Η στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ), ή η αδυναμία να αποκτήσει ή να διατηρήσει κανείς στύση για αρκετή ώρα ώστε να έχει ικανοποιητική σεξουαλική δραστηριότητα, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη ζωή ενός άνδρα. Αυτή η συνηθισμένη κατάσταση έχει συσχετιστεί με την κατάθλιψη και το άγχος και μπορεί να προκαλέσει εντάσεις στην ερωτική σχέση κάποιου.
Οι πρώτες θεραπείες για την ΣΔ συχνά περιλαμβάνουν αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης 5 (PDE5is), οι οποίοι είναι ένας τύπος φαρμάκου που λαμβάνεται από το στόμα και είναι γνωστός για την αποτελεσματικότητά του στην ενίσχυση της σεξουαλικής απόδοσης σε άνδρες με ΣΔ. Οι συνήθεις PDE5is περιλαμβάνουν την σιλδεναφίλη, την ταδαλαφίλη, την βαρδεναφίλη και την αβαναφίλη.
Παρά την αποτελεσματικότητά τους στη θεραπεία της ΣΔ, έχουν εκφραστεί ορισμένες ανησυχίες σχετικά με το ότι οι PDE5is σχετίζονται με σοβαρά οφθαλμικά προβλήματα, όπως η Κεντρική Ορώδης Χοριοαμφιβληστροειδοπάθεια (ΚΟΧ), η αγγειακή απόφραξη του αμφιβληστροειδούς (ΑΑΑ) και η ισχαιμική οπτική νευροπάθεια (ION).
Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει σημαντική επικάλυψη μεταξύ των παραγόντων κινδύνου για ΣΔ και των παραγόντων κινδύνου για δυσμενή οφθαλμικά συμβάντα. Ως εκ τούτου, ορισμένοι εμπειρογνώμονες υποθέτουν ότι τυχόν σοβαρά οφθαλμολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνδρες που λαμβάνουν PDE5is μπορεί να έχουν περισσότερο να κάνουν με τους υποκείμενους παράγοντες κινδύνου τους, παρά με τη χρήση του PDE5i. Προς το παρόν, η σχέση μεταξύ των οφθαλμικών προβλημάτων και της χρήσης PDE5i παραμένει ασαφής.
Οι συγγραφείς μιας νέας μελέτης είχαν ως στόχο να διερευνήσουν τον κίνδυνο αυτών των τριών οφθαλμολογικών παθήσεων (ΚΟΧ, ΑΑΑ και ION) σε άνδρες στους οποίους συνταγογραφήθηκαν PDE5i για την ΣΔ σε σύγκριση με άνδρες στους οποίους συνταγογραφήθηκε PDE5is για άλλες ιατρικές παθήσεις όπως η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη (ΚΥΠ ή διογκωμένος προστάτης).
Χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα υγειονομικής περίθαλψης από τις βάσεις δεδομένων IBM MarketScan για την ανάλυση ανδρών 18 ετών και άνω με ΣΔ ή ΚΥΠ. Στη συνέχεια, οι ερευνητές κατηγοριοποίησαν τους άνδρες με βάση τις διαγνώσεις και τις θεραπείες τους, συμπεριλαμβανομένων των PDE5is.
Εντόπισαν ποιοι από τους άνδρες είχαν βιώσει ένα σοβαρό οφθαλμικό συμβάν, όπως ΚΟΧ, ΑΑΑ ή ION, και χρησιμοποιήθηκαν στατιστικές αναλύσεις για να εκτιμηθεί ο κίνδυνος αυτών των οφθαλμικών παθήσεων σε σχέση με τις διαγνώσεις και τις θεραπείες για την ΣΔ και την ΚΥΠ.
Τελικά, πάνω από 1,9 εκατομμύρια άνδρες με ΣΔ και περίπου 2,2 εκατομμύρια άνδρες με ΚΥΠ συμπεριλήφθηκαν σε αυτή τη μελέτη. Περίπου το 32% των ασθενών με ΣΔ και το 8% των ασθενών με ΚΥΠ έλαβαν θεραπεία με PDE5is. Η ανάλυση διαπίστωσε ότι η χρήση PDE5i δεν συνδέθηκε με σοβαρές οφθαλμικές παθήσεις σε σύγκριση με τη διάγνωση της ΣΔ και άλλες θεραπείες για την ΣΔ. Ωστόσο, καθώς αυξανόταν η ένταση της θεραπείας της ΣΔ, αυξανόταν και ο κίνδυνος να αντιμετωπίσει κάποιος προβλήματα στα μάτια.
Επιπλέον, η χρήση PDE5i δεν συσχετίστηκε με ΚΟΧ και ION σε σύγκριση με τη διάγνωση της ΚΥΠ και άλλες θεραπείες για την ΚΥΠ. Η χρήση PDE5i συσχετίστηκε με ΑΑΑ σε ασθενείς με ΚΥΠ, αλλά άλλες ιατρικές θεραπείες για την ΚΥΠ, συμπεριλαμβανομένης της χειρουργικής επέμβασης, είχαν ακόμη υψηλότερο κίνδυνο ΑΑΑ.
Τελικά, αυτό σημαίνει ότι οι συγγραφείς της μελέτης δεν βρήκαν στοιχεία που να συνδέουν τη χρήση του PDE5i με σοβαρές οφθαλμικές παθήσεις και ο κίνδυνος αυτών των οφθαλμικών συμβάντων δεν αυξήθηκε με τη χρήση του PDE5i σε σύγκριση με άλλες θεραπείες για την ΣΔ ή την ΚΥΠ.
Οι ερευνητές εικάζουν ότι τυχόν παρατηρούμενοι κίνδυνοι οφθαλμικών συμβάντων μπορεί να σχετίζονται περισσότερο με κοινούς παράγοντες υγείας παρά με τη συγκεκριμένη θεραπεία. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι περιορισμοί σε αυτή τη μελέτη, συμπεριλαμβανομένης της εξάρτησης από τα δεδομένα διανομής φαρμάκων και της πιθανότητας σφαλμάτων μέτρησης στις συνδιακυμάνσεις, οπότε είναι σημαντικό να ακολουθήσει περαιτέρω έρευνα για το θέμα αυτό.
