Στις 12 Φεβρουαρίου έκανε πρεμιέρα στο Μέγαρο Μουσικής η νέα ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου «Σκόνη του Χρόνου». Η ταινία που αναμένεται από πολλούς κινηματογραφόφιλους, αποτελεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη. Η πρώτη ταινία ήταν «Το Λειβάδι που Δακρύζει» (2004) η οποία τιμήθηκε με το βραβείο FIPRESCI Καλύτερης Ευρωπαϊκής Ταινίας.

Και αυτή η ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, πραγματεύεται το ζήτημα της ύπαρξης και της προσωπικής ιστορίας μέσα στη μεγάλη δίνη του Χρόνου όπου γράφεται η μεγάλη, η παγκόσμια ιστορία που σμιλεύει την πορεία ανθρώπων και λαών. Και σε αυτή την ταινία θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μεγάλους ηθοποιούς τόσο του ευρωπαϊκού όσο και του αμερικανικού κινηματογράφου, ενώ ταυτόχρονα για ακόμη μια φορά ο σκηνοθέτης θα μας ταξιδέψει στο χώρο (έχει γυριστεί σε τρεις ηπείρους) αλλά και στο χρόνο. Η «Σκόνη του Χρόνου» είναι «ντυμένη» με τη μαγική μουσική της πολυβραβευμένης Ελένης Καραϊνδρου και του  «φρέσκου» ελληνικού συγκροτήματος 15 50.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Υπόθεση

Η «Σκόνη του Χρόνου» είναι μια ιστορία χωρίς σύνορα, ένας απολογισμός του περασμένου αιώνα, μέσα από έναν έρωτα που προκαλεί το χρόνο. O Α (Γουίλεμ Νταφόε), Αμερικανός σκηνοθέτης ελληνικής καταγωγής, γυρίζει μια ταινία πάνω στην ιστορία τη δική του και των γονιών του. Κεντρικό πρόσωπο, η Ελένη (Ιρέν Ζακόμπ), ανάμεσα στον Γιάκομπ (Μπρούνο Γκανζ) και τον Σπύρο (Μισέλ Πικολί) διεκδικείται και διεκδικεί το απόλυτο της αγάπης.

Το ταξίδι της κινείται παράλληλα με την Ιστορία και μπλέκεται στα γεγονότα των τελευταίων πενήντα χρόνων, που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα. Εξελίσσεται στην Ιταλία, την Γερμανία, την Ρωσία, το Καζακστάν, τον Καναδά και τις Η.Π.Α., σημεία κομβικά στις εξελίξεις του πρόσφατου παγκόσμιου πολιτικοκοινωνικού σκηνικού. Τα πρόσωπα της ταινίας κινούνται σαν σε όνειρο, η σκόνη του χρόνου μπερδεύει τις μνήμες. Ο Α τις αναζητά και τις ζει στο παρόν.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Οι ηθοποιοί

Τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο γνωστός αμερικανός ηθοποιός Γουίλεμ Νταφόε. Η γνωριμία του με τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο ξεκινά από το φεστιβάλ των Κανών του 1995, κατά το οποίο ο σκηνοθέτης βραβεύτηκε για το «Βλέμμα του Οδυσσέα». «Ό,τι και αν κάνετε στο μέλλον, θα ήθελα να συνεργαστούμε» είχε πει ο Νταφόε στον Αγγελόπουλο, πρόθεση που διατυπώθηκε ξανά 11 χρόνια μετά. Η συνεργασία πραγματοποιήθηκε τελικά με τη «Σκόνη του Χρόνου».

Την Ελένη  (όνομα ηρωίδας που επαναλαμβάνεται στις ταινίες του Αγγελόπουλου)  ερμηνεύει η «μούσα» του Κισλόφσκι, γαλλίδα Ιρέν Ζακόμπ. Με το Θεόδωρο Αγγελόπουλο συναντήθηκαν στη Γερμανία. Η Ζακόμπ προσέγγισε την «Ελένη» χρησιμοποιώντας το ένστικτο με δυναμισμό και αφαιρετικότητα, καταφέρνοντας εύκολα να προσδώσει μια γλυκύτητα στη δική της Ελένη που τη μεταμόρφωσε σε… Ελληνίδα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το ρόλο του Σπύρου – σε δύο φάσεις της ζωής του – ερμηνεύει ο μεγάλος γάλλος Μισέλ Πικολί. Ο Αγγελόπουλος θαύμαζε από παλιά τον Μισέλ Πικολί, με έναν θαυμασμό που μεγάλωσε με το πέρασμα του χρόνου. Ο Πικολί αντιμετώπισε ως σημαντική πρόκληση αλλά και ως «δέλεαρ» το «διπλό» ρόλο του «Σπύρου».

Ο μεγάλος γερμανός ηθοποιός Μπρούνο Γκανζ είχε συνεργαστεί και στο παρελθόν με τον Θ. Αγγελόπουλο στην ταινία «Μία αιωνιότητα και μία μέρα». Εντυπωσίασε–αν όχι και δυσκόλεψε- τον μεθοδικό Θόδωρο Αγγελόπουλο. Πάντα έτοιμος και ακριβής, με μια βαθιά υποκριτική ωρίμανση από την εποχή της «αιωνιότητας», παρουσίαζε με την παραμικρή λεπτομέρεια την ίδια σκηνή, όσες φορές και αν του ζητήθηκε. Στην ταινία ερμηνεύει τον Τζέικομπ.

Την ομάδα των βασικών πρωταγωνιστών συμπληρώνει η Κριστιάνε Πάουλ, ηθοποιός που ξεχώρισε από την πρώτη στιγμή που συνάντησε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος και αυτή τη στιγμή θεωρείται από τα σημαντικότερα ταλέντα στον Γερμανικό κινηματογράφο.

Το συνολικό έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την εικόνα και τη μουσική. Η Ελένη Καραΐνδρου, σταθερή συνεργάτης του δημιουργού (σε 9 από τις 19 ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους αντίστοιχα), συμμετέχει έμπρακτα στη δράση της νέας του ταινίας, «ενορχηστρώνοντας» μάλιστα και ζωντανά μουσική.

Ο ρόλος της μικρής Ελένης που ερμηνεύει η Τιζιάνα Πφάφνερ, απαιτούσε όμως και διαφορετικά μουσικά ακούσματα, αφού πρόκειται για ένα προβληματισμένο παιδί που πλησιάζει την εφηβεία. Για το κορίτσι που ακούει Ντίλαν και Μόρισον και έχει φωτογραφίες του Τσε Γκεβάρα στον τοίχο του, έπρεπε να γραφτεί μουσική και τραγούδια από ένα σύγχρονο συγκρότημα κάτι που με επιτυχία κατάφερε το συγκρότημα «15 50».

Οι «15 50» σχηματίστηκαν στις αρχές του 1998, και αποτελούνται σήμερα από τους: Αλέξη Μίχο-φωνητικά, Ρουσσέτο Δημητρόγλου-κιθάρα, Τάσο Σταύρακα-πλήκτρα, Ιάκωβο Σαμψάκη-τύμπανα και Γιάννη Κουμέττη-μπάσο. Παρόλο το νεαρό της ηλικίας τους, οι «15 50», έχουν να επιδείξουν τρείς δισκογραφικές δουλειές, πάνω από 1500 ζωντανές εμφανίσεις, συνεργασίες με Γιάννη Γιοκαρίνη, Λάκη Παπαδόπουλο, Βασίλη Παπακωνσταντίνου και πολλούς ακόμη σημαντικούς καλλιτέχνες του ελληνικού πενταγράμμου.

Η συνέχεια επί της οθόνης.

(Πρώτη καταχώρηση: 06 Φεβρουαρίου 2009, 13:29)

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης