H έλλειψη ινσουλίνης και οι διαταραχές του μεταβολισμού των υδατανθράκων κατά την παιδική ηλικία μπορεί να οδηγήσει στη εμφάνιση του νεανικού (ινσουλινοεξερτώμενου) διαβήτη.
Συμπτώματα:
Εκδηλώνεται με πολυουρία, πολυδιψία και απώλεια βάρους. Αν δεν διαγνωστεί έγκαιρα η κατάσταση επιβαρύνεται και παρουσιάζεται αφυδάτωση και διαβητική οξέωση με ξηρότητα του στόματος, πτώση της πίεσης, ταχύπνοια, υπέρπνοια, υπνηλία και απόπνοια οξόνης.
Εάν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα η κατάσταση αυτή τότε το παιδί θα μεταπέσει σε κώμα.
Θεραπεία: Οι οξείες καταστάσεις αντιμετωπίζονται με χορήγηση διτανθρακικού νατρίου για την οξέωση και στην συνέχεια καθορίζεται η ημερήσια δοσολογία ινσουλίνης είτε με την υποδόρια ένεση ινσουλίνης είτε με την αντλία συνεχούς έγχυσης.
Επίσης σχεδιάζεται από τους ειδικούς ένα ατομικό διαιτολόγιο ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού. Με την σωστή ενημέρωση των γονιών και την εκπαίδευση του παιδιού επιτυγχάνεται η σταθερή ρύθμιση με αποτέλεσμα την αποφυγή των οξείων ή χρόνιων επιπλοκών.
Μέγεθος του προβλήματος. Αν και ο ΣΔ αποτελεί μάστιγα και στην χώρα μας ο ΣΔ1 ευθύνεται για το 10% του συνόλου των διαβητικών. Υπολογίζεται ότι 1 στα 1000 παιδιά θα εμφανίσει ΣΔ μέχρι την ηλικία των 14ετών και ο συνολικός αριθμός διαβητικών μέχρι 18ετών ξεπερνά τους 2000.
Μελέτες που έγιναν στην χώρα μας έδειξαν σημαντική αύξηση του ΣΔ1 από το 1972-1975 και 1982-1985. στο ευρωπαϊκό επιδημιολογικό πρόγραμμα EURODIAB ο επιπολασμός του διαβήτη ήταν 10 ανά 100.000 παιδιά(0-14 ετών) στην πρωτεύουσα και 4,6 ανά 100.000 παιδιά στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας, έχοντας τάσεις διαχρονική αύξησης.
Στις μέρες μας είναι εμφανές ότι εκτός από την παχυσαρκία και την ανεπαρκή σωματική άσκηση ένας νέος κίνδυνος αναφύεται για τους εφήβους και αυτός είναι ο διαβήτης τύπου2.Αυτό είναι κατανοητό μιας και η παχυσαρκία προσβάλει όλο και περισσότερους νέους έχοντας πάρει διαστάσεις επιδημίας με συνέπεια την συχνή εμφάνιση ΣΔ2, υπέρτασης, υπερλιπιδαιμίας ακόμα και στους εφήβους.
Πηγή: Ladynews
