Έρευνα Βρετανών επιστημόνων υποστηρίζει ότι τα «κακομαθημένα» μοναχοπαίδια, τα οποία μπορεί να έχουν αποκτήσει κακή φήμη, είναι περισσότερο ικανοποιημένα με τη ζωή τους από ό,τι τα παιδιά που έχουν ένα ή περισσότερα αδέλφια.
Ο ανταγωνισμός για την προσοχή των γονέων και για τα υλικά αγαθά φαίνεται να είναι «πηγή» δυστυχίας για τα παιδιά που έχουν αδελφάκια.
Τα στοιχεία της έρευνας έδειξαν ότι παιδιά που έχουν αδέρφια έχουν πέσει πολλές φορές θύματα «αδελφικού εκφοβισμού» («sibling bullying»), με το ένα τρίτο να δηλώνει ότι τα αδέλφια τους συχνά τα χτυπούν ή τα σπρώχνουν. Το 29,5% των εφήβων δήλωσε ότι έχει πέσει θύμα λεκτικής κακοποίησης από τα αδέλφια του, ενώ περίπου ένα στα πέντε παιδιά είπε ότι του έχουν πάρει κάποιο προσωπικό αντικείμενο. Σύμφωνα με την έρευνα, ο δείκτης της ευτυχίας είναι αντιστρόφως ανάλογος με τον αριθμό των παιδιών που ζουν σε ένα σπίτι.
Τα στοιχεία αντλούνται από επί μέρους έρευνα στο πλαίσιο της μελέτης-μαμούθ για την οικογενειακή ζωή στη Βρετανία «Understanding Society», με δείγμα 100.000 ανθρώπων σε 40.000 νοικοκυριά.
Τα αποτελέσματά της μελέτης-μαμούθ θα δημοσιευθούν, στο σύνολό τους, στα τέλη της εβδομάδας στο περιοδικό του βρετανικού Συμβουλίου Οικονομικής και Κοινωνικής Ερευνας «State of the Νation».
«Ο ανταγωνισμός για την προσοχή των γονέων και ο εκνευρισμός για το γεγονός ότι πρέπει να μοιράζονται υλικά αγαθά, όπως παιχνίδια και γλυκά, μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη δυστυχία όσα παιδιά έχουν αδελφό ή αδελφή» σχολίασε η κυρία Νάις από το Πανεπιστημίου του Έσεξ.
Πολλά παιδιά, μεγάλος ανταγωνισμός
Τα αποτελέσματα της νέας έρευνας προκαλούν έκπληξη, αφού προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι τα μοναχοπαίδια έχουν λιγότερο ανεπτυγμένες κοινωνικές δεξιότητες. Υπάρχουν, όμως, ορισμένοι απλοί λόγοι που εξηγούν γιατί όσο περισσότερα αδέλφια υπάρχουν σε μια οικογένεια τόσο λιγότερο ευτυχισμένα είναι τα παιδιά σαν μονάδες, υποστηρίζει η παιδοψυχολόγος δρ Ρουθ Κόπαρντ.
«Σε ένα μέσο σπίτι όσο περισσότερα παιδιά υπάρχουν, τόσο μειώνεται η ιδιωτικότητα του κάθε παιδιού. Κάποια παιδιά θέλουν να μοιράζονται το υπνοδωμάτιό τους, αλλά προτιμούν να το επιλέγουν τα ίδια παρά να «πρέπει» να το μοιραστούν. Υπάρχει, επίσης, ανταγωνισμός για τον χρόνο που διαθέτουν οι γονείς στο καθένα από τα παιδιά» εξηγεί η δρ Κόπαρντ.
Πηγή: Εφημερίδα «Το Βήμα»
