Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στη «Washington Post», o πρόεδρος του Πακιστάν, Ασίφ Αλί Ζαρντάρι, αρνήθηκε το γεγονός πως η δολοφονία του Οσάμα μπιν Λάντεν έγινε σε πακιστανικό έδαφος είναι σημάδι της αδυναμίας της χώρας του να καταπολεμήσει την τρομοκρατία.
O κ. Ζαρντάρι σημείωσε ότι «το Πακιστάν είναι πιθανώς το μεγαλύτερο θύμα της τρομοκρατίας σε παγκόσμιο επίπεδο», ενώ προσπάθησε να ξεκαθαρίσει πως το Πακιστάν δεν είχε κανενός είδους συμμετοχή στην επιχείρηση, παρότι οι αμερικανικές Αρχές άφησαν να εννοηθεί ότι η ηγεσία του πρέπει να γνώριζε πως ο Μπιν Λάντεν βρισκόταν σε εκείνο το σημείο.
Από την πλευρά τους, οι αξιωματικοί των Η.Π.Α. που πήραν μέρος στην επιχείρηση δήλωσαν ότι είναι 99,9% σίγουροι ότι ο νεκρός άνδρας που έθαψαν στη θάλασσα είναι ο Οσάμα μπιν Λάντεν, ενώ πρόσθεσαν πως θα θεωρούν «αδιανόητη» την περίπτωση ο Ομπάμα να μην είχε στη διάθεσή του υποστηρικτικό δίκτυο από την πλευρά του Πακιστάν.
Το κτήριο όπου πραγματοποιήθηκε η επιχείρηση στο Αμποταμπάντ βρίσκεται σε απόσταση μόλις μερικών εκατοντάδων μέτρων από τη στρατιωτική ακαδημία του Πακιστάν.
Στο άρθρο του, όμως, στη «Washington Post» ο πρόεδρος του Πακιστάν απέρριψε με έντονο ύφος αυτές τις – έστω και έμμεσες – κατηγορίες, σημειώνοντας: «Ποτέ δεν ήμασταν ούτε πρόκειται να γίνουμε φιλόξενο έδαφος κανενός είδους φανατισμού, όπως συχνά περιγράφουν τα μέσα ενημέρωσης. Τέτοιες αβάσιμες εικασίες μπορεί να φτιάχνουν εντυπωσιακές ιστορίες για ειδήσεις, αλλά δεν αντικατοπτρίζουν σε καμία περίπτωση την πραγματικότητα». Ενώ συνέχισε, αναφέροντας πως το Πακιστάν έχει κάθε λόγο να εχθρεύεται την αλ Κάιντα, όπως οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο, καθώς ο πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας αφορά τη χώρα όσο αφορά και τις Η.Π.Α.. Στη συνέχεια, συμπλήρωσε ότι το Πακιστάν έχει υποστεί στο παρελθόν επανειλημμένως τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον πολιτικών και στρατιωτικών στόχων αλλά και εναντίον άμαχου πληθυσμού και ότι αυτό συνιστά το τεράστιο τίμημα που πληρώνει καθημερινά για τη στάση του απέναντι στην τρομοκρατία.
«Περισσότεροι είναι οι δικοί μας στρατιώτες που έχουν χάσει τη ζωή τους από τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ, που έχουν υποστεί συνολικά απώλειες. Μιλάμε για 2.000 αστυνομικούς και 30.000 αθώους πολίτες που έχουν σκοτωθεί, δηλαδή σχεδόν μία γενιά χαμένης κοινωνικής προόδου που έχει χαθεί». Επίσης, ο κ. Ζαρντάρι τόνισε ότι το Πακιστάν δεν πρόκειται να επηρεαστεί από τις απειλές του δικτύου της αλ Κάιντα.
Έπειτα, παρά το γεγονός, πως οι αμερικανικές Αρχές διέψευσαν την πακιστανική εμπλοκή στην επιχείρηση αυτή κατά του Μπιν Λάντεν που στέφθηκε με επιτυχία, ο πρόεδρος του Πακιστάν ανέφερε πως «μια δεκαετία αγαστής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών οδήγησε στην εξολόθρευση του Οσάμα μπιν Λάντεν σαν μία συνεχιζόμενη απειλή κατά του πολιτισμένου κόσμου».
Στο μεταξύ, ο κ. Ζαρντάρι δεν έδωσε καμία εξήγηση για το πώς ο Μπιν Λάντεν είχε τη δυνατότητα να ζει με άνεση για πολύ καιρό σε οίκημα εντός των συνόρων του Πακιστάν, αλλά απλώς αρκέστηκε να σημειώσει πως δεν βρισκόταν σε κάποιο αναμενόμενο σημείο.
Πάντως, η αλήθεια είναι πως από αυτά τα σχόλια του κ. Ζαρντάρι μέσω του άρθρου του στη «Washington Post», δεν προκύπτει κάποια έκπληξη, όμως παραμένουν διάφορα δύσκολα ερωτήματα αναπάντητα, καθώς κάποιες θέσεις του είναι από ασαφείς έως διφορούμενες. Πιο περίεργη, όμως, είναι η «σιγή ιχθύος» που τηρούν οι υπηρεσίες ασφαλείας του Πακιστάν.
Ο πρόεδρος των Η.Π.Α., Μπαράκ Ομπάμα, χαιρέτησε την είδηση του θανάτου του Μπιν Λάντεν σαν «μία καλή μέρα για τις Η.Π.Α.» και δήλωσε ότι ο κόσμος μπορεί να νιώθει πιο ασφαλής. Επίσης, αποκάλεσε «ήρωες» αυτούς που συμμετείχαν στην επιχείρηση. Την είδηση ακολούθησαν «εορταστικές συγκεντρώσεις» στην Ουάσινγκτον, τη Νέα Υόρκη όπως και σε άλλες πόλεις των Η.Π.Α.. Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος, που λέει πως, παρά την αισιοδοξία, η απειλή των τρομοκρατικών επιθέσεων όχι απλώς δεν έχει τελειώσει, αλλά αναμένεται πιο έντονη σε μορφή αντιποίνων. Με αυτό το σκεπτικό, τα μέτρα ασφαλείας έχουν αυξηθεί σε πρεσβείες και αεροδρόμια, ενώ η αμερικανική πρεσβεία στο Καράτσι και τα προξενεία των Η.Π.Α. στην Πεσαβάρ και τη Λαχόρι έχουν κλείσει για «εργασίες ρουτίνας μέχρι νεωτέρας».
