Καλά νέα για τους υπαλλήλους γραφείου. Mια νέα μελέτη από το Κέντρο Charles Perkins του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ διαπίστωσε ότι η αύξηση του αριθμού των βημάτων σας μπορεί να εξουδετερώσει τις συνέπειες για την υγεία από την υπερβολική καθιστική ζωή κάθε μέρα.
Ο επικεφαλής συγγραφέας και συνεργάτης της έρευνας, Δρ. Μάθιου Αχμάντι, δήλωσε: «Αυτή δεν είναι σε καμία περίπτωση μια κάρτα αποχώρησης από τη φυλακή για άτομα που κάνουν καθιστική ζωή για υπερβολικά χρονικά διαστήματα, ωστόσο, περιέχει ένα σημαντικό μήνυμα για τη δημόσια υγεία ότι όλες οι μετακινήσεις έχουν σημασία και ότι οι άνθρωποι μπορούν και πρέπει να προσπαθήσουν να αντισταθμίσουν τις συνέπειες για την υγεία του αναπόφευκτου καθιστικού χρόνου αυξάνοντας τον καθημερινό αριθμό βημάτων τους».
Ο ανώτερος συγγραφέας Καθηγητής Εμμανουήλ Σταματάκης, Διευθυντής του Ερευνητικού Κόμβου Mackenzie Wearables στο Κέντρο Charles Perkins, είπε ότι αυτός ο αυξανόμενος όγκος έρευνας σωματικής δραστηριότητας που χρησιμοποιεί μετρήσεις βάσει συσκευών παρέχει τεράστιες ευκαιρίες για τη δημόσια υγεία.
«Το πλήθος βημάτων είναι ένα απτό και εύκολα κατανοητό μέτρο της σωματικής δραστηριότητας που μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους στην κοινότητα, και μάλιστα τους επαγγελματίες υγείας, να παρακολουθούν με ακρίβεια τη σωματική δραστηριότητα. Ελπίζουμε ότι αυτά τα στοιχεία θα ενημερώσουν την πρώτη γενιά οδηγιών σωματικής δραστηριότητας και καθιστικής συμπεριφοράς που βασίζονται σε συσκευές, το οποίο θα πρέπει να περιλαμβάνει βασικές συστάσεις για το καθημερινό βήμα», είπε ο καθηγητής Σταματάκης.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα για 72.174 άτομα (μέση ηλικία 61 ετών, 58% γυναίκες) από τη μελέτη UK Biobank -μια σημαντική βιοϊατρική βάση δεδομένων- που φορούσαν επιταχυνσιόμετρο στον καρπό τους για επτά ημέρες για να μετρήσουν τη φυσική τους δραστηριότητα. Τα δεδομένα του επιταχυνσιόμετρου χρησιμοποιήθηκαν για την εκτίμηση του ημερήσιου αριθμού βημάτων και του χρόνου που αφιέρωναν σε καθιστική ζωή, δηλαδή καθιστή ή ξαπλωμένη ενώ ήταν ξύπνιοι.
Ο μέσος αριθμός ημερήσιων βημάτων για τους συμμετέχοντες ήταν 6.222 βήματα την ημέρα. Τα 2.200 βήματα την ημέρα (το χαμηλότερο 5% των ημερήσιων βημάτων μεταξύ όλων των συμμετεχόντων) ελήφθησαν ως σύγκριση για την αξιολόγηση του αντίκτυπου στον θάνατο και στα συμβάντα καρδιαγγειακής νόσου του αυξανόμενου αριθμού βημάτων.
Ο διάμεσος χρόνος καθιστικής ζωής ήταν 10,6 ώρες/ημέρα, επομένως οι συμμετέχοντες στη μελέτη που έκαναν καθιστική ζωή για 10,5 ώρες/ημέρα ή περισσότερο θεωρήθηκε ότι είχαν υψηλό χρόνο καθιστικής ζωής ενώ όσοι έκαναν λιγότερες από 10,5 ώρες/ημέρα ταξινομήθηκαν ως χαμηλός χρόνος καθιστικής ζωής.
Έγιναν προσαρμογές για να εξαλειφθούν οι προκαταλήψεις, όπως ο αποκλεισμός συμμετεχόντων με κακή υγεία, που ήταν λιποβαρείς ή είχαν κάποιο συμβάν υγείας εντός δύο ετών από την παρακολούθηση.
Στα, κατά μέσο όρο, 6,9 έτη παρακολούθησης, σημειώθηκαν 1.633 θάνατοι και 6.190 καρδιαγγειακά συμβάντα. Αφού έλαβαν υπόψη άλλες πιθανές επιρροές, οι συγγραφείς υπολόγισαν ότι ο βέλτιστος αριθμός βημάτων την ημέρα για την εξουδετέρωση του υψηλού καθιστικού χρόνου ήταν μεταξύ 9.000 και 10.000 βημάτων/ημέρα, γεγονός που μείωσε τον κίνδυνο θνησιμότητας κατά 39% και τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου κατά 21%. Και στις δύο περιπτώσεις, το 50% του οφέλους επιτεύχθηκε μεταξύ 4000 και 4500 βημάτων την ημέρα.
