Η υπόθεση του Βασίλη Ρουμπέτη θα μας απασχολεί για καιρό αφού σε αυτήν εμπλέκονται μία σειρά από εκπροσώπους της ελληνικής ελίτ η οποία ως φαίνεται τον είχε αναλάβει υπό την προστασία της.
Στην ίδια τη «Διαύγεια» περιγράφεται ο τρόπος με τον οποίο ο εφοπλιστής, εκδότης και ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού αποκαθιστούσε τον Βασίλη Ρουμπέτη δια μέσου του Δήμου Πειραιώς και με την υπογραφή του Δημάρχου Γιάννη Μώραλη. Εμφανίζεται λοιπόν ο εκ των επικεφαλής των οργανωμένων οπαδών της ομάδας και ηγετικό στέλεχος της Θύρας 7 να «προσλαμβάνεται» από τον Δήμο Πειραιά. Δεν έχει σημασία το είδος της εργασίας. Σημασία έχει πώς ο Βασίλης Ρουμπέτης προσλαμβάνεται με δύο δίμηνες συμβάσεις μεταξύ του 2018 και του 2019. Ταυτόχρονα παρέχονται οριζοντίως -και όχι ανά άτομο, όπως επιβάλλει ο νόμος- υπερωρίες και νυκτερινά σε μία σειρά από άτομα που όλα έχουν σχέση με τον νυκτερινό Πειραιά. Εκτός του Ρουμπέτη πέφτουμε πάνω και στο όνομα της γνωστής οικογένειας Βοϊδονικόλα, φερ’ ειπείν.
Προφανώς και όλα τα παραπάνω είναι νομότυπα. Δεν παρέβη τον νόμο ούτε ο Βαγγέλης Μαρινάκης ως Δημοτικός Σύμβουλος ούτε και ο Δήμαρχος Γιάννης Μώραλης. Με τις ενέργειές τους ωστόσο κατέδειξαν πως ο Δήμος του Πειραιά λειτουργεί ως «παραμάγαζο» για το βόλεμα των ανθρώπων που εξυπηρετούν το μεγάλο αφεντικό. Θυμίζουμε πώς ο Ρουμπέτης πάντα με νόμιμη διαπίστευση βρισκόταν ένα βήμα πίσω από τον Βαγγέλη Μαρινάκη στα γήπεδα. Σκανδαλώδες από την στιγμή που είχε καταδικαστεί για τη συμμετοχή στη δολοφονία οπαδού του Παναθηναϊκού (υπόθεση Μιχάλη Φιλόπουλου) και θα έπρεπε να του είχε απαγορευθεί εσαεί η είσοδος σε αθλητικούς χώρους.
Την ώρα που χιλιάδες Ελληνόπουλα με πτυχία και περγαμηνές ψάχνουν απεγνωσμένα για μία δουλειά, την ώρα που η ανεργία των νέων παραμένει σταθερά πέριξ του 20%, ο Βασίλης Ρουμπέτης, καταδικασμένος για συμμετοχή σε δολοφονία, με συμμετοχή σε απόπειρα δολοφονίας, ένας πολύ γνωστός μπράβος της νύχτας, προσλαμβάνεται στον Δήμο Πειραιά προφανώς ως διευκόλυνση του ιδίου ή σε αντάλλαγμα για συγκεκριμένες υπηρεσίες.
Το πράγμα αρχίζει να γίνεται ενδιαφέρον. Η υπόθεση αυτή καταδεικνύει και κάτι ακόμη. Τον τρόπο λειτουργίας σε οργανόγραμμα τύπου καρτέλ του δημοτικού μηχανισμού σε σχέση με την ομάδα του Ολυμπιακού και πάντα σε απόλυτη διασύνδεση με τον ιδιοκτήτη της. Κύκλοι ομόκεντροι που αλληλοεπικαλύπτονται.
Όλα νόμιμα όσον αφορά τους τύπους, αλλά όχι ξεκάθαρα όσον αφορά την ουσία. Ακριβώς η ίδια περίεργη διασύνδεση αποκαλύπτεται και με την υπόθεση του θωρακισμένου Mercedes. Ανήκει στον Γιάννη Αλαφούζο, παραχωρήθηκε ενδεχομένως στον Γιάννη Κομπότη του Λεβαδειακού για να καταλήξει στα χέρια του Βασίλη Ρουμπέτη, νομότυπα πάντα. Αλήθεια η σύνθετη αυτή εικόνα δεν παραπέμπει στον Πειραιά. Μάλλον στην Μπογκοτά της Κολομβίας παραπέμπει.
Δείτε τους πίνακες από την «Διαύγεια» που αφορούν τις προσλήψεις του Βασίλη Ρουμπέτη στο Δήμο Πειραιά:
