Το σούπερ τριάρι της Mazda βγάζει “γλώσσα” στον ανταγωνισμό
Από την ημέρα που ανακοινώθηκε πως η Mazda θα «φορούσε» στη σειρά «3» το καλό… κουστούμι που χρησιμοποιούσε μέχρι τότε στα 6 MPs, όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, οι αντιδράσεις των φίλων της ταχύτητας ήταν ποικίλες. Δε βλέπεις κάθε ημέρα ένα μηχανικό σύνολο 2,3 λίτρων με υπερτροφοδότηση, που αποδίδει 260 ολοζώντανους ίππους και 38,7 χιλιόγραμμα ροπής στις 3.000 στροφές, να τοποθετείται κάτω από το καπώ ενός αμιγώς μπροστοκίνητου αυτοκινήτου.
Η προσδοκίες όσον αφορά στην… έκκριση αδρεναλίνης στο αίμα, κάθε φορά που θα πίεζε ο χειριστής του με δύναμη το πεντάλ του γκαζιού ήταν μεγάλες, όπως και η προσμονή για να δει το πώς θα μεταφερόταν αυτή η «έκρηξη» στην κακή (όσον αφορά στο συντελεστή τριβής) ελληνική άσφαλτο. Κι άλλα σύνολα προσπάθησαν, αλλά δεν τα κατάφεραν, αφού σε βίαιες επιταχύνσεις η «μούρη», στο πλείστο των περιπτώσεων, κυνηγούσε εναγωνίως το… πεζοδρόμιο. Όλοι όσοι δε είχαν την ευκαιρία να οδηγήσουν το εκπληκτικό Mazda 6 MPs είχαν έναν ακόμη λόγο για να θεωρούν το… άτοπο της προσπάθειας. Το «6αρι»… ξερίζωνε την άσφαλτο, όταν επιτάχυνε με όλη του τη δύναμη, προσφέροντας αίσθηση ανάλογη ενός WRX. Ήταν όμως τετρακίνητο και δεν ήταν και λίγες οι φορές, αφότου το μάθαινες, που μπορούσες να ταξιδεύεις με τις πόρτες…
Εύλογες οι όποιες επιφυλάξεις. Όταν ρώτησα το Γιώργο Καραμέρη, τεχνικό διευθυντή της ελληνικής αντιπροσωπείας πώς θα περνά αυτή η δύναμη στο δρόμο, η απάντηση είχε καθησυχαστικό ύφος: «Μπλοκαδούρα, Νικολάκη. Μπλοκαδούρα.». Αφενός επειδή γνώριζα ότι το είχε οδηγήσει και αφετέρου διότι ξέρω πως τα «χέρια» του είναι… μεγάλα, άρχισα να πιστεύω στο όλο εγχείρημα.
Το πρώτο σοκ ήρθε την περίοδο του προηγούμενου ράλι Ακρόπολις. Ελέω των πολλών υποχρεώσεων για τον εθνικό μας αγώνα, οι μόνες διαδρομές που κατάφερα να κάνω ήταν στην Αττική οδό και λίγο μετά από τα όριά της κατά τη μετάβασή μου από την Κατεχάκη στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις Ιππασίας στο Μαρκόπουλο. Το MPs «γάζωνε». Η αίσθηση επιτάχυνσης που έδινε, ήταν ανάλογη με αυτή… αεροπλάνου κατά τη διαδικασία της απογείωσης. Προσοχή, δεν αναφέρομαι μόνο στα πρώτα 100 χιλιόμετρα. Αυτή η αίσθηση ήταν παρούσα μέχρι τη δεύτερη εκατοντάδα όπου και να το «πάταγες». Φοβερή αίσθηση που δύσκολα περιγράφεται με λόγια. Με σιγουριά, πάντως, μπορώ να πω ότι το συγκεκριμένο αυτοκίνητο δε θα ήταν καλό να το αποκτήσει όποιος αντιμετωπίζει… αυχενικά προβλήματα. Θα πάρει μεγάλο ρίσκο. Μπορεί να λύσει το πρόβλημά του μια και καλή ή μπορεί και να μην… οδηγήσει ξανά. Σε καλή άσφαλτο, θυμήθηκα την αναφορά του Γιώργου. Το μπλοκέ διαφορικό του «κλείδωνε» και οι στροφές αίφνης γίνονταν… ευθείες. Τρόμαζες με το πόσο ψηλά είναι τα όρια του. Όσο το συνήθιζα, μάλιστα, δημιουργήθηκε σχέση εμπιστοσύνης που τρόμαξε όλους όσους βρέθηκαν να κάθονται είτε στο κάθισμα του συνοδηγού είτε στα πίσω καθίσματα. Κινείσαι με ρυθμό αστραπής, αγόγγυστα, σχεδόν ασυναίσθητα. Όλα αυτά όμως σε πολύ καλό οδόστρωμα.
Σοκ νούμερο δύο. Επανάληψη του… έργου για δεύτερη φορά, αυτή όμως σε δρόμους που δε δρέπουν δάφνες για την ποιότητα του ασφαλτοτάπητά τους. Μόνο το FIAT coupe με το δίλιτρο πεντακύλινδρο κινητήρα και τους 220 ίππους κατάφερνε να στρίβει με αυτό τον τρόπο ελέω βεβαίως του συνεκτικού διαφορικού τύπου Ferguson που χρησιμοποιούσε. Το μπλοκέ διαφορικό της Mazda κάνει θαύματα. Καταφέρνει και περνά όλη αυτή τη δύναμη του κινητήρα στην άσφαλτο, χωρίς να τρομάζει το χρήστη του. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία μιας «βόμβας» που εκθέτει όλους τους αντιπάλους της στην κατηγορία των 30 χιλιάδων ευρώ. Αυτοκίνητο δυναμίτης πραγματικός, που όμως, ενώ εκτονώνεται βίαια, δε φέρνει σε δύσκολη θέση των οδηγό του. Τουναντίον μάλιστα. Χαρίζει απλόχερα οδηγικές συγκινήσεις απαράμιλλης ομορφιάς. Η Mazda, προκειμένου να κρατήσει τον έλεγχο στα χέρια του οδηγού, που σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να έχει κάποια εμπειρία, δημιούργησε μια ανάρτηση που εξελίχθηκε ειδικά για το χαρακτήρα αυτού του αυτοκινήτου, βελτιώνοντας κατά 60% περισσότερο την αντοχή των αμορτισέρ στις κλίσεις του αμαξώματος. Για να το πετύχει αυτό με βάση τα γόνατα MacPherson στο μπροστινό άξονα και πολλαπλών συνδέσμων στον πίσω άξονα, τοποθέτησε αμορτισέρ 6 φορές πιο ισχυρά από τις άλλες εκδόσεις του Mazda3, ενισχυμένα ελατήρια, όπως και φαρδύτερες αντιστρεπτικές δοκούς εμπρός και πίσω. Φρένα «άγκυρες», και τιμόνι «ξυράφι» συμπληρώνουν τη μαγική εικόνα. Πύραυλος εδάφους-εδάφους.
Η ποιότητα κατασκευής και συναρμογής είναι κορυφαία. Οι χώροι καλύπτουν τις ανάγκες πέντε ατόμων, με τη θέση οδήγησης να κάνει τη δουλειά της όπως πρέπει. Αφήνοντας, δηλαδή, τον οδηγό να κάνει μόνο αυτό που εξ’ ορισμού καλείται. Να χειρίζεται το όχημά του, χωρίς να παλεύει να μείνει στη θέση του και χωρίς να κουράζεται σε μεγάλες αποστάσεις. Και όπως πάντα, στο ηχοσύστημα μιλά η bose…
ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ
Ο τρόπος που καταφέρνει να περνά όλη αυτή τη δύναμη στο δρόμο, χωρίς να τρομάζει τον χειριστή του. Το γεγονός ότι η Mazda τόλμησε και δικαιώθηκε, αλλά και πως βγάζει τη «γλώσσα» του σε πολύ πιο τρανταχτά ονόματα και μάλιστα εύκολα…
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ – ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
MAZDA 3 Mps 2,3L TURBO
ΚΥΒΙΣΜΟΣ 2.261cc
ΚΥΛΙΝΔΡΟΙ-ΒΑΛΒΙΔΕΣ 4-16
ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗ 260/5.500
ΡΟΠΗ 38,7Kgm/3.000
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ 250km
0-100 km/h 6,1sec
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΜΠΡΟΣ Μακ Φέρσον, αντιστρεπτική
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΙΣΩ Πολλαπλών συνδέσμων, αντιστρεπτική
ΜΕΤΑΔΟΣΗ Στους εμπρός τροχούς
ΚΙΒΩΤΙΟ 6 σχέσεων
ΦΡΕΝΑ Αεριζόμενοι δίσκοι εμπρός και πίσω
ΒΑΡΟΣ 1.390 Κg
ΜΗΚΟΣ/ΠΛΑΤΟΣ/ΥΨΟΣ 4.420mm / 1.745mm / 1.465mm
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ 2.640
ΠΟΡΤΜΠΑΓΚΑΖ 300Lit.
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ 9,7Lit/100km
