Τη διαμόρφωση ενός αποτελεσματικού κράτους με μηχανισμούς που θα διατηρούν θεσμική μνήμη και το οποίο θα λειτουργεί με όρους συμπληρωματικούς στην οικονομία και όχι ανταγωνιστικούς ή πατερναλιστικούς, υπογράμμισε στη συνέντευξη που έδωσε ο τομεάρχης Ανάπτυξης και Επενδύσεων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Αλέξης Χαρίτσης, στο πλαίσιο του Delphi Economic Forum.
Κάνοντας μία σύνδεση με την προεκλογική περίοδο σημείωσε ότι «το επιτελικό κράτος παρά τις υποσχέσεις λειτούργησε αναποτελεσματικά και αναπαρήγαγε πελατειακές σχέσεις του παρελθόντος.
Σε ερώτηση για την ενδεχόμενη συνεργασία με το ΜέΡΑ25 που εξήγγειλε το σχέδιο Δήμητρα ο κ. Χαρίτσης απάντησε: «Δεν υπάρχει κανένα τέτοιο ζήτημα. Αποκλείεται οποιαδήποτε συζήτηση για το σχέδιο Δήμητρα».
Ακολούθως εξήγησε ότι «μία κυβέρνηση συνεργασίας θα πατά σε προγραμματική βάση και θα δεσμεύει όλους τους συμμετέχοντες και σε μία τέτοια κυβέρνηση πρώτη δύναμη θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ». Συνεχίζοντας, υποστήριξε ότι οι κυβερνήσεις συνεργασίας μπορούν να δώσουν την δυνατότητα να σπάσει ο φαύλος κύκλος του πελατειακού κράτους και του αυταρχισμού των μονοκομματικών κυβερνήσεων, ενώ σε απάντηση ότι εν αντιθέσει με άλλες χώρες στην Ελλάδα δεν υπάρχει κουλτούρα συνεργασιών απάντησε ότι «η κουλτούρα συνεργασιών καλλιεργείται, όχι μόνο ρητορικά, αλλά και θεσμικά και προς αυτή την κατεύθυνση κινείται η καθιέρωση της απλής αναλογικής από τον ΣΥΡΙΖΑ».
Γενικότερα ο κ. Χαρίτσης υπογράμμισε την ανάγκη για ένα σύγχρονο κράτος που να λειτουργεί με όρους θεσμικότητας και σημείωσε ότι στην Ελλάδα παρατηρείται έλλειψη θεσμικών δομών και λειτουργιών που θα σχεδιάζουν σε βάθος χρόνου και θα ξεπερνούν την εναλλαγή των κυβερνήσεων. Ακολούθως τόνισε την έννοια του «αναπτυξιακού κράτους αντί για ένα κράτος φέουδο με ιδιοκτησιακή αντίληψη, ενός κράτους που θα λειτουργεί προωθητικά για την ανάπτυξη της οικονομίας». Σημείωσε, ότι προς αυτή την κατεύθυνση χρειάζονται θεσμοί και σαν παράδειγμα έφερε την Αναπτυξιακή Τράπεζα που θέσπισε ο ΣΥΡΙΖΑ τον Απρίλιο του 2019 και κάλυψε ένα υπαρκτό κενό».
Συνεχίζοντας ο κ. Χαρίτσης είπε ότι ειδικά μετά την πανδημία τόσο τα προοδευτικά όσο και τα συντηρητικά σχήματα σκέψης μιλούν πλέον για έναν διαφορετικό ρόλο του κράτους, όχι πατερναλιστικό για την οικονομία, αλλά που να χαράζει αναπτυξιακές πολιτικές. «Η ανάγκη αυτή», πρόσθεσε, «είναι πιο έντονη στην Ελλάδα που έχουμε μία οικονομία ασθενική και ευάλωτη». Σε ερώτηση για τον κίνδυνο επιστροφής σε ένα «κράτος επιχειρηματία» απάντησε ότι «τίθενται διλήμματα που είναι ψευδεπίγραφα. Βρισκόμαστε σε συνθήκες που καθιστούν αναγκαία την χάραξη δημόσιων πολιτικών και την παρουσία του δημοσίου στην οικονομία. Τι θα συνέβαινε αν κατά την διάρκεια της πανδημίας δεν παρεμβαίνανε τα κράτη στην οικονομία; Βλέπουμε λοιπόν μία επιστροφή του αναπτυξιακού κράτους όχι με λογικές παρωχημένου κρατισμού, αλλά ούτε με δοξασίες που μιλούν για ένα κράτος μικρό και αναποτελεσματικό. Χρειαζόμαστε αντίθετα ένα κράτος που να μπορεί να κατευθύνει την οικονομία και την ανάπτυξη εκεί που θα υπάρχει το μεγαλύτερο όφελος για την κοινωνία».
