Στιγμή, ρωγμή στον κρονοχρόνο

Στιγμή,

Ρωγμή στον χωροχρόνο.

Μιαν αστραπή στο όνειρο

Που σβήνει το πρωί.

Έλα λοιπόν, μη στέκεσαι.

Άδραξε τη στιγμή.

Ζήσε, Αγάπα, Πόνεσε,

Αυτή είναι η  ζωή.

Απ’ τη ρωγμή, για μια στιγμή

Κοίτα τα όνειρά σου,

Που παρελθόν θα γίνουνε

Πριν έλθει η αυγή.

Στους ουρανούς, ο άνεμος

Τα σύννεφα κι ομίχλη.

Κι αν ψάχνεις για παράδεισο

Και κόλαση, εκεί…

Εγέλασάν σε, άνθρωπε,

Παπάδες και «πιστοί»

Κόλαση και παράδεισος

Εδώ, μπροστά μας είναι

Η κάθε μία μέρα μας

Σε τούτη τη ζωή.

Δώσε χαρά, πάρε χαρά,

Τόλμησε, δώσου, πέτα

Κι έτσ’ η ζωή δεν θα ’ναι πια

Μια άσκοπη ξεπέτα.

Ελ.Α.