Πάει, πέρασαν τα Χριστούγεννα του 2008 και μπήκαμε κιόλας στο (μάλλον πολύ δύσκολο) Έτος 2009! Για το 2008 που τέλειωσε, αξίζει να αφιερώσουμε όσα λιγοστά δάκρυα μας έμειναν για το θάνατο του 15χρονου Αλέξη, την απίστευτη καταστροφική μανία που ακολούθησε και μετά, εκτός Ελλάδος, για τη φρίκη στη Λωρίδα της Γάζας, που ακολούθησε τις σκηνές φρίκης της Βομβάης των Ινδιών. Και πολύ θα ταλαιπωρηθούμε να εντοπίσουμε λόγους, αιτίες και περιστατικά, που θα δικαιολογούσαν χαμόγελα σε αυτήν την περασμένη χρονιά!
Ζήσαμε τη «διπολική-διαταραχή» (ύψους-βάθους) του «βαρελιού»: εκτινάχτηκε στα 150 και γκρεμοτσακίστηκε στα 30 δολλάρια, το ξεγύμνωμα του «Αμερικάνικου Ονείρου» που ξεθώριασε στην οικονομική ύφεση με εφαλτήριο την απληστία και την απάτη, οδηγώντας την υφήλιο στην ανέχεια, την ανεργία και το παραλήρημα της ελπίδας, καθώς –χωρίς ιστορικό προηγούμενο– στο θώκο του πλανητάρχη έκατσε ο χαμογελαστός Νέγρος, που ακούει στο όνομα Μπαράκ Ομπάμα…
Και εντός ελλαδικής επικράτειας, σε «δικομματικό» επίπεδο, με αποκορύφωμα το σκάνδαλο «Βατοπεδίου» δακρύζουν στη Νέα Δημοκρατία και χαμογελούν εμφανέστατα στο ΠΑΣΟΚ (καθώς είναι πλέον βέβαιοι ότι η ΝΔ, σαν ώριμο φρούτο, όπως το πάει νομοτελειακά θα… πέσει!)
Από το 2008 εσείς και εγώ τι να πρωτοθυμηθούμε;
Το Μακαριστό Χριστόδουλο που πέρασε στην αιωνιότητα;
Το «μάθημα» που μας έδωσε ο πατέρας του δολοφονημένου στην «κοσμική» Μύκονο, Ζαμίτ;
Το συνεχιζόμενο αιματηρό πόλεμο στο Ιράκ;
Τη φρενίτιδα με τις παγκόσμιες πράξεις τρομοκρατίας σε περισσότερα από 140 σημεία του πλανήτη μας ή τη γρήγορη αλλά πολύνεκρη σύγκρουση Ρωσίας-Γεωργίας;
Τους καταστροφικούς σεισμούς, πλημμύρες και άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα, προαγγέλους πιο οδυνηρών καταστροφών;
Τις εκρήξεις και τα ναυάγια με ζωντανούς νεκρούς σε ορυχεία της Ρωσίας, της Κίνας, της Αφρικής;
Και εδώ στην πατρίδα μας, τα χιλιάδες σπίτια που θρήνησαν βαριά τραυματισμένους, πολλούς καταδικασμένους με αναπηρίες για μια ολόκληρη ζωή, από οδικά ατυχήματα, χώρια από τις χιλιάδες των νεκρών και μαζί τους πάνω από 105 χιλιάδες νεκρούς από Εγκεφαλικά, Καρδιοαγγειακά, και Καρκίνο, από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ και από το κοινό έγκλημα;
Το ΔΕΟΣ μπροστά στη διαπίστωση ότι και φέτος στην Ελλάδα πέθαναν περισσότεροι από όσοι γεννήθηκαν και η ταλαίπωρη δημογραφική μας εξίσωση θα βρεθεί αρκετές χιλιάδες ψυχές ΥΠΟ το μηδέν (και, χωρίς να παρεξηγηθώ για ρατσισμό) αν αφαιρέσουμε από τις γεννήσεις τα παιδιά των μεταναστών, τότε οι Έλληνες πληθυσμιακά καταντήσαμε… «είδος σε ανεπάρκεια»!
ΕΥΤΥΧΩΣ που υπήρξαν και φέτος ο Όττο και τα παιδιά της Εθνικής Ποδοσφαίρου που δίκαια θα μείνουν στην ιστορία, καθώς μας χάρισαν ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΕΣ στιγμές ευτυχίας σε επίπεδα εθνικής υστερικής… ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΣ! Χαλάλι τους όλα τα λόγια!!!
Στην ψυχοδυναμική θεωρία είναι γνωστή η διαδικασία «ωραιοποίησης του παρελθόντος», η ανθρώπινη τάση του εγκεφάλου μας που περίτεχνα απομονώνει τις ασχήμιες που βιώσαμε και τα προβλήματα που περάσαμε, ρίχνοντας στη λήθη τα ζόρια μας, απωθώντας στο υποσυνείδητο τις πίκρες που γευτήκαμε. Είναι όμως επίσης δεδομένη και η επιθυμία του καθένα και της καθεμιάς μας για αναζήτηση της δυναμικής για αλλαγή και πρόοδο σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, κάθε χρόνου της ζωής μας αλλά με ιδιαίτερη ένταση τις παραμονές ενός Νέου Χρόνου.
Αν «παντρέψουμε» την ψυχοδυναμική με τη συναλλακτική θεωρία θα μπορέσουμε να πάρουμε τις αποφάσεις μας για το 2009 μΧ…
Πώς θα το πετύχουμε αυτό;
Να η δική μου «συνταγή» ως ΕΥΧΗ για σας φίλες και φίλοι…
Στο Πανεπιστήμιό μου στη Νέα Υόρκη το έμβλημα γράφει με περισσή σοφία «να ζεις στο σήμερα, μαθαίνοντας από το χθες και προγραμματίζοντας για το αύριο». Όχι πια ενοχές για το χθες, καλύτερα να μετανιώνουμε για πράγματα που κάναμε και όχι για πράγματα που δεν τολμήσαμε να κάνουμε. Μη ζείτε σε μόνιμη βάση με την προσμονή του «καλύτερου» αύριο, αλλά προσπαθήστε να δημιουργήσετε τις προϋποθέσεις έτσι ώστε το «αύριο» που έρχεται με σιγουριά να είναι καλύτερο από το χθες και το σήμερα.
Μη στοχεύσετε στο 2009 σε θεσμικές αλλαγές, αλλά δώστε την ικανοποίηση στον εαυτό σας, πετυχαίνοντας μικρές νίκες και εισπράττοντας μικρές, αλλά πραγματικές επιτυχίες.
Για όσους και όσες συνεχίζουν να είναι καπνιστές, θα συνιστούσα να το… κόψουν, το ρημάδι.
Όσοι συνεχίζουν τα «δεσμά» κόντρα στην αυξανόμενη επιπολαιότητα των διαπροσωπικών μας σχέσεων και τις αμέτρητες χιλιάδες των διαζυγίων, συνιστώ να μετουσιώσετε σε ευχάριστο παιχνίδι την κάθε λογής καθημερινή ρουτίνα και καταπίεση.
Σε όσους βαρέθηκαν το εργασιακό τους περιβάλλον, συνιστώ να αλλάξουν όχι την απασχόλησή τους –η ανεργία καλπάζει– αλλά τη ρουτίνα του ερχομού στο γραφείο και μαζί τη διαρρύθμιση του εργασιακού τους χώρου. Συχνά, μια απλή αλλαγή του δρομολογίου που μας οδηγεί στο χώρο της εργασίας μας, αλλά και μια ανακατάταξη των επίπλων μέσα στο ίδιο μας το γραφείο, έχουν ως αποτέλεσμα να αλλάξει η οπτική και ψυχοσυναισθηματική μας αντίληψη της ρουτίνας που μας πνίγει.
Όσο και αν ακουστεί παράδοξο να το λέω εγώ αυτό, θα σας προτρέψω φέτος να δείτε λιγότερη τηλεόραση, να ακούσετε περισσότερη μουσική, να διαβάσετε περισσότερα κείμενα και να βρεθείτε με φίλους και φίλες, με συγγενείς και δικούς σας ανθρώπους για να ανακοπεί έτσι η φοβερά ολισθηρή τροχιά της απαξίωσης «των ανθρώπινών μας σχέσεων».
Καιρός είναι εμείς οι Έλληνες να αντλήσουμε ελπίδα από τη γέννηση του Ιησού, να επικαλεσθούμε τη δική Του δύναμη και ευλογία και μέσα από την πίστη που βρίσκεται στις καρδιές μας, να καταλαγιάσουμε το έντονο άγχος και το στρες με τη θύμηση της πατροπαράδοτης ρήσης του «…έχει ο Θεός».
Τελικά, παρά τα οικονομικά «ζόρια» που θα μας έρθουν και θα είναι πολύ οδυνηρά, ίσως το 2009 να είναι η δική σας χρονιά ευτυχίας και επιτυχίας.
Προσωπικά σας το εύχομαι ΟΛΟΨΥΧΑ!…
