Το Θέατρο Πόρτα παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το σουρεαλιστικό θρίλερ «Pomona» του Alistair McDowall, σε συν-σκηνοθεσία του Sigurdur F3 και του Θωμά Μοσχόπουλου.
«Pomona»: Υπόθεση
Μάντσεστερ. Βράδυ. Η Όλι βρίσκεται μέσα στο αυτοκίνητο του Ζέππο. Κάνοντας κύκλους στην πόλη, του ζητάει να βρει την αδερφή της που έχει εξαφανιστεί. Στον Ζέππο ανήκει «ένα πολύ μεγάλο μέρος της πόλης». Στο πίσω κάθισμα, ο Κθούλου αμίλητος, λύνει ασταμάτητα έναν κύβο του Ρούμπικ. Η Φαίη τηλεφωνεί με αγωνία στο σπίτι της για να πει ότι δεν θα επιστρέψει σύντομα. Φαίνεται σαν κάποιος να την καταδιώκει. Η Γκέηλ, καταπίνοντας χάπια, ετοιμάζει την απόδρασή της από ένα μέρος απ’ όπου κανείς δε δραπετεύει. Ο Τσάρλι τραυματίζεται θανάσιμα πάνω σε έναν στημένο καυγά με τον Μόου. Λίγο αργότερα, η Φαίη οδηγεί την Όλι σε ένα δωμάτιο, ενημερώνοντάς την για τις συνθήκες εργασίας της. Κι αμέσως μετά… ο Τσάρλι υποδέχεται την Κήτον που θέλει να παίξει… Dangeons and Dragons!
Το έργο
Tο σουρεαλιστικό θρίλερ του Άλιστερ ΜακΝτάουαλ γράφτηκε κατά παραγγελία για το Orange Tree Theatre στο Richmond, όπου και ανέβηκε πρώτη φορά το 2014. Η επιτυχία του ήταν τόσο μεγάλη και άμεση, που την επόμενη χρονιά μεταφέρθηκε στο National Theatre στο Λονδίνο και στο Royal Exchange Theatre στο Μάντσεστερ. Οι κριτικοί το χαρακτήρισαν «άγριο δυστοπικό δράμα με φοβερό κωμικό πλεονέκτημα» (The Observer), «διεστραμμένο παιχνίδι ή παραμύθι στο οποίο τα τέρατα είναι πολύ αληθινά» (Guardian) και «θρίλερ που σε κρατά κολλημένο στην άκρη του καθίσματος σου» (Time Out London). Το 2019 παίχτηκε στο Σικάγο και στη Μελβούρνη και το 2020 στο Kings Cross Theatre του Λονδίνου.
Η τρομερή γοητεία του έργου, έγκειται στη μυστηριώδη δομή του, τον ελλειπτικό χαρακτήρα των σκηνών του και τη δυστοπική, αινιγματική του ατμόσφαιρα. Η αλληλουχία των συμβάντων παρασύρει σταδιακά τον θεατή σε μία ακαταμάχητη δίνη πιθανοτήτων, ενώ θα τολμούσε κανείς να πει πως η αποσπασματική του αφήγηση συνομιλεί με τις σύγχρονες τάσεις που αναγνωρίζουμε σε σειρές μυστηρίου, όπως ίσως το Lost, το Dark ή ακόμα και το Stranger Things. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αν το έργο αφορά την εμπορεία βρεφών, την οργανωμένη μαστροπεία, το εμπόριο οργάνων, τη μαφία ή όλες τις θεωρίες συνωμοσίας που γνωρίζουμε ταυτόχρονα. Ίσως να είναι κάτι από όλα αυτά ή όλα αυτά μαζί. Ή ίσως να είναι απλά ένα παιχνίδι RPG (Role Playing Game) όπου οι καταταλαιπωρημένοι χαρακτήρες του έργου είναι απλά παίκτες που συμμετέχουν με τη θέλησή τους, με σκηνοθέτη τον Τσάρλυ. Μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το ποιος είναι ποιος και για το τι ισχύει στ’ αλήθεια;
Στο έργο, όλα τα δεινά αποδίδονται σε ένα «υπέρτατο κακό» και η λούπα των γεγονότων φαίνεται αναπόδραστη, με ένα αίσθημα ασφυξίας γνώριμο στη σύγχρονη εμπειρία μας. Γι’ αυτό και το έργο δεν αφορά μόνο τους λάτρεις των RPG και του H. P. Lovecraft, αλλά και όλους αυτούς που αναζητούν τρόπους προσωπικής εξέλιξης και που αναρωτιούνται για την έννοια της αλήθειας. Για το κατά πόσο φυλακιζόμαστε μόνοι μας, στη δική μας, προσωπική Pomona; Η έντονη θεατρικότητα του έργου, με πολλά στοιχεία θεάτρου μέσα στο θέατρο, αγκαλιάζει όλα αυτά τα ερωτήματα, δημιουργώντας ταυτόχρονα πολλά περισσότερα. Είναι η Pomona μια κατασκευή μέσα στην κατασκευή της παράστασης; Ποιος είναι ο κεντρικός αφηγητής και πόσους ρόλους παίζει ο καθένας;
Η συν-σκηνοθεσία
Ο Θωμάς Μοσχόπουλος συνεργάζεται στη σκηνοθεσία με τον Ισλανδό conceptual artist και ενεργό μέλος της κουλτούρας των RPG, Sigurdur F3. O καλλιτέχνης προσέγγισε το Θέατρο Πόρτα, λίγο αφού αυτό εξασφάλισε τα δικαιώματα του έργου, εκδηλώνοντας το ενδιαφέρον του να συμμετάσχει δημιουργικά στο ανέβασμα της παράστασης και ταυτόχρονα θέτοντας εξ’ αρχής όρους για την απόκρυψη της ταυτότητάς του, η οποία παραμένει κρυφή για τον θίασο. Η αλληλεπίδρασή τους γίνεται πάντα μέσω διαδικτύου και χωρίς ποτέ ο καλλιτέχνης να είναι ορατός.
Όπως λέει ο Θωμάς Μοσχόπουλος:
«Κάθε προσπάθεια αναζήτησης περαιτέρω στοιχείων του Sigurdur F3 και της ομάδας του σε Google ή άλλες μηχανές αναζήτησης στάθηκε άκαρπη ως προς τα αποτελέσματά της. Παρότι το τελικό κίνητρο της πρότασής του παραμένει ασαφές, ως τώρα όλα δείχνουν πως κάναμε μια πολύ σωστή επιλογή. Ο Sigurdur F3 είναι σταθερά μαζί μας, «αόρατος» αλλά πολύ συμμετοχικός, δημιουργικός, και σταθερά ανατρεπτικός να οιστρηλατεί κάθε βήμα μας, βασανίζοντας μας ως προς το ποιος τελικά είναι και γιατί μας διάλεξε. Πιστεύουμε πως σύντομα θα αποκαλυφθούν όλα σε μια τελική ανατροπή, ενώ κατά καιρούς έχουμε υποθέσει πως πίσω από την κρυφή αυτή ταυτότητα μπορεί να είναι ο ίδιος ο συγγραφέας, κάποιος που απλώς «τρολάρει» ή ακόμα και κάποιο οργανικό μέλος μιας επερχόμενης μορφής διαδικτυακού ακτιβισμού στις παραστατικές τέχνες που συνδυάζει τα RPG με δημόσια happenings».
Allistair McDowall
Ο Alistair McDowall μεγάλωσε στο Great Broughton στο Βόρειο Γιορκσάιρ. Το έργο του Brilliant Adventures τιμήθηκε με το βραβείο Bruntwood το 2011. Ακολούθησε μια σταθερή συνεργασία με το Royal Court Theatre και ο νεαρός συγγραφέας γρήγορα αναδείχθηκε ως μια από τις πιο χαρακτηριστικές νέες φωνές στη σύγχρονη βρετανική δραματουργία. Τα έργα του Χ και Talk Show παίχτηκαν στο Royal Court Theatre, το Captain Amazing (με έναν υπερήρωα να κάνει stand-up comedy!) στο Edinburgh Fringe και το Soho Theatre, το Brilliant Adventures (με θέμα τα ταξίδια στο χρόνο) στο Royal Exchange Theatre και το πιο πρόσφατο έργο του The Glow στο Royal Court.
Η Pomona ήταν το τρίτο του έργο, που έγραψε στα 27 του.
Για την ιστορία…
Η Pomona (Πομόνα) είναι ένα πραγματικό μέρος, μία εγκαταλελειμμένη νησιωτική περιοχή στο κέντρο του Μάντσεστερ, που οι ντόπιοι χαρακτηρίζουν ως «μια τρύπα στο κέντρο της πόλης». Οι ύποπτες δραστηριότητες που περιγράφει το έργο, θα μπορούσαν κάλλιστα να συμβαίνουν εκεί. Επίσης, η Πομόνα είναι: η αρχαία ρωμαϊκή θεά των καρποφόρων δέντρων, των κήπων και των οπωρώνων, τύπος στροβιλαντλίας που επιτρέπει την αποτελεσματική άντληση νερού από μεγάλα βάθη και Κολλέγιο στην Καλιφόρνια.
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Στεφανία Ζώρα, Σίμος Κακάλας, Ειρήνη Μακρή, Άννα Μάσχα, Άλκης Μπακογιάννης, Γιώργος Παπαπαύλου, Φώτης Στρατηγός.
