Πάπας της Ρώμης από τις 31 Ιανουαρίου 314 έως τις 31 Δεκεμβρίου 335. Η μνήμη του τιμάται από την Καθολική Εκκλησία στις 31 Δεκεμβρίου και από την Ορθόδοξη στις 2 Ιανουαρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Σίλβεστρος.
Ο Άγιος Σίλβεστρος ήταν γιος του Ρουφίνου, γεννημένος στη Ρώμη και από μικρή ηλικία εισχωρεί στους κόλπους της Εκκλησίας. Σε ηλικία τριάντα χρόνων χειροτονείται από τον Πάπα Μαρκελίνο. Γίνεται Πάπας το 314 μ.Χ. και διαδέχεται τον Άγιο Μελχιάδη ή Μιλτιάδη.
Πολέμησε πολύ την αίρεση του Αρείου και θέσπισε τους λειτουργικούς κανόνες για τον καθαγιασμό του μύρου του αγίου χρίσματος. Αλλά μεταξύ των καλύτερων έργων του Πάπα Σιλβέστρου, ξεχωρίζει το έργο της μέριμνας για τη βιοτική συντήρηση των φτωχότερων κληρικών και των μοναχών γυναικών, ώστε οι άνθρωποι αυτοί της πνευματικής διακονίας και προσευχής να μην αποσπώνται από το κυρίως έργο τους.
Κόσμησε τη Ρώμη με μεγαλοπρεπείς ναούς, όπως η Βασιλική του Αγίου Ιωάννη του Λατερανού και η παλαιά Βασιλική του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό. Ο πάπας Σίλβεστρος δεν συμμετείχε στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας (325), που διαμόρφωσε το χριστιανικό δόγμα, αλλά έστειλε σε αυτή δύο αντιπροσώπους του, τον Βίτο και τον Βικέντιο.
Η παράδοση που θέλει τον πάπα Σίλβεστρο να βαπτίζει τον Μέγα Κωνσταντίνο και ο αυτοκράτορας να του παραχωρεί την υπέρτατη αυθεντία στη διοίκηση της Ρώμης και στα εκκλησιαστικά ζητήματα όλης της ρωμαϊκής επικράτειας με την «Donatio Constantini» («Κωνσταντίνειο Δωρεά»), δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Ο Άγιος Σίλβεστρος πέθανε ειρηνικά σε βαθιά γεράματα, την 31η Δεκεμβρίου του 335 μ.Χ.
Απολυτίκιο
Στολήν ενδυσάμενος, ιεραρχίας πιστώς, αμέμπτως ιέρευσας, τω επί πάντων Θεώ, Πατήρ ημών Σίλβεστρε· έχων γαρ πολιτεία, συνεκλάμποντα λόγον, θαύμασιν εβεβαίους, ευσεβείας την δόξαν, δι’ ης ουρανίου δόξης, ώφθης συμμέτοχος.
