«Μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις σε μία σειρά ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονται σε εξέλιξη, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ρουμανία κ.α, ενώ οι κινητοποιήσεις στην Ελλάδα κλιμακώνονται με τους βιοπαλαιστές αγρότες να βρίσκονται στα μπλόκα του αγώνα», τονίζει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με ερώτηση που κατέθεσαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή οι ευρωβουλευτές του κόμματος, Κώστας Παπαδάκης και Λευτέρης Νικολάου – Αλαβάνος.
«Αποδεικνύεται ότι η πολιτική της ΕΕ, της ΚΑΠ και των κυβερνήσεων οδηγεί σε τεράστια προβλήματα ενώ αποκαλύπτεται τόσο η προπαγάνδα της κυβέρνησης της ΝΔ με τις απαράδεκτες δηλώσεις του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Αυγενάκη για υποκινούμενες κινητοποιήσεις όσο και των άλλων κομμάτων, που εξωραΐζουν την εκρηκτική κατάσταση στην ΕΕ για να αποκρύψουν τη στρατηγική σύμπλευση τους με την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ που ακολουθεί κι η κυβέρνηση της ΝΔ.
Οι Έλληνες βιοπαλαιστές παραγωγοί είναι αντιμέτωποι με βουνό οξυμένων προβλημάτων, όπως η τεράστια καταστροφή που υπέστησαν από τις πλημμύρες και τις ελλιπέστατες αποζημιώσεις της κυβέρνησης, το αυξημένο κόστος παραγωγής, τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας από τις καιρικές συνθήκες και τις ασθένειες. Σε όλα αυτά η κυβέρνηση απαντά προκλητικά με ΜΑΤ και χημικά» αναφέρει η ΕΟ του ΚΚΕ και προσθέτει:
«Συγκεκριμένα, σε ότι αφορά στις αποζημιώσεις οι κανονισμοί ασφάλισης φυτικής παραγωγής και ζωικού κεφαλαίου του ΕΛΓΑ δεν αναγνωρίζουν και δεν αποζημιώνουν όλες τις περιπτώσεις καταστροφών. Αλλά και όταν δίνονται αποζημιώσεις αυτές πάντα υπολείπονται κατά πολύ του χαμένου εισοδήματος και αγροτικού κεφαλαίου ενώ καταβάλλονται με σημαντική καθυστέρηση. Παράλληλα, με βάση τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις το σύστημα ασφάλισης στηρίζεται αποκλειστικά στις εισφορές των αγροτών ενώ οι Κρατικές Οικονομικές ενισχύσεις, που δεν αποτελούν παρά ένα πενιχρό βοήθημα, υπόκεινται σε σειρά περιορισμών.
Ιδιαίτερα δύσκολη είναι η κατάσταση στη Θεσσαλία όπου οι καταστροφικές πλημμύρες προκάλεσαν ανεπανόρθωτες ζημιές σε παραγωγή, γη, κτηνοτροφικό κεφάλαιο και εξοπλισμό, αποτέλεσμα και της έλλειψης έργων και υποδομών αντιπλημμυρικής θωράκισης, που “κόβονται” στο ζύγι του κόστους οφέλους, με επιπτώσεις που σε περιπτώσεις όπως αυτή της λίμνης Κάρλας, όπου τα νερά κρατούν θαμμένο το βιός εκατοντάδων αγροτών, οδηγούν άμεσα στο ξεκλήρισμα των αγροτοπαραγωγών.
Είναι πλέον καθαρό ότι το αστικό κράτος, σύμφωνα και με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, αντιμετωπίζει την προστασία, την αποζημίωση των αγροτών και την αποκατάσταση των χωραφιών ως κόστος, καθυστερώντας τραγικά ακόμα και τα στοιχειώδη μέτρα ανακούφισης που υποσχέθηκε. Οι προκαταβολές δόθηκαν με μεγάλη καθυστέρηση, ενώ τα τελικά ποσά αποζημίωσης θα δοθούν όχι με βάση το 100% της πραγματικής ζημιάς αλλά την ασφαλιζόμενη αξία της παραγωγής. Τα ίδια ισχύουν και για τις περιοχές που έχουν πληγεί από τις πυρκαγιές με τεράστιες καταστροφές στο κεφάλαιο και την παραγωγή.
Ταυτόχρονα το αγροτικό εισόδημα έχει φτάσει στα τάρταρα εξαιτίας του κόστους παραγωγής που εξακολουθεί να είναι υψηλό για να εξασφαλίζονται τα μονοπωλιακά υπερκέρδη των επιχειρηματικών ομίλων της ενέργειας κ.α, της μειωμένης παραγωγής, των χαμηλών τιμών που δίνουν οι εμποροβιομήχανοι στα αγροτικά προϊόντα αλλά και των μειώσεων στη Βασική Ενίσχυση και των ανατροπών στην καταβολή των υπόλοιπων ενισχύσεων που έφερε η νέα ΚΑΠ».
Βάσει αυτών οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ υπέβαλαν τα εξής ερωτήματα:
«Πώς τοποθετείται η Επιτροπή στο γεγονός ότι:
-Αποδεδειγμένα πλέον οι κατευθύνσεις της ΕΕ συγκρούονται με τις ανάγκες των βιοπαλαιστών παραγωγών για πλήρη και καθολική ασφάλιση με ευθύνη του κράτους κι αποζημίωση παραγωγής και αγροτικού κεφαλαίου στο 100% από όλους τους φυσικούς κινδύνους, ασθένειες και νόσους, για έργα και υποδομές που να εξασφαλίζουν προστασία από τις φυσικές καταστροφές;
– Η εφαρμογή της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής 2023-2027 επιδεινώνει τη θέση των βιοπαλαιστών αγροτών καθώς βασικό της κριτήριο είναι η απαρέγκλιτη ευθυγράμμιση της αγροτικής παραγωγής στις προτεραιότητες των μονοπωλίων της ΕΕ (“ψηφιακός μετασχηματισμός”, “πράσινη μετάβαση”, “εξωστρέφεια” κ.λπ.);
– Κυβερνήσεις – ΕΕ, υπηρετώντας τον μονοπωλιακό ανταγωνισμό για την κερδοφορία, στέλνουν στις καλένδες τα δίκαια αιτήματά των αγροτών για φθηνό αγροτικό ρεύμα, αφορολόγητο πετρέλαιο, εξασφάλιση προσιτών αγροτικών μέσων, εφοδίων και μηχανημάτων με ευθύνη του κράτους, κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, μέτρα προστασίας της παραγωγής από φυσικές καταστροφές και ασθένειες;».
