Η ώρα της κρίσης για την ελληνική οικονομία και κατ’ επέκταση για τα νέα μέτρα που θα ληφθούν στο εγγύς μέλλον σήμανε. Το κατώφλι του Υπουργείου Οικονομικών πέρασαν ήδη τα «μεγαλοστελέχη» του διεθνούς οίκου πιστοληπτικής αξιολόγησης «Fitch Ratings», οι οποίοι θα ξεσκονίσουν τα οικονομικά δεδομένα, ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα στα νέα πρόσθετα μέτρα που θα ληφθούν.
Μέτρα, που κατά τα φαινόμενα, θα αφορούν στη δραστική μείωση των κρατικών δαπανών, καθώς η κατάσταση του μέσου ελληνικού νοικοκυριού και της αγοράς, δεν επιτρέπει την επιβολή νέων φόρων – έμμεσων και άμεσων – ούτε καν τη σκέψη ότι θα πληρώσουν και πάλι το μάρμαρο της οικονομικής αποτυχίας, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.
Η παρουσία των τεχνοκρατών της «Fitch Ratings» είναι επί της ουσίας, η πρώτη εφ’ όλης της οικονομικής ύλης «ανάκριση» στην οποία υπόκεινται το ελληνικό οικονομικό επιτελείο.
Θα ακολουθήσει, ως γνωστό, ένα χρονικό διάστημα περίπου ενάμιση μήνα, όπου σχεδόν καθημερινά η κυβέρνηση θα δέχεται ορυμαγδό πιέσεων και απαιτήσεων από την τρόικα, καθώς επίκειται η ανακοίνωση των επίσημων στοιχείων της Eurostat για το έλλειμμα, που θα είναι αυξημένο (κοντά στο 15,5%) αλλά και η παρουσία στελεχών του οίκου «Moody’s», που επίσης θα ξεσκονίσουν τα ελληνικά οικονομικά δεδομένα.
Τι ψάχνουν οι οίκοι
Τα στελέχη των οίκων αξιολόγησης διερευνούν τις συνθήκες, πάνω στις οποίες θα εκτελεστεί ο υπό κατάθεση προϋπολογισμός, ενώ θα διερευνήσουν και τις επιπτώσεις που έχει σε αυτόν, η αναθεώρηση των δημοσιονομικών στοιχείων του 2009 (αύξηση του ελλείμματος).
Θα εξετάσουν επίσης την πορεία εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων που προβλέπει το μνημόνιο (άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, απελευθέρωση αγοράς ενέργειας, αλλαγές σε Δ.Ε.Κ.Ο., κ.τ.λ.) κρίνοντας αν στο εγγύς μέλλον πρέπει να υπάρξει υποβάθμιση της εθνικής οικονομίας.
Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι η «Fitch» είναι ο πλέον «φιλελληνικός» οίκος αξιολόγησης. Και αυτό διότι είναι ο μοναδικός εκ των τριών («Moody’s» και «Standard and Poor’s» οι άλλοι δύο) που δεν έχει αξιολογήσει την ελληνική οικονομία ως «σκουπίδι» και διατηρεί τη βαθμολογία της σε επίπεδα investment grade, με αξιολόγηση «ΒΒΒ-».
Είναι σαφές όμως ότι οι τεχνοκράτες για να συνεχίσουν να είναι σχετικά θετικοί με την Ελλάδα ζητούν μετ’ επιτάσεως δημοσιονομική πειθαρχία, ώστε να αποφευχθεί η πιθανότητα αύξησης του ελλείμματος. Ειδάλλως είναι ορατός ο κίνδυνος νέας υποβάθμισης της ελληνικής οικονομίας με αποτέλεσμα την εκτόξευση του κόστους κρατικού δανεισμού.
Εξ αυτού θεωρείται βέβαιο ότι οι τεχνοκράτες του οίκου αξιολόγησης θα επικεντρωθούν στην βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους και συγκεκριμένα στο εκτιμώμενο χρονοδιάγραμμα για την έναρξη καταγραφής πρωτογενών πλεονασμάτων.
Θα εξετασθούν δε και ζητήματα σχετικά με το πιστωτικό σύστημα αλλά και ο συσχετισμός του ελληνικού δημόσιου χρέους με το τραπεζικό σύστημα της χώρας, το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο για τα ελληνικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
Στα «σχοινιά» ο Παπακωνσταντίνου
Η πολιτική στήριξη που έχει ο υπουργός Οικονομικών, από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης αλλά και από τους ομολόγους του στο εξωτερικό έχει απολεστεί στο εσωτερικό.
Οι εσωκομματικές βολές, που δέχεται ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, για την έως τώρα οικονομική πολιτική είναι διαδοχικές.
Κυβερνητικά στελέχη έχουν εξαπολύσει σωρεία λεκτικών επιθέσεων ειδικά μετά την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών, χρεώνοντας του μερίδιο της ευθύνης για την απώλεια ψήφων.
Η Λούκα Κατσέλη μίλησε ευθέως για πολιτική γκάφα ολκής με την περαίωση, ενώ ο Πάνος Μπεγλίτης αναγνώρισε σημαντικά πολιτικά λάθη στην κυβερνητική πολιτική, φράση που μοιάζει ως μομφή κατά του υπουργού Οικονομικών.
Ήδη πολλά στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θεωρούν ότι τα μέτρα που ελήφθησαν, ήταν χωρίς αντίκρισμα, καθώς αυτό που έπρεπε να γίνει δεν έγινε. Η ανάπτυξη είναι στον πάτο, ενώ έχει τεθεί εκτός στόχων η συγκέντρωση πόρων μέσω της πάταξης της φοροδιαφυγής, που θεωρείται η αχίλλειος πτέρνα της δημοσιονομικής πολιτικής της Ελλάδας.
Έρχονται ιστορικές αλλαγές
Η συγκέντρωση εσόδων απέτυχε, επομένως ο μοναδικός τρόπος να νικηθεί η «Λερναία Ύδρα» των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους, είναι η περικοπή δαπανών.
Το ελληνικό δημόσιο καθώς έχει περικόψει στο απολύτως απαραίτητο τις δημόσιες επενδύσεις και επομένως δεν έχει τι να περιμένει από αυτό το μέτωπο, προσανατολίζεται στη μοναδική λύση.
Στη δραστική μείωση της δαπάνης. Πως θα γίνει αυτό; Μα με το κλείσιμο Δ.Ε.Κ.Ο. και με την πρώτη στην νεότερη ιστορία της χώρας μαζική απόλυση μόνιμων δημοσίων υπαλλήλων.
Ο αριθμός των Δ.Ε.Κ.Ο. που θα κλείσουν είναι σαφώς υπό διαπραγμάτευση. καθώς επίσης και πόσοι εκ των δημοσίων υπαλλήλων θα απολυθούν. Είναι επίσης σαφές ότι θα επιχειρηθεί μια πράξη εθελούσιας εξόδου υπαλλήλων των Δ.Ε.Κ.Ο., ώστε να απορροφηθούν κάποιοι από τους κοινωνικούς κραδασμούς. Όλα θα φανούν μετά το πέρας και του δεύτερου γύρου των τοπικών περιφερειακών εκλογών.
