Σενάριο με τις πρωτοβουλίες που θα μπορούσε να αναλάβει το Ισραήλ μετά την επίθεση που δέχτηκε από πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη του Ιράν, παρουσίασε η Jerusalem Post στη διαδικτυακή της έκδοση, εφόσον η κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου αποφασίσει να προβεί σε ένα αποφασιστικό χτύπημα κατά στρατηγικών περσικών υποδομών.
Σύμφωνα με αυτό, αρκετά σμήνη μαχητικών αεροσκαφών stealth F-35 θα πετούσαν σε χωριστές διαδρομές για να χτυπήσουν τοποθεσίες σε ολόκληρη την επικράτεια της αχανούς Ισλαμικής Δημοκρατίας, έως και 2.000 χλμ. μακριά από το εβραϊκό κράτος.
Ορισμένα από αυτά τα σμήνη θα πετούσαν κατά μήκος των συνόρων μεταξύ Συρίας και Τουρκίας (παρά την αντίθεση αυτών των χωρών) και στη συνέχεια θα διέσχιζαν το Ιράκ (που επίσης θα ήταν αντίθετο). Άλλα αεροσκάφη θα μπορούσαν να πετάξουν μέσα από τον εναέριο χώρο της Σαουδικής Αραβίας και τον Περσικό Κόλπο, είτε με τη σιωπηλή συμφωνία των κρατών της περιοχής, είτε παρά την αντίθεσή τους.
Η κύρια αποστολή
Τα αεροσκάφη θα μπορούσαν να φτάσουν ταυτόχρονα ή κατά κύματα ώστε να πλήξουν αστραπιαία την ιρανική αεράμυνα σε δεκάδες πυρηνικές τοποθεσίες, οι οποίες θα έχουν υποδειχθεί από τη Μοσάντ και τις υπηρεσίες πληροφοριών των IDF.
Η κύρια αποστολή τους θα ήταν να εξαλείψουν την ισχυρή ασπίδα αεράμυνας του Ιράν, ένα αμυντικό σύστημα πολύ πιο εξελιγμένο από οτιδήποτε έχουν στη διάθεσή τους χώρες όπως ο Λίβανος και η Συρία ή οργανώσεις όπως η Χεζμπολάχ και η Χαμάς.
Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις
Ενδεχομένως στη συνέχεια να υπάρξουν και άλλα κύματα αεροπορικών επιδρομών τα οποία θα είχαν σκοπό να βοηθήσουν στη διείσδυση βαθιά στο ιρανικό έδαφος για την καταστροφή σημαντικών πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν στο Φορντόου και το Νατάνζ.
Παράλληλα, οι IDF θα εξαπέλυαν ένα σημαντικό αριθμό βαλλιστικών πυραύλων εδάφους-εδάφους, καθώς και μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τόσο επιθετικά, όσο και αναγνωριστικά.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ισραηλινής εφημερίδας, στο Φορντόου, ο κύριος θάλαμος της πυρηνικής εγκατάστασης είναι θαμμένος περίπου 80 μέτρα κάτω από τη γη. Πρόκειται για ένα βάθος όπου μόνο αμερικάνικες βόμβες τύπου «bunker buster» των 30.000 λιβρών θα μπορούσαν να καταστρέψουν. Όμως διαχρονικά οι ΗΠΑ αρνούνται να παραχωρήσουν στο Ισραήλ αυτό το όπλο.
‘Ομως, δεν είναι απαραίτητο κανείς να εξαλείψει ολοσχερώς μια εγκατάσταση για να την καταστήσει άχρηστη. Συνεχόμενα χτυπήματα θα μπορούσαν να δυσχεράνουν την πρόσβαση της Τεχεράνης σε ηλεκτρική ενέργεια και να την αποκόψουν από τον κόσμο.
Υπάρχουν όμως και άλλες στρατηγικές εγκαταστάσεις που θα ενδιαφερόταν να χτυπήσει το Ισραήλ, όπως ο αντιδραστήρας βαρέος νερού στο Αράκ, το εργοστάσιο μετατροπής ουρανίου κοντά στο Ισφαχάν,ερευνητικοί αντιδραστήρεςστο Μπονάμπ, το Ραμσάρ και την Τεχεράνη, καθώς και άλλες εγκαταστάσεις όπου το Ιράν αναπτύσσει εξελιγμένα εξοπλιστικά προγράμματα.
Το κόστος
Όμως μια τέτοια επιχείρηση δεν μπορεί να είναι χωρίς κόστος, συνεχίζει το σενάριο που παρουσιάζεται στον ισραηλινό τύπο. Το Ιράν ενδεχομένως να μπορέσει να καταρρίψει κάποιο ή κάποια αεροσκάφη. Άλλα αεροσκάφη ίσως δεν τα καταφέρουν να πραγματοποιήσουν την πτήση της επιστροφής λόγω έλλειψης καυσίμων.
Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, θετικό σημείο για τους Ισραηλινούς είναι ότι παρά τον τεράστιο αριθμό αεροπορικών επιθέσεων που έχουν πραγματοποιήσει τα τελευταία χρόνια οι IDF στον Λίβανο, τη Συρία και τη Γάζα, ο ισραηλινός στρατός έχει χάσει μόνο ένα F-16 στις αρχές του 2018 και δεν έχει χάσει ποτέ F-35.
Σε κάθε περίπτωση πάντως το άρθρο καταλήγει στο ότι η επιτυχής έκβαση όλων των επιχειρήσεων προϋποθέτει τη στήριξη των ΗΠΑ και των υπολοίπων συμμάχων του Ισραήλ.
