Κτίσμα του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β΄ του Παλαιολόγου, που χρονολογείται στα τέλη του 12ου με αρχές του 13ου αιώνα, ένα σπουδαίο μνημείο, το Ανδρομονάστηρο, όπως είναι γνωστή η ιερά Μονή Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στη Μεσσηνία, πρόκειται να αναστηλωθεί και να αποκατασταθεί, αφού εντάχθηκε στο πρόγραμμα ΕΣΠΑ.
Το έργο έχει εγκριθεί από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και ο προϋπολογισμός του κυμαίνεται στα 700.000 ευρώ. Το συγκρότημα της Μονής έχει έναν ιδιαίτερα φρουριακό χαρακτήρα και αποτελείται από το καθολικό, ένα τριώροφο πυργόσπιτο σε επαφή με το οποίο κτίσθηκε μεταγενέστερα πύργος, μία διώροφη πτέρυγα, ένα επίσης διώροφο κτήριο, όπου έχει διαμορφωθεί το διαβατικό με την κύρια είσοδο στο μοναστήρι, υπόγεια δεξαμενή καθώς και άλλα βοηθητικά κτήρια. Πρόκειται, δηλαδή, για ένα εξαιρετικό σύνολο, με σημαντική ιστορία και αρχιτεκτονική.
Σημαντικότερο από αρχιτεκτονικής άποψης κτίσμα θεωρείται το καθολικό της μονής, στον τύπο του τετρακιόνιου σταυροειδούς εγγεγραμμένου με τρούλο, ενώ ολόκληρος ο ναός θα πρέπει να ήταν στην αρχική φάση του κατάγραφος, αλλά από αυτή την αγιογράφηση σήμερα διατηρούνται ελάχιστα τμήματα, πιθανώς σπαράγματα. Από τη μελέτη τους, ωστόσο, έχει προκύψει ότι ανήκαν σε δύο περιόδους: η πρώτη στον 12ο – 13ο αιώνα και η δεύτερη στον 17ο.
Περισσότερες από έξι, ίσως και επτά κατασκευαστικές φάσεις υπήρξαν ωστόσο στο μοναστήρι, χωρίς να υπολογίζονται οι μερικές τροποποιήσεις και επισκευές. Κατά μία εκδοχή η ονομασία Ανδρομονάστηρο για τον τοπικό πληθυσμό προήλθε από την ανάγκη διαχωρισμού της συγκεκριμένης μονής από τη γειτονική της Ζωοδόχου Πηγής, η οποία ήταν γυναικεία. Ως το 1780 ανήκε, πάντως, στην παλαιά επισκοπή της Ανδρούσας, ενώ μετά την καταστροφή της κατά την επανάσταση του 1769 αποτέλεσε μετόχι της Μονής Σινά αλλά το 1929 η περιουσία της απαλλοτριώθηκε και ο ναός αφιερώθηκε στη γειτονική Μονή Βουλκάνου, στην οποία και παραμένει.
