Η σκιά του Στρίντμπεργκ είναι βαριά πάνω από το θέατρο της Πατησίων, όπου τις Δευτέρες παίζεται η «Τζούλια», μία σύγχρονη βερσιόν της ομώνυμης δεσποινίδος του Σουηδού συγγραφέα, με την καθηλωτική Ευσταθία Τσαπαρέλη στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Τάσος Ιορδανίδης «γέννησε» και σκηνοθετεί μια άλλη Τζούλια από εκείνη του Στρίντμπεργκ, αλλά συνάμα τόσο ίδια στις αναζητήσεις της, στα αδιέξοδά της, στην αυτοχειρία της… Άλλωστε, τα βαθύτερα επίπεδα της ανθρώπινης ψυχής είναι τόσο κοινά και τόσο οικεία ανεξερεύνητα σε όλες τις εποχές.
Το θέατρο των φιλοσοφικών αναζητήσεων, που καθοριστικά τροφοδότησε με τις ιδέες του ο Νίτσε και επίμονα υπηρέτησε ο Σουηδός θεατράνθρωπος, θα δίνει το ισχυρό διαχρονικό «παρών» όσο η ανθρωπότητα θα τραμπαλίζεται σε υπαρξιακά ύψη και βάθη και θα μετεωρίζεται πάνω από αξιακές υπερβάσεις και ασύμβατες ερμηνείες ζωής.
Στη δική του Τζούλια, ο Ιορδανίδης πήρε τον ακραίο ρεαλισμό, έτσι όπως συνήθως αποτυπώνεται στα έργα του Στρίντμπεργκ, και τον μετέτρεψε σε νεοαστικό, με τραυματικά δηκτικές αναγωγές στα αδιέξοδα του σήμερα, στην έμφυλη διαφορετικότητα, στο επικοινωνιακό έλλειμα, στη συναισθηματική κενότητα, στις ρατσιστικές εξάρσεις, στη μιντιακή τοξικότητα, στις εξαρτήσεις από τις ουσίες, στην προδοσία.
Με φόντο τον ίδιο τον φυσικό χώρο του θεάτρου, όπου εξελίσσεται η προετοιμασία του σκηνικού για έναν Άμλετ, ανάμεσα σε καλώδια, προβολείς και ηχητικές εγκαταστάσεις, η φρέσκια Τζούλια, πρωταγωνίστρια-θλιβερή ντίβα Ευσταθία, δέχεται το πιο ασύστολο, το πιο ανηλεές ξεγύμνωμα ψυχής και σώματος από τον Αλβανό ηλεκτρολόγο, με τον οποίο συνδέεται η κολλητή της. Ο Κυριάκος ικανοποιεί τους πόθους του κορμιού της, αλλά τινάζει στον αέρα την έτσι κι αλλιώς εύθραυστη ισορροπία της. Άλλωστε, είναι και ίδιος ένα ζοφερό δημιούργημα της δικής της προβληματικής οικογένειας και η αποκάλυψη πέφτει σαν την τελευταία σταγόνα στο κατάμεστο ποτήρι της ανυποψίαστης Ευσταθίας. Μέσα στην κινούμενη άμμο της κοκαΐνης, του αλκοόλ και της αλήθειας, εκείνη αναζητά απεγνωσμένα κάτι να γαντζωθεί και δεν το βρίσκει.
Η σχέση μίσους και πάθους με την αυτόχειρα, εξίσου θλιβερή πρωταγωνίστρια του θεάτρου μητέρα της, η επιεικώς αδιάφορη σχέση με τον πατέρα της και η μπόχα της υποκρισίας, που αναδύεται μόλις το φιλικό κολλητιλίκι τρυπάει το προστατευτικό κουκούλι της υποκρισίας, ανεβαίνουν στην επιφάνεια και την οδηγούν στο δικό της αναπόδραστο αδιέξοδο.
Υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Ιορδανίδη, η Τζούλια-Ευσταθία είναι ένα πλάσμα υποταγμένο και ανυπότακτο ταυτόχρονα, συνεσταλμένο και θρασύ, απαιτητικό και υποχωρητικό, παιδί και γυναίκα, θύτης και θύμα ταυτόχρονα. Η Ευσταθία Τσαπαρέλη είναι ένα αυθεντικό γέννημα του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, από εκείνα που αιτιολογούν τη διαχρονικότητα της αξίας του. Είναι η ηθοποιός με το αναγεννησιακό πρόσωπο και το ισχνό σώμα που ξοδεύει τόση δυναμική, τέτοιο ψυχικό απόθεμα, ώστε καταφέρνει να συρρικνώσει τη σκηνή με το υποκριτικό εκτόπισμά της. Ο Κυριάκος Σαλής στον ρόλο του Αλβανού ηλεκτρολόγου είναι ένας ικανός συνοδοιπόρος στο οδυνηρό ταξίδι των αποκαλύψεων και της αυτογνωσίας με προοπτική να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο αν «δουλέψει» πιο επίμονα φωνή και άρθρωση. Σωστά διεκπεραιωτικές οι Δήμητρα Βήττα και Μαρία Καρτσαφλέκη.
Η Τζούλια, σε κείμενο, σκηνοθεσία, φωτισμούς και διαμόρφωση σκηνικού χώρου Τάσου Ιορδανίδη, ξεδιπλώνεται κάθε Δευτέρα στις 21Q00 στο θέατρο Άλφα Ληναίος-Φωτίου, επί της Πατησίων 37. Βοηθός σκηνοθέτη είναι ο Μιχάλης Γεωργακόπουλος και τα κοστούμια είναι της Σίσσυς Σουβατζόγλου.
Η τρέχουσα σεζόν θα κλείσει στις 7 Απριλίου.
