Σε πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη από το Ινστιτούτο Ανατομίας, Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Λιουμπλιάνα, οι ερευνητές παρείχαν νέες γνώσεις σχετικά με τις επιβλαβείς επιπτώσεις του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 (ΣΔ1) στη δομή των σκελετικών μυών και στα τριχοειδή δίκτυα.
Χρησιμοποιώντας τεχνολογία αιχμής τρισδιάστατης απεικόνισης, αυτή η ολοκληρωμένη μελέτη σηματοδοτεί ένα σημαντικό άλμα στην κατανόηση της πολύπλευρης επίδρασης του ΣΔ1 στο μυϊκό σύστημα του σώματος.
Ο σακχαρώδης διαβήτης διαταράσσει τη ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης, οδηγώντας σε υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα και σε πολλά σχετικά προβλήματα υγείας. Ο ΣΔ1, που χαρακτηρίζεται από την ανοσο-μεσολαβούμενη καταστροφή των παγκρεατικών β κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη, έχει βαθιές επιδράσεις σε διάφορα όργανα, ιδιαίτερα στους σκελετικούς μύες, που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην πρόσληψη και ρύθμιση της γλυκόζης.
Αυτή η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Biomolecules and Biomedicine, είχε στόχο να διερευνήσει τις δομικές και λειτουργικές προσαρμογές των σκελετικών μυών στις μεταβολικές διαταραχές που προκαλούνται από τον ΣΔ1.
Διεξήχθη σε θηλυκά ποντίκια C57BL/6J-OlaHsd χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο επαγόμενο από στρεπτοζοτοκίνη (STZ) για την προσομοίωση του ΣΔ1. Η έρευνα επικεντρώθηκε σε κρίσιμους μύες όπως το πέλμα, ο μέγιστος γλουτιαίος και ο γαστροκνήμιος. Οι ερευνητές ανέλυσαν σχολαστικά την έκφραση των ισομορφών της βαριάς αλυσίδας της μυοσίνης (MyHC) και τις περιπλοκές του τρισδιάστατου τριχοειδούς δικτύου.
«Η μελέτη μας παρέχει μια βαθύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ο διαβήτης τύπου 1 όχι μόνο επηρεάζει τη σύνθεση των μυϊκών ινών, αλλά επίσης αλλάζει σημαντικά τα τριχοειδή δίκτυα που είναι απαραίτητα για την υγεία των μυών», εξήγησε ο Nejc Umek, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
Η έρευνα αποκάλυψε ότι, παρά το γεγονός ότι η σύνθεση των ινών τύπου 2b ταχείας συστολής παραμένει σταθερή, παρατηρήθηκαν αξιοσημείωτες διαφορές στον πέλμα των διαβητικών ποντικών, που έδειξε μειωμένο ποσοστό ινών τύπου 2α και μειωμένες διαμέτρους ινών σε όλους τους μύες που αναλύθηκαν.
Επιπλέον, ανακαλύφθηκε μια ενδιαφέρουσα αύξηση του μήκους των τριχοειδών ανά όγκο μυών στο μέγιστο γλουτιαίο των διαβητικών ποντικών, υποδηλώνοντας έναν προσαρμοστικό μηχανισμό για την εξισορρόπηση της ατροφίας των μυϊκών ινών που προκαλείται από τον διαβήτη.
Η μελέτη χρησιμοποίησε θηλυκά ποντίκια, αντιμετωπίζοντας ένα κενό στην έρευνα για τον διαβήτη που συχνά παραβλέπει τις διαφορές των φύλου στην εξέλιξη της νόσου και την απόκριση στη θεραπεία. Οι ερευνητές προκάλεσαν επιτυχώς ΣΔ1, που επιβεβαιώθηκε από σημαντικά αυξημένα επίπεδα γλυκόζης νηστείας. Αυτό το μοντέλο επέτρεψε μια εις βάθος εξέταση των αλλαγών που προκαλούνται από τον διαβήτη σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον.
«Οι προηγμένες τεχνικές τρισδιάστατης απεικόνισης που χρησιμοποιήσαμε αντιπροσωπεύουν μια σημαντική βελτίωση σε σχέση με τις παραδοσιακές 2D αναλύσεις, προσφέροντας μια πιο λεπτομερή και ακριβή απεικόνιση των αλλαγών του τριχοειδικού δικτύου στον διαβητικό μυϊκό ιστό», δήλωσε η Erika Cvetko, ανώτερη συγγραφέας της μελέτης.
Τα ευρήματα αυτής της συλλογικής ερευνητικής προσπάθειας υπογραμμίζουν την ανάγκη για ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης του διαβήτη που να περιλαμβάνουν όχι μόνο τη ρύθμιση της γλυκόζης αλλά και τη διατήρηση της μυϊκής δομής και λειτουργίας. «Η κατανόηση των συγκεκριμένων αλλαγών στον μυϊκό ιστό λόγω του διαβήτη τύπου 1 ανοίγει το δρόμο για την ανάπτυξη στοχευμένων θεραπειών που θα μπορούσαν να βελτιώσουν σημαντικά τα αποτελέσματα των ασθενών», πρόσθεσε ο Cvetko.
