Γράφει η Γιάννα Μυράτ
Να μην ήταν ο Χριστός και ο Μυστικός Δείπνος; Να μην ήταν ο θεός Απόλλων και η φιέστα των Ολύμπιων Θεών; Να μην ήταν το Μεγάλο Φαγοπότι του Μάρκο Φερέρι; Να μην ήταν η Eurovision; Βρε μπας και ήταν η επόμενη ταινία των Hunger Games;
Ό,τι και να ήταν, πέτυχε το ακατόρθωτο: Ένα καθόλου διχασμένο και διαιρεμένο κοινό όπως συνήθως το ξέρουμε, που συμφωνούσε ομόφωνα και απόλυτα ότι, τόσο κιτς και διαστροφή είχαμε καιρό να δούμε και, όλο αυτό δεν συνάδει με τους “ευγενείς” Ολυμπιακούς Αγώνες.
Με τον Μυστικό Δείπνο, προσβάλλονται οι Χριστιανοί. Με το Συμπόσιο των Θεών, προσβάλλονται οι Έλληνες. Ούτε στη μια περίπτωση, ούτε και στην άλλη έχουν θέση οι drag queens και γκέι χορευτές. Και έλεος πια με την woke ατζέντα που μας την χώνουν με το ζόρι από το λαιμό και λένε… Κατάπιε την!
Αλλά τι παίζει με τον μπλε Διόνυσο; Γιατί κανείς δεν αναρωτήθηκε για το χρώμα του; Γιατί δεν ήταν ροζ, ή φούξια, ή πορτοκαλί;
Φυσικά η επιλογή χρώματος μόνο τυχαία δεν είναι, κι αν “τσιμπούσαν” οι ενδιαφερόμενοι, που μάλιστα είναι και μια πολυπληθής μερίδα της παγκόσμιας κοινωνίας, θα έπρεπε να έχουμε και προς τα κει υποκριτικές συγνώμες από τον καλλιτέχνη και τους διοργανωτές.
Οι Κυανοί Άρχοντες: Η σημασία του Μπλε στις εικόνες των Ινδουιστικών Θεοτήτων
Στην ινδουιστική τέχνη, το μπλε χρώμα δεν είναι απλώς για ομορφιά. Αντιπροσωπεύει κάτι μεγάλο και βαθύ – όπως η ιδέα ότι ο Θεός είναι παντού και ατελείωτος. Βλέπουμε αυτό το μπλε σε θεούς όπως ο Βισνού, ο Κρίσνα και ο Σίβα.
Δηλώνει πως ο ουρανός δεν έχει όρια ή πώς ο ωκεανός είναι τόσο τεράστιος. Όταν αυτοί οι θεοί εμφανίζονται με μπλε δέρμα, είναι για να βοηθήσει τους οπαδούς να σκεφτούν τον Θεό με μεγαλύτερο τρόπο, πέρα από αυτό που μπορούμε να δούμε ή να φανταστούμε.
Στον Ινδουισμό, ο Κρίσνα εμφανίζεται με μπλε δέρμα, που αντιπροσωπεύει τον ρόλο του ως ισχυρού θεού. Αυτό το μπλε χρώμα θυμίζει στους ανθρώπους ότι ο Κρίσνα είναι απέραντος σαν τον ουρανό και βαθύς σαν τη θάλασσα. Είναι και ένας θεός που είναι παντού, ένας θεός που είναι κοντά μας. Λειτουργεί ως σύνδεσμος μεταξύ του ουρανού και της απλής ζωής των βοσκών.
Ο Κρίσνα εμφανίζεται ως βοσκός που φροντίζει τις αγελάδες και παίζει μουσική με το φλάουτο του. Αυτή η εικόνα τον κάνει να φαίνεται φιλικός και εύκολος στην κατανόηση. Ωστόσο, το μπλε δέρμα του μας λέει επίσης ότι δεν είναι απλώς ένα συνηθισμένο άτομο. Έχει μια ιδιαίτερη θέση στο σύμπαν.
Είναι σαν ένας φίλος των ανθρώπων που έχει επίσης εκπληκτικές δυνάμεις. Αυτή η ισορροπία κάνει τους ανθρώπους να θέλουν να μάθουν περισσότερα για αυτόν και να τον βλέπουν ως βασικό μέρος της ζωής τους.
Όταν ο Κρίσνα δεν παίζει φλάουτο είναι πολεμιστής, και σκοτώνει δαίμονες. Λέγεται ότι έσωσε 16.000 παρθένες από αυτούς και τις φιλοξένησε όλες στο παλάτι του. Τις έκανε όλες γυναίκες του, αλλά δεν είχε με καμία σαρκική σχέση. Κάθε μια γυναίκα προσέθετε την αγνή δύναμη κι ενέργεια της σε αυτόν, καθιστώντας τον παντοδύναμο.
Ο μπλε λαιμός του Σίβα είναι σύμβολο της προθυμίας του να προστατεύσει τον κόσμο. Αυτό προέρχεται από μια παλιά ιστορία όπου οι θεοί και οι δαίμονες ξεσήκωσαν τον ωκεανό και βγήκε ένα επικίνδυνο δηλητήριο. Για να είναι όλοι ασφαλείς, ο Σίβα ήπιε το δηλητήριο. Η σύζυγός του, Παρβάτι, του κράτησε το λαιμό για να σταματήσει την εξάπλωση του δηλητηρίου, κι αυτό το έκανε μπλε.
Αυτό δείχνει τον Σίβα ως έναν ήρωα που αναλαμβάνει τον πόνο για να κρατήσει την ισορροπία του κόσμου. Ο μπλε λαιμός, γνωστός και ως Νελακάνθα, δείχνει πώς ο Σίβα νικάει τις βλαβερές δυνάμεις και φροντίζει το σύμπαν με καλοσύνη.
Το δηλητήριο που ονομάζεται Χαλαχάλα, ήταν τόσο θανατηφόρο που μπορούσε να καταστρέψει τα πάντα. Ο Σίβα, όντας ευγενικός και δυνατός, κατάπιε το δηλητήριο για να προστατεύσει τους πάντες. Η γρήγορη σκέψη της συζύγου του Παρβάτι έσωσε τον Σίβα και έδειξε ότι συνεργάζονται ως ομάδα.
Ο μπλε λαιμός του Σίβα δεν είναι απλώς μια λεπτομέρεια της ιστορίας. Μας διδάσκει για τη γενναιότητα, την ομαδική εργασία και τη σημασία της φροντίδας των άλλων, ακόμα και όταν είναι δύσκολο. Αυτό κάνει τον Σίβα όχι μόνο θεό στην ινδουιστική πίστη αλλά και ήρωα που τον θυμούνται για τη μεγάλη του πράξη.
Ο θεός Βισνού εμφανίζεται συχνά με δέρμα τόσο μπλε όσο η βαθιά θάλασσα. Αυτό το χρώμα έχει βαθύ νόημα στις ινδουιστικές πεποιθήσεις. Το μπλε δέρμα του Βισνού δείχνει ότι είναι ένα θεϊκό ον, διαφορετικό από εμάς, και η δουλειά του είναι να διατηρεί το σύμπαν σε ισορροπία.
Το νερό, που είναι απαραίτητο για τη ζωή και τον καθαρισμό, συνδέεται με αυτό το μπλε χρώμα. Υπενθυμίζει ότι ο Βισνού φέρνει ζωή και ακολουθεί το Ντάρμα, ένα σύνολο πνευματικών και ηθικών κανόνων. Αν κοιτάξουμε προσεκτικά τις θρησκευτικές εικόνες, θα δούμε ότι το μπλε χρώμα του Βισνού είναι σαν μια εικόνα που μας λέει για την ειρηνική και ατελείωτη φύση του. Μας βοηθά να καταλάβουμε ότι είναι ένα βασικό πρόσωπο στον πνευματικό κόσμο.
Το μπλε χρώμα του Βισνού μας κάνει να σκεφτόμαστε τον ωκεανό, ο οποίος είναι τεράστιος. Αυτό το χρώμα επιλέγεται για να δείξει ότι είναι παρών παντού και ότι έχει έναν σημαντικό ρόλο: να φροντίζει τον κόσμο και να φροντίζει να πάνε όλα όπως πρέπει.
Το μπλε δέρμα του δεν είναι απλώς μια τυχαία επιλογή. Έχει σκοπό να θυμίζει τη ζωή και τη σπουδαιότητα του νερού, όπως π.χ. ότι το νερό χρειάζεται για να αναπτυχθούν τα φυτά, έτς και η παρουσία του Βισνού είναι απαραίτητη για την άνθηση της ζωής στο σύμπαν. Το μπλε χρώμα του είναι μια συνεχής υπενθύμιση ότι είναι πάντα εκεί, σαν έμπιστος φίλος, για να καθοδηγήσει και να προστατεύσει όλα τα έμβια όντα.
Τούτων όλων λεχθέντων, οι πρώτοι και καλύτεροι που θα έπρεπε να “τσιτώσουν” με τον έκφυλο μπλε Διόνυσο, θα έπρεπε να είναι οι Ινδουιστές, καθώς είναι οι δικές τους θεότητες που θίγονται. Αυτές οι θεότητες είναι άψογες, χωρίς ανθρώπινα πάθη κι ελαττώματα, και οι πιστοί τους έχουν ως πρότυπα και προσπαθούν να τους μοιάσουν. Οι περισσότεροι είναι ζευγαρωμένοι, κανείς από αυτούς δεν είναι γκέι, και η Αγάπη τους δεν είναι σαρκική, αλλά Πνευματική, απανταχού παρούσα, ενώ οι ίδιοι είναι πάντα ετοιμοπόλεμοι ενάντια στους δαίμονες και το κακό.
