Ο μεταβολισμός της γάτας μετά τη στείρωση συνήθως πέφτει καθώς οι μεγάλες ποσότητες σιτηρών που περιέχουν οι συμβατικές τροφές, ενεργοποιούν τις ορμόνες παραγωγής λίπους, οπότε τα ζώα παχαίνουν πολύ πιο γρήγορα και πιο εύκολα.
Επιπλέον, οι αυξημένοι υδατάνθρακες σε συνδυασμό με το αλάτι, τις χρωστικές και τα ενισχυτικά γεύσης ενισχύουν τη δημιουργία ουρόλιθων ή ουροκρυστάλλων, που είναι από τις πιο συχνές αιτίες που μια στειρωμένη γάτα επισκέπτεται τον κτηνίατρο.
Σε αυτή την περίπτωση το ζώο χρειάζεται να καταναλώσει ειδική τροφή με συμπληρώματα (της ίδιας συμβατικής εταιρίας) που οξύνουν το pH και εξασφαλίζουν τη διάλυση των κρυστάλλων.
Με λίγα λόγια θα αγοράσουμε μια τροφή που καταπολεμά το πρόβλημα που δημιούργησε η προηγούμενη.
Τα κύρια δομικά συστατικά στο σχηματισμό των κρυστάλλων στρουβίτη είναι το μαγνήσιο και ο φώσφορος.
Οπότε βρήκαμε τη λύση στο πρόβλημα! Επιλέγουμε τροφές με χαμηλό μαγνήσιο και φώσφορο σωστά; Όχι ακριβώς..
Οι συγκεκριμένες ουσίες χρειάζονται συνθήκες αλκαλικού pH (πάνω από 7) για να δημιουργήσουν πρόβλημα.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες το pΗ στα ούρα μιας γάτας είναι όξινο (6 με 6.5) οπότε οι κρύσταλλοι διαλύονται πριν καν σχηματιστούν. Στην πραγματικότητα έρευνες απέδειξαν, ότι εφόσον το pΗ παραμένει όξινο δεν σχηματίζονται ουρόλιθοι ακόμα κι αν οι γάτες λαμβάνουν αυξημένο μαγνήσιο ως συμπλήρωμα.
Πως επιλέγουμε λοιπόν τη σωστή τροφή για το στειρωμένο ζώο μας. Αν οι ουρόλιθοι είναι το πρόβλημα που θέλουμε να αποφύγουμε τότε σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα
Υψηλό ρίσκο έχουν:
1. Τροφές με υψηλό μαγνήσιο (άνω του 0,2%), φώσφορο και ασβέστιο
Μειωμένο ρίσκο έχουν:
1. Τροφές χαμηλές σε νάτριο (αλάτι)
2. Τροφές που διατηρούν την οξύτητα των ούρων.
3. Τροφές υψηλές σε ζωικά λιπαρά.