Τα κατοικίδια… κρέμονται από τα μάτια του «ιδιοκτήτη» τους και δεν ζητούν τίποτα άλλο από την προσοχή, την αγάπη και τη φροντίδα του.
Τι γίνεται, όμως, όταν οι ιδιοκτήτες πάνε διακοπές; Τι κάνουν τότε όλοι όσοι έχουν ένα ζωάκι; Πολλοί είναι αυτοί που δεν μπορούν να τα αποχωριστούν.
Οι διακοπές δεν συνιστούν ανυπέρβλητο εμπόδιο ούτε για τη μεταφορά ούτε για τη διαμονή, μολονότι οι συνθήκες δεν είναι πάντα τόσο απλές. Για άλλους, κυρίως τους πρωτάρηδες «γονείς», ο συνδυασμός διακοπές και κατοικίδιο φαντάζει δύσκολος, ίσως και ασυμβίβαστος.
Η αγάπη όμως για αυτό μπορεί να νικήσει φόβους και αναστολές και να διαπιστώσουν όλοι ότι μπορούν να περάσουν και τις διακοπές μαζί, ίσως διασκεδάζοντας περισσότερο από ό,τι συνήθως.
Τα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν είναι απαγορευτικά για τα ζώα, αν ακολουθήσει κανείς κάποιους απλούς κανόνες συμπεριφοράς. Ακόμη και το αεροπλάνο για πτήσεις στο εσωτερικό ή το εξωτερικό. Όσο για το κατάλυμα, υπάρχουν ολοένα και περισσότερα ξενοδοχεία στην Ελλάδα που δέχονται ζώα.
Στα αεροπορικά ταξίδια, τα μικρά ζώα που ζυγίζουν έως 8 κιλά μπορούν να ταξιδέψουν στην καμπίνα του αεροσκάφους, αρκεί να είναι ενημερωμένη η αεροπορική εταιρεία και ο ιδιοκτήτης να διαθέτει ειδικό κλουβί μεταφοράς του. Εάν το βάρος του ζώου είναι μεγαλύτερο, τότε ταξιδεύει με τις αποσκευές.
Στα πλοία, τα πράγματα είναι πιο απλά, αφού, όσο κι αν ζυγίζει το ζώο, μπορεί να ταξιδέψει μαζί με τον ιδιοκτήτη του. Θεωρητικά οι σκύλοι πρέπει να ταξιδεύουν σε ειδικά κλουβιά στα καταστρώματα των πλοίων, αλλά στην Ελλάδα κανείς δεν επιβάλλει επί της ουσίας τον συγκεκριμένο κανονισμό.
Σε τρένα και λεωφορεία, η μεταφορά επιτρέπεται μόνο μέσα στα ειδικά κλουβιά. Για να ταξιδέψει κάποιος με το κατοικίδιό του σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα πρέπει πρώτα να του βγάλει διαβατήριο.
«Το ζώο θα πρέπει να έχει την ειδική ηλεκτρονική ταυτότητα, τσιπ εντοπισμού, και να είναι πλήρως εμβολιασμένο» επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κτηνίατρος Σωτήρης Πούλος.
Επίσης, μία εβδομάδα πριν ταξιδέψει «θα πρέπει να έχει υποβληθεί σε αποπαρασίτωση, τόσο για ενδοπαράσιτα όσο και για εξωπαράσιτα, αλλά και σε κλινική εξέταση και μάλιστα σε αιματολογικό έλεγχο τόσο για λεισμανίαση (καλαζάρ) όσο και για ερλιχίωση (ασθένεια των τσιμπουριών). Όλα αυτά αναφέρονται στο διαβατήριο του ζώου μαζί με την υπογραφή και τη σφραγίδα του κτηνίατρου».
