Η Άδα Σταματάτου, μητέρα ενός ενήλικου με αυτισμό, μέσω της σελίδας της στο Facebook με όνομα «Η ζωή μου με τον Γιάννη» ασκεί δριμεία κριτική προς την ελληνική κυβέρνηση για την αδιαφορία της απέναντι σε άτομα ΑμεΑ αλλά και στους κηδεμόνες τους, καθώς σύμφωνα με την ανάρτησή της «η ποιότητα ζωής του γιού της, Γιάννη και η δική μου δεν σας απασχόλησε ποτέ».
Θίγει τα γραφειοκρατικά ζητήματα που αντιμετωπίζει ένα άτομο με αναπηρία για την είσοδό του στο οικοτροφείο, – αλλά και το ίδιο το οικοτροφείο -, ενώ η «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι» είναι η έλλειψη φαρμάκων καθώς «ο Γιάννης κινδυνεύει να ξεμείνει από αντιψυχωτικά φάρμακα».
Η ανάρτηση αυτούσια έχει ως εξής:
«1. Παλεύω μήνες με τα γραφειοκρατικά του Γιάννη για την είσοδο του στο οικοτροφείο.
Και το ίδιο το οικοτροφείο παλεύει για τα δικά του χαρτιά χρόνια.
Με κτίριο που υπάρχει χρόνια.
Αλλά η λειτουργία του ήταν αδύνατη λόγω έλλειψης χρηματοδότησης.
2. Κάποια χαρτιά τα έφτιαξα σέρνοντας τον Γιάννη μαζί μου (με μέσον και την ευχαριστώ θερμά) απαντώνας όμως σε δημόσιους υπαλλήλους σε εξευτελιστικές ερωτήσεις βγαλμένες από εγχειρίδια του 1950.Τύπου «θέλατε την εγκυμοσύνη, τσακωνόσασταν με τον πατέρα του Γιάννη στο διαζύγιο, έχει ολοκληρώσει τις σεξουαλικές του σχέσεις ο Γιάννης» ο νοητικά υστερημένος με iq κάτω του 30 όλα αυτά και αναπηρία αυτισμό εκ γενετής.
Αυτά τα χαρτιά έχουν ισχύ 12 μήνες.
Οπότε το κοντέρ μετράει αντίστροφα για αυτά τα χαρτιά ασχέτως με το γεγονός ότι ο Γιάννης δεν έχει πάει στο οικοτροφείο γιατί κάποια άλλα χαρτιά δεν είναι έτοιμα.
3. Περιμένω να φανώ ασφαλισμένη στο e εφκα για να ασφαλίσω τον Γιάννη ως προστατευόμενο μέλος γιατί μόνο ασφαλισμένος μπαίνει στο οικοτροφείο.
Συγγνώμη που τόσα χρόνια δεν μπορούσα να δουλεύω γιατί φρόντιζα ένα ΑμεΑ με βαριά αναπηρία!
Ή όπου δούλεψα δούλευα με μαύρα χωρίς ασφάλεια γιατί οι δουλειές που έκανα ήταν 3 ώρες και δεν με ασφάλιζε κανείς!
4. Είμαι στα όπλα γιατί ένα χαρτί που πρέπει να υπογράψω για να μπει ο Γιάννης στο οικοτροφείο είναι ότι ζητώ να του διακοπεί το επίδομα αναπηρίας.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΔΕΧΤΩ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ.
ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΟ.
Στις ΣΥΔ το κρατάνε οι ωφελούμενοι που γίνεται η ίδια δουλειά.
Και κανένας γονέας από ΣΥΔ δεν τρέχει κάθε 12 μήνες να φτιάχνει όλα αυτά τα χαρτιά σε δημόσια νοσοκομεία.
5. Προσπαθώ να τον βάλω σε οικοτροφείο που τα νούμερα δείχνουν ότι σε έξι μήνες δεν θα είναι βιώσιμο και κινδυνεύουν οι ωφελούμενοι να βρεθούν στο δρόμο!
Το ΔΣ κάθε χρόνο κάνει ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΕΣ προσπάθειες ώστε να μην γίνει ο χειρότερος τους εφιάλτης πραγματικότητα.
6. Πλέον ψάχνω τα φάρμακα του σε κοινοποιήσεις στο Facebook λόγω ελλείψεων φαρμάκων.!
Ε! Αυτό ήταν η σταγόνα που ξεχείλησε το ποτήρι και γράφω αυτά τώρα!
Γιατί συμφέρει τα φάρμακα να τα εξάγουν για να έχουν κέρδος και να μην μένουν στην Ελλάδα.
Δεν ξέρω καν αν είναι νόμιμο να ψάχνω φάρμακα στο διαδύκτιο όμως ο Γιάννης δεν θα ξεμείνει από αντιψυχωτικά φάρμακα επειδή δεν βρίσκετε λύση εσείς για τους Έλληνες.
Δεν υπάρχει κάτι που θα με σταματήσει από το να κάνω τη ζωή του Γιάννη ισότιμη, πολύτιμη και ποιοτική όσο η δική σας.
Μπορεί να βλάψω τη δική μου υγεία όμως δεν θα σας αφήσω σε ησυχία έως ότου ΕΣΕΙΣ θα κάνετε σωστά τη δουλειά σας επιτέλους για τους ΑμεΑ με βαριές αναπηρίες και νοητική υστέρηση που χρειάζονται «ασυλικού τύπου εισαγωγή».
Έτσι κομψά το γράφετε για να μας βοηθάτε τους γονείς ψυχολογικά να υποθέτω;
Με ρωτάνε φίλοι μου αν έχω στενοχωρηθεί που πήρα αυτή την απόφαση.
Πότε να προλάβω να στενοχωρηθώ;
Πότε; Αφού ή θα κλαίω ή θα έχω ανεβασμένη πίεση από το άγχος να φτιάξω χαρτιά που έχουν ημερομηνία λήξης για μια αναπηρία εφ´όρου ζωής για ένα οικοτροφείο που μπορεί του χρόνου να κλείσει.
Είμαι έξαλλη και απίστευτα θυμωμένη που ζω στην Ελλάδα όπου ο Γιάννης είναι τόσο ανύπαρκτος και η ποιότητα ζωής του και η δική μου δεν σας απασχόλησε ποτέ».
