Μεγάλη θλίψη στον χώρο της υποκριτικής και όχι μόνο προκάλεσε η είδηση του θανάτου του Δημήτρη Ήμελλου.
Οι τηλεθεατές που τον αγάπησαν μέσα από τους ρόλους του, αλλά και όσοι συνεργάστηκαν μαζί του δεν μπορούν να πιστέψουν πως ο σπουδαίος ηθοποιός δε βρίσκεται πια ανάμεσά μας.
Ο Μιχάλης Αεράκης ο οποίος συνεργάστηκε μαζί του στον Σασμό επί τρία ολόκληρα χρόνια θυμάται με συγκίνηση όσα έζησαν τονίζοντας πως έγιναν οικογένεια.
«Χθες, ήταν μια πάρα πολύ κακή ημέρα, όταν με πήραν τηλέφωνο να μου αναγγείλουν, παρά του ότι γνώριζα την περιπέτειά του, ότι ο Δημήτρης «έφυγε». Το ερώτημα είναι «έφυγε;» Για μένα όχι! Γιατί μένει πίσω του ένα σημαντικό και σπουδαίο έργο που έχει αφήσει ως παρακαταθήκη», ανέφερε αρχικά στο star.gr.
«Ήταν ένας σημαντικός άνθρωπος– με τη λέξη αυτή κεφαλαία- γιατί δίνω ιδιαίτερη βαρύτητα στη λέξη άνθρωπος και μετά στην ιδιότητα του ανθρώπου. Ο Δημήτρης λοιπόν ήταν ένας άνθρωπος κι ένας σπουδαίος ηθοποιός. Γενναιόδωρος, γενναιόψυχος, μαχητής όπου μέχρι τέλους ήπιε αυτό το πικρό ποτήρι που του επεφύλασσε η τύχη. Τρία χρόνια μαζί στον Σασμό, 10 ώρες μαζί, ήταν ένα άτομο της οικογένειάς μου. Και μέσα από τον ρόλο ήταν ο καλύτερός μου φίλος. Ο παπά Μιχάλης και ο Φραγκιαδάκης, ο αστυνόμος», συμπλήρωσε ο ταλαντούχος ηθοποιός.
«Χάρηκα πάρα πολύ που συνάντησα στη διαδρομή μου αυτόν τον άνθρωπο, αυτόν τον γενναιόδωρο άνθρωπο. Παρά το γεγονός ότι υπέφερε πολύ τον τελευταίο χρόνο ποτέ δεν εγκατέλειψε. Μου έλεγε χαρακτηριστικά: «Ό,τι αρχίζω έχω μάθει να το τελειώνω». Και το τέλειωσε με πολύ μεγάλο βάσανο της ψυχής και του σώματός του (σ.σ τον ρόλο του στον Σασμό). Δε θα ξεχάσω ποτέ πως μας κοιτούσε στα μάτια και έδινε κουράγιο σε εμάς», πρόσθεσε για την άνιση «μάχη» που έδωσε μέχρι το τέλος ο τηλεοπτικός «Αντώνης Φραγκιαδάκης».
Εκτός όμως από το σπουδαίο έργο που αφήνει πίσω του…αφήνει και τον γιο του, Φοίβο Ήμελλο, ο οποίος δεν έφυγε λεπτό από το πλευρό του.
«Χαίρομαι όμως που αφήνει πίσω ένα παιδί, τον Φοίβο. Νέος κινηματογραφιστής που είμαι σίγουρος ότι θα βαδίσει στα χνάρια του πατέρα του και σε αυτό που επιθυμούσε και ο ίδιος ο Δημήτρης. Να γίνει ένας καλός κινηματογραφιστής, αλλά να είναι πάνω από όλα σεβαστός και αγαπητός. Το στίγμα, το αποτύπωμα του Δημήτρη ήταν ανεξίτηλο και τέτοιοι άνθρωποι δε σβήνουν ποτέ από τη μνήμη μας», κατέληξε κλείνοντας ο Μιχάλης Αεράκης.
