«Σε απόγνωση βρίσκονται τα λαϊκά νοικοκυριά που καλούνται να … διαλέξουν ανάμεσα στις ούτως ή άλλως υψηλές τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος καθενός από τα “πολύχρωμα” τιμολόγια που σε κάθε περίπτωση διασφαλίζουν την κερδοφορία των ενεργειακών ομίλων» τονίζει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σε ερώτηση που κατέθεσαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή οι ευρωβουλευτές του κόμματος Κώστας Παπαδάκης και Λευτέρης Νικολάου – Αλαβάνος στην οποία αναφέρουν τα εξής:
«Παρά τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης περί μείωσης της τιμής του ρεύματος με βάση τα στοιχεία του ΑΔΜΗΕ, για το έτος 2023 ήταν αυξημένη κατά 85% σε σχέση με το έτος 2019, κατά το οποίο τέθηκε σε λειτουργία το χρηματιστήριο ενέργειας στην Ελλάδα από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Η Μεσοσταθμική Τιμή είναι επίσης αυξημένη κατά 133,3% σε σχέση με το 2015. Ταυτόχρονα, οι 5 μεγαλύτεροι μονοπωλιακοί όμιλοι στον κλάδο της ηλεκτρικής ενέργειας, που ελέγχουν πάνω από το 90% της εγχώριας αγοράς, εξασφάλισαν μόνο για το 2022 συνολικά κέρδη προ φόρων πάνω από 1,6 δις, αυξημένα πάνω από 50% σε σχέση με το 2021, τάση που επιβεβαιώνεται και για το 2023. Τα επίσημα στοιχεία αποκαλύπτουν ποιος πραγματικά ωφελήθηκε από την ευρωενωσιακή στρατηγική που υλοποιούν διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις. Την ίδια στιγμή που οι λαϊκές οικογένειες χάνουν όλο και μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός τους προκειμένου να πληρώσουν το πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα και αδυνατώντας πολλές από αυτές να εξοφλήσουν τους πανάκριβους λογαριασμούς. Το δε 2024 έχουν καταργηθεί ακόμα και αυτές οι πενιχρές επιδοτήσεις για τα λαϊκά νοικοκυριά, οι οποίες στην ουσία επιδοτούν τη διατήρηση των υψηλών τιμών, την ακρίβεια και τα κέρδη των ομίλων. Παράλληλα, επιβλήθηκε από την κυβέρνηση η επαναφορά της ρήτρας αναπροσαρμογής με την ονομασία “μηχανισμός διακύμανσης” που επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τους λογαριασμούς της εργατικής λαϊκής οικογένειας.
Συνολικά γίνεται ένα ακόμα βήμα στην απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας με την καθιέρωση επιλογής των λεγόμενων “χρωματιστών τιμολογίων”. Διαψεύστηκαν από την ίδια την πραγματικότητα οι διακηρύξεις προσδοκιών που καλλιέργησαν διαχρονικά τα επιτελεία της ΕΕ και οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα, ισχυριζόμενα ότι με την προώθηση της απελευθέρωσης και το χρηματιστήριο της ενέργειας, την ευρεία ανάπτυξη των ΑΠΕ και τη λεγόμενη “απολιγνιτοποίηση”, δήθεν “θα εξασφαλιστεί φθηνότερο ηλεκτρικό ρεύμα για το λαό μέσω του ανταγωνισμού”. Τα πολύχρωμα τιμολόγια που εφαρμόζει από το 2024 η ελληνική κυβέρνηση, όχι μόνο δεν απαντούν στο πρόβλημα, αλλά αντίθετα το διαιωνίζουν και το οξύνουν περαιτέρω καθώς προϋποθέτουν την διασφάλιση σε κάθε περίπτωση της κερδοφορίας των ενεργειακών ομίλων μετακυλώντας την ευθύνη στις λαϊκές οικογένειες να επιλέγουν τον τρόπο και το χρώμα της νέας αφαίμαξής τους από τους παρόχους – ομίλους ενέργειας. Ταυτόχρονα τα λαϊκά νοικοκυριά απειλούνται με διακοπή της παροχής ρεύματος, η οποία αυτοματοποιείται με την καθιέρωση των λεγόμενων έξυπνων μετρητών που αποτελούν εργαλείο για επιβολή χρέωσης της πανάκριβης ενεργείας “με το κομμάτι”».
«Αποδεικνύεται ότι μόνο με τον αγώνα ενάντια στη στρατηγική ΕΕ – κυβέρνησης της ΝΔ της λεγόμενης “πράσινης” μετάβασης που στηρίζουν όλα τα αστικά κόμματα, με την κατάργηση του χρηματιστηρίου της ενέργειας, των ειδικών φόρων κατανάλωσης στην ενέργεια και τα καύσιμα, με γενναίες αυξήσεις σε μισθούς και υπογραφή ικανοποιητικών ΣΣΕ μπορεί ο λαός να πάρει “ανάσα”. Μόνο με μια οικονομία κι εξουσία απαλλαγμένη από το καπιταλιστικό κέρδος, τους ομίλους και τους ανταγωνισμούς τους θα είναι δυνατό να αξιοποιούνται όλες οι μορφές ενέργειας προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων με πάμφθηνη ενέργεια και καύσιμα» τονίζει η ΕΟ του ΚΚΕ.
Βάσει αυτών οι ευρωβουλευτές του κόμματος υπέβαλαν τα εξής ερωτήματα:
«Πώς τοποθετείται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
– στο γεγονός ότι η ευρωενωσιακή στρατηγική της απελευθέρωσης της ενέργειας, της λεγόμενης “πράσινης” μετάβασης, του χρηματιστηρίου ενέργειας παρά τις εξαγγελίες και υποσχέσεις για μείωση των τιμολογίων κι εξασφάλισης χαμηλών τιμών ρεύματος με την επίκληση του ανταγωνισμού, τελικά αποδεικνύεται ότι φορτώνει ολοένα και περισσότερο τα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων έτσι ώστε να διασφαλίζονται τα κέρδη των ομίλων της ενέργειας;
– στο γεγονός ότι η διαμόρφωση ενεργειακού μείγματος σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, με “καύσιμο μετάβασης” το φυσικό αέριο, η απεξάρτηση από το ρωσικό και η στροφή προς το ακριβότερο αμερικάνικο και επιζήμιο για το περιβάλλον LNG, τα μέτρα ενίσχυσης του μεριδίου ΑΠΕ με τους όρους της “απελευθερωμένης αγοράς” επιτείνουν και παγιώνουν το πρόβλημα των αυξημένων τιμών που πληρώνουν τα εργατικά λαϊκά νοικοκυριά σε διπλάσια και παραπάνω επίπεδα από αυτά πριν από τρία χρόνια;».
