Οι επιστήμονες θεωρούσαν εδώ και καιρό ότι η πιο συχνή σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη στον κόσμο, ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων ή HPV, μπορεί να αποτελεί παράγοντα υπογονιμότητας.

Οι περισσότερες έρευνες σχετικά με τον πιθανό αντίκτυπο του HPV στη γονιμότητα έχουν επικεντρωθεί στις γυναίκες. Αλλά τα τελευταία χρόνια, οι ερευνητές έχουν επεκτείνει όλο και περισσότερο την εστίασή τους για να συμπεριλάβουν τη συσχέτιση της λοίμωξης με την ανδρική γονιμότητα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Μια νέα μελέτη από Αργεντινούς ερευνητές διαπίστωσε ότι τα στελέχη του HPV που θεωρούνται υψηλού κινδύνου λόγω της σύνδεσής τους με τον καρκίνο δεν ήταν μόνο πιο συχνά από τα στελέχη χαμηλού κινδύνου σε έναν μικρό πληθυσμό ανδρών που μελετήθηκε, αλλά φάνηκε επίσης να αποτελούν μεγαλύτερη απειλή για την ποιότητα του σπέρματος.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε την Παρασκευή στο Frontiers in Cellular and Infection Microbiology, διαπίστωσε ότι ο HPV υψηλού κινδύνου φαίνεται να καταστέλλει βασικά συστατικά του ανοσοποιητικού συστήματος στο ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα. Αυτό θα μπορούσε να παρεμποδίσει την ικανότητα του οργανισμού να απομακρύνει τον HPV, μια διαδικασία που συνήθως διαρκεί περίπου έξι μήνες έως ένα έτος μετά τη μόλυνση, ενώ παράλληλα αυξάνει τον κίνδυνο άλλων λοιμώξεων που μπορεί επίσης να θέσουν σε κίνδυνο την ανδρική γονιμότητα.

«Τα άτομα συχνά δεν έχουν κανένα σύμπτωμα ή σημάδι, αλλά εξακολουθούν να φέρουν τον HPV στην ανδρική γεννητική οδό», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Βιρτζίνια Ριβέρο, καθηγήτρια ανοσολογίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Κόρδοβα στην Αργεντινή.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Μια συστηματική ανασκόπηση 50 μελετών του 2020 διαπίστωσε ότι το 21% των υπογόνιμων ανδρών είχαν θετικό σπέρμα για HPV, σε σύγκριση με το 8% του γενικού ανδρικού πληθυσμού. Ακόμη και μετά τον συνυπολογισμό της γυναικείας υπογονιμότητας, οι άνδρες με HPV στο σπέρμα τους είχαν τριπλάσιες πιθανότητες να είναι υπογόνιμοι από εκείνους που δεν είχαν τον ιό.

Υπάρχουν πάνω από 200 γνωστά στελέχη του ιού HPV. Τα πιο επικίνδυνα στελέχη μπορούν να προκαλέσουν πολλαπλούς καρκίνους, συμπεριλαμβανομένων, στις ΗΠΑ, περίπου 26.000 διαγνώσεις σε γυναίκες και 21.000 σε άνδρες κάθε χρόνο, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. Η πιο συχνή κακοήθεια που οφείλεται στον HPV είναι ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, με περίπου 13.800 επεμβατικές περιπτώσεις ετησίως. Οι έρευνες δείχνουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αγνοούν ότι ο ιός μπορεί επίσης να προκαλέσει καρκίνο του αιδοίου, του πρωκτού, του λαιμού, του κόλπου και του πέους.

Το εμβόλιο για τον ιό HPV είναι διαθέσιμο από το 2006, όταν αρχικά συστήθηκε μόνο για τα κορίτσια- η σύσταση επεκτάθηκε και στα αγόρια το 2011. Η τρέχουσα έκδοση, η οποία χορηγείται σε σειρά δύο ή τριών δόσεων, προλαμβάνει εννέα από τα πιο επικίνδυνα στελέχη του HPV, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προκαλούν κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων.

Το CDC συνιστά τον εμβολιασμό ρουτίνας κατά του HPV για όλα τα αγόρια και τα κορίτσια στην ηλικία των 11 ή 12 ετών – τα παιδιά μπορούν να τον κάνουν ήδη από την ηλικία των 9 ετών – και για όσους μέχρι την ηλικία των 26 ετών δεν είχαν εμβολιαστεί πλήρως προηγουμένως. Οι ειδικοί θεωρούν το εμβόλιο εξαιρετικά ασφαλές.

Μια μελέτη του CDC που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη διαπίστωσε ότι για τους εφήβους που γεννήθηκαν το 2007, περίπου το 65% ήταν πλήρως εμβολιασμένοι για τον ιό HPV μέχρι την ηλικία των 15 ετών, σε σύγκριση με το 60% εκείνων που γεννήθηκαν το 2008. Το CDC αποδίδει αυτή τη στατιστικά σημαντική διαφορά σε διαταραχές από την πανδημία του Covid, που άρχισαν όταν η νεότερη ομάδα έγινε 12 ετών.

Ο εμβολιασμός σε μεγαλύτερες ηλικίες παρέχει συνήθως λιγότερο όφελος, δεδομένου ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι προσβάλλονται από τουλάχιστον ένα στέλεχος του HPV αφού γίνουν σεξουαλικά ενεργοί. Ωστόσο, το CDC προτείνει ότι τα άτομα ηλικίας έως 45 ετών μπορούν ακόμη να συζητήσουν με τους γιατρούς τους το ενδεχόμενο εμβολιασμού. 

Ο HPV υψηλού κινδύνου μειώνει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος

Στη νέα της μελέτη, η Rivero και οι συνεργάτες της μελέτησαν τα δείγματα εκσπερμάτισης 205 ανδρών, κανένας από τους οποίους δεν είχε εμβολιαστεί για τον HPV. Οι άνδρες, οι οποίοι είχαν μέση ηλικία 35 ετών, αναζήτησαν αξιολόγηση γονιμότητας ή θεραπεία για προβλήματα του ουροποιητικού συστήματος από το 2018 έως το 2021 σε ουρολογική κλινική στην Αργεντινή.

Τριάντα εννέα, ή το 19%, των ανδρών βρέθηκαν θετικοί για HPV. Οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν 20 άνδρες ανάμεσά τους που είχαν στελέχη υψηλού κινδύνου και επτά άνδρες με HPV χαμηλού κινδύνου.  

Εκ πρώτης όψεως, οι ερευνητές δεν διαπίστωσαν αξιοσημείωτες διαφορές στην ποιότητα του σπέρματος μεταξύ των ανδρών με οποιονδήποτε τύπο HPV και μιας ομάδας 43 ανδρών που εξετάστηκαν αρνητικά για τον ιό. Όταν εξέτασαν το σπέρμα πιο προσεκτικά με ιδιαίτερα ευαίσθητα εργαλεία, βρήκαν ενδείξεις που υποδηλώνουν πώς τα στελέχη HPV υψηλού κινδύνου μπορεί να επηρεάζουν την ανδρική υπογονιμότητα.

Οι άνδρες με HPV υψηλού κινδύνου είχαν χαμηλότερο επίπεδο ορισμένων ανοσοποιητικών κυττάρων στο σπέρμα τους, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο ιός είχε παρεμποδίσει την ικανότητα του οργανισμού να τον καταπολεμήσει. Αυτή η καταστολή των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί επίσης να είχε αυξήσει τον κίνδυνο των ανδρών για άλλες λοιμώξεις που θα μπορούσαν να θέσουν σε περαιτέρω κίνδυνο την ικανότητά τους να συλλάβουν.

Υπήρχαν επίσης ενδείξεις ότι το σπέρμα των ανδρών με HPV υψηλού κινδύνου υπέστη βλάβη από αυτό που είναι γνωστό ως οξειδωτικό στρες. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί αυτοί οι άνδρες είχαν υψηλότερο επίπεδο νεκρών σπερματοζωαρίων σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν τον ιό. Ο Δρ Eugenio Ventimiglia, ουρολόγος στο Università Vita-Salute San Raffaele στο Μιλάνο της Ιταλίας, δήλωσε ότι η νέα μελέτη, στην οποία δεν συμμετείχε, «παρέχει πληροφορίες για τους βιολογικούς μηχανισμούς που ενδεχομένως συνδέουν τον HPV με προβλήματα αναπαραγωγικής υγείας των ανδρών». 

Ωστόσο, δήλωσε ότι τα ευρήματά της θα πρέπει να «ερμηνεύονται με προσοχή».

«Αντί να αποδεικνύεται οριστικά μια σχέση αιτίας-αποτελέσματος μεταξύ του HPV και της ανδρικής υπογονιμότητας, τα ευρήματα της μελέτης είναι πιο κατάλληλο να θεωρηθούν ως δημιουργία υποθέσεων για περαιτέρω έρευνα», δήλωσε ο Ventimiglia.

https://andrologia.gr/

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης