Σημειώνεται μια ταχεία αύξηση του επιπολασμού της παιδικής παχυσαρκίας σε πολλές χώρες. Στην Αγγλία σημειώθηκε μεταξύ των παιδιών ηλικίας 11-15 ετών, αύξηση του ποσοστού των παιδιών με περιττά κιλά από το 30% το 1995 στο 38% το 2019. Η σχετική μελέτη δημοσιεύτηκε στο Archives of Disease in Childhood.
Η Αγγλία προβλέπεται να έχει τον υψηλότερο επιπολασμό της παχυσαρκίας στην Ευρώπη έως το 2030, με πάνω από το 35% των ενηλίκων να ζουν με παχυσαρκία. Πάνω από το ένα τρίτο των παιδιών είναι επί του παρόντος υπέρβαρα ή παχύσαρκα.
Το 2019-20, η παχυσαρκία καταγράφηκε ως παράγοντας για περισσότερες από 1 εκατομμύριο εισαγωγές στα νοσοκομεία, με το άμεσο κόστος του NHS (το Εθνικό Σύστημα Υγείας στο Ηνωμένο Βασίλειο) α υπολογίζεται σε περισσότερα από 6 δισεκατομμύρια λίρες ετησίως.
Συνολικά, στην ανάλυση συμπεριλήφθηκαν δεδομένα για 56.583 παιδιά. Ο συνολικός επιπολασμός του υπέρβαρου/παχυσαρκίας στην παιδική ηλικία αυξήθηκε από σχεδόν 26% το 1995–6 σε 29% το 2019, κορυφώνοντας στο 33% το 2003–4, μετά την οποία ισοπεδώθηκε.
Η ταχύτερη αύξηση του επιπολασμού υπέρβαρου/παχυσαρκίας σημειώθηκε στα παιδιά ηλικίας 11-15 ετών, ιδιαίτερα στα αγόρια, μεταξύ των οποίων αυξήθηκε από το 27,5% το 1995 στο 42% το 2019. Μεταξύ των κοριτσιών αυτής της ηλικιακής κατηγορίας, αυξήθηκε από το 28% στο 36%.
Η ανάλυση των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών έδειξε ότι μεταξύ 2001 και 2019, τα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας/υπέρβαρου διέφεραν ανάλογα με τα δημογραφικά στοιχεία. Μεταξύ 1997 και 2014, τα παιδιά σε νοικοκυριά με ενήλικες μορφωμένους σε επίπεδο πτυχίου είχαν γενικά χαμηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας από εκείνα με χαμηλότερο επίπεδο. Και ενώ δεν υπήρχε διαφορά στον επιπολασμό της παιδικής παχυσαρκίας/υπέρβαρου μεταξύ των μονογονεϊκών οικογενειών το 1995, μέχρι το 2015–16, ήταν 34% για τις μονογονεϊκές οικογένειες σε σύγκριση με 29% για τις οικογένειες με ζευγάρια γονέων.
Αρχικά, ο επιπολασμός ήταν υψηλότερος στα λευκά παιδιά: 26% έναντι 24,5%. Αλλά μέχρι το 2015–16, αυτό είχε αυξηθεί στο 34,5% στα μη λευκά παιδιά, σε σύγκριση με 26% στα λευκά παιδιά.
Αυτή είναι μια μελέτη παρατήρησης, η οποία δεν αποσκοπούσε στη διερεύνηση των αιτιολογικών παραγόντων. Και οι συγγραφείς αναγνωρίζουν διάφορους περιορισμούς στα ευρήματά τους, συμπεριλαμβανομένης της δυαδικής ταξινόμησης της εθνότητας, των μικρών μεγεθών δειγμάτων και των μεταβλητών ρυθμών απόκρισης στα δεδομένα.
Οι ερευνητές είπαν: «Αυτή η μελέτη έδειξε ότι οι σταθερές γενικές τάσεις στην παχυσαρκία στην Αγγλία απέκρυβαν τις βαθύτερες ανισότητες μεταξύ που σχετίζονται με τη στέρηση, το φύλο, την οικογενειακή δομή, την εθνότητα και την εκπαίδευση των γονέων. Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στην κατανόηση και την αντιμετώπιση αυτών των ανισοτήτων ως επιτακτική ανάγκη για τη δημόσια υγεία, δεδομένων των σοβαρών επιπτώσεων στην υγεία της παιδικής παχυσαρκίας».
