Σπυριδωνία Κρανιώτη
Ο Γιώργος Λαζαρίδης έγραψε τη δική του σημαντική ιστορία στον κινηματογράφο, το θέατρο και την τηλεόραση. Συνεργάστηκε με όλους τους σημαντικούς καλλιτέχνες και αγαπημένους ηθοποιούς της εποχής του. Ορέστης Λάσκος, Τσιφόρος, Σακελλάριος, Καραγιάννης, Ψαθάς, Τζένη Καρέζη, Θανάσης Βέγγος, Κώστας Χατζηχρήστος, Νίκος Ρίζος, Ορέστης Μακρής και τόσοι άλλοι σημαντικοί σκηνοθέτες, ηθοποιοί, παραγωγοί και άνθρωποι του κινηματογράφου και του θεάτρου συναντήθηκαν καλλιτεχνικά με τον Γιώργο Λαζαρίδη και το αποτέλεσμα της συνεργασίας ήταν μαγικό και έγραψε ιστορία. Ο Λαζαρίδης ήταν πολυτάλαντος. Συγγραφέας, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός με την προσωπικότητα του και την αγάπη του για το σινεμά και το θέατρο άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στον καλλιτεχνικό χώρο.
«Αν με ρωτούσαν – κάτι που συνηθίζεται- τι θα ‘κανα αν ξαναγεννιόμουνα το πρώτο που θα ρωτούσα θα ήταν: “Τι παίζουν σήμερα οι κινηματογράφοι”;» ανέφερε ο αγαπημένος καλλιτέχνης στο βιβλίο του «Φλας Μπάκ μια ζωή Σινεμά» και προσθέτει «Έχω υποστεί πολλές ζημιές στη ζωή μου, σε επίπεδο οικονομικής καταστροφής. Όλες από τον κινηματογράφο και το θέατρο. Όπως και τα δύο μου έχουν δώσει πολλά κέρδη και θα ήμουν άδικος αν έλεγα το αντίθετο, ενώ βοήθησα πολλούς, να ξεπεράσουν τη μετριότητα και να γίνουν “κάποιοι”, για να μην πω και “πολύ κάποιοι”…Άλλο όμως αυτό. Εδώ μιλάμε για ζημιές και μία από τις μεγαλύτερες (εγώ έτσι τη λογαριάζω) ήταν όταν όλα αυτά τα “παιδικά παιχνίδια”, δηλαδή οι παλιές φωτογραφίες, οι αφίσες, τα ντοκουμέντα, τα προσπέκτους ταινιών, τα ξένα κινηματογραφικά περιοδικά εκείνης της εποχής και ένα ολόκληρο πακέτο από προγράμματα κινηματογράφων, φυλαγμένα όλα με φροντίδα και προσοχή σε μια κασέλα, χάθηκαν σε μια μετακόμιση. Ίσως κάποιος να τα θεώρησε κουρελόχαρτα και να τα πέταξε στο κάρο των σκουπιδιών. Τα κλαίω ακόμα…Πώς να το κάνουμε; Άλλοι μαζεύουν γραμματόσημα. Εγώ μάζευα κινηματογραφόσημα».
Ο Λαζαρίδης ήταν ο πρωτοπόρος διαφημιστής που εισήγαγε τα τρέιλερ στο σινεμά
«Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1950 ήμουν έξω από την παραγωγή, τη γυρόφερνα χωρίς να μπαίνω. Ζούσα τον κινηματογράφο, τον χαιρόμουν, τον αγαπούσα, προσπαθούσα να δημιουργήσω ένα δικό μου τρόπο στην κινηματογραφική διαφήμιση, όχι στη διαφήμιση “δια του κινηματογράφου”, αλλά στη διαφήμιση αυτού του ίδιου του κινηματογράφου. Ως υπεύθυνος του γραφείου Τύπου και των δημόσιων σχέσεων στη Σκούρας Φιλμ, ως υπεύθυνος σε κινηματογράφους εκείνης της εποχής και διατηρώντας για ένα μικρό διάστημα και δικό μου γραφείο εισαγωγής ταινιών.
»Κάτι όμως με κρατούσε μακριά από την περιπέτεια της ελληνικής ταινίας, αν και εκείνη την εποχή συνεργαζόμουν με τους περισσότερους παραγωγούς κάνοντας τη διαφημιστική καμπάνια των ταινιών τους, εφαρμόζοντας μάλιστα για πρώτη φορά στην Ελλάδα και τα τρέιλερ, δηλαδή τις διαφημιστικές σκηνές φτιαγμένες με τη συνταγή των ξένων ταινιών. Είχα κάνει τότε, δηλαδή από το 1957 ως το 1960, τα τρέιλερ σχεδόν όλων των ελληνικών ταινιών, ακόμα και πολλών ξένων» είχε αναφέρει ο πρωτοπόρος δημιουργός.
Ποιος ήταν ο Γιώργος Λαζαρίδης
Ο Γιώργος Λαζαρίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1927. Όταν κηρύχθηκε ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος ήταν 13 ετών και τα χρόνια της κατοχής που ακολούθησαν υπήρξαν ιδιαίτερα δύσκολα για την οικογένειά του. Παρά ταύτα το θέατρο και ο κινηματογράφος είχαν προλάβει να τον κεντρίσουν σχετικά. Έτσι μετά την απελευθέρωση άρχισε ν’ ασχολείται έντονα με τη δημοσιογραφία όπου το 1948 δημοσιεύει σε εφημερίδες της Αθήνας τα πρώτα του χρονογραφήματα, δοκίμια καθώς και θεατρικές κριτικές. Τη δραστηριότητά του αυτή πολύ σύντομα την επεκτείνει και στον κινηματογραφικό χώρο, συνεργαζόμενος με εφημερίδες της Θεσσαλονίκης καθώς και της Νέας Υόρκης. Για πολλά χρόνια υπήρξε μόνιμος συντάκτης του περιοδικού Κινηματογραφικός Αστέρας που ήταν και το μοναδικό περιοδικό του χώρου που κυκλοφορούσε στη Αθήνα.
Παράλληλα, από το 1948 άρχισε τη συνεργασία του ως βοηθός σκηνοθέτη με τους Νίκο Τσιφόρο και Αλέκο Σακελλάριο. Λίγο αργότερα αρχίζει να γράφει σενάρια για τις εταιρείες Ανζερβός, Σπέντζος Φιλμ και Φίνος Φιλμ ενώ δεν αργεί να δημιουργήσει και δική του εταιρεία.
Ο αξέχαστος δημιουργός έγραψε ένα μεγάλο αριθμό έργων διαφόρων ειδών όπως επιθεωρήσεις, κωμωδίες, δράματα, θρίλερ κ.λπ. Την υπογραφή του ως παραγωγού, συγγραφέα, ή σκηνοθέτη φέρουν πολλές θεατρικές, κινηματογραφικές ακόμα και τηλεοπτικές παραγωγές που ξεπερνούν τις πεντακόσιες.
Στα περίπου 60 θεατρικά έργα που έγραψε, ο Γ. Λαζαρίδης, εκτός των πολλών επιθεωρήσεων, ξεχώρισαν ιδιαίτερα «Ο τρελός του Λούνα Παρκ», «Οδός ευκαιρίας», «Δώδεκα μήνες Καλοκαίρι» κ.ά.
Η μεγαλύτερη θεατρική επιτυχία τού Θανάση Βέγγου υπήρξε αναμφίβολα το έργο του Γιώργου Λαζαρίδη «Ο Τρελός του Λούνα Παρκ», καταμετρώντας μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70 πάνω από 2000 παραστάσεις! Ωστόσο το έργο παίχθηκε και στη δεκαετία του ’80, οπότε μιλάμε για ένα ακόμη πιο μεγάλο νούμερο. Ορισμένοι λένε για 3500 παραστάσεις συνολικά!
Οι ταινίες «Το κοροϊδάκι της Δεσποινίδος», «Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλλήκαρα», «Λαός και Κολωνάκι» ήταν παραγωγές της κινηματογραφικής εταιρείας του Αφοί Ρουσσόπουλοι – Ψαρράς -Σαρρής – Λαζαρίδης.
Στον κινηματογραφικό χώρο υπήρξε σκηνοθέτης και σεναριογράφος σε περισσότερες από 200 ταινίες. Πολλά επίσης σενάρια έγραψε και για την τηλεόραση, συμμετέχοντας σε πολλές εκπομπές θεατρικού κυρίως αντικειμένου. Μερικά μόνο από τα σενάρια του Γιώργου Λαζαρίδη ήταν «Ο μπλοφατζής», «Ένας άφραγκος Ωνάσης», «Διακοπές στο Βιετνάμ», «Ένας ξέγνοιαστος παλαβιάρης».
Ο ανεπανάληπτος δημιουργός που αγάπησε με πάθος το σινεμά και το θέατρο έγραφε κάθε φορά ένα ακόμα σενάριο, λέγοντας πάντα με χιούμορ πως ο δολοφόνος ξαναγυρίζει πάντα στο…στούντιο του εγκλήματος.
Ο Γ. Λαζαρίδης έφυγε από τη ζωή στις 9 Αυγούστου του 2012, στην Αθήνα, σε ηλικία 85 ετών, αφήνοντας μια τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη.
Συγγραφικό έργο
Στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται τα:
• «Άννα, Μαρία Καλουτά από το θρίλερ στο θρύλο»,
• «Ελήφθη Όβερ»,
• «Το Χόλλιγουντ της πλατείας Κάνιγγος»,
• «Φλας-Μπακ μια ζωή σινεμά» κ.ά.
με 200 ταινίες και 100 θεατρικά έργα.
Διακοπές Στο Βιετνάμ(1971) με τον Θανάση Βέγγο σε σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
Ένας Ξένοιαστος Παλαβιάρης(1971) με τον Θανάση Βέγγο σε σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
Ο Τσαρλατάνος(1973) σε σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
Ο «Άνθρωπος που έσπαγε πλάκα» σε σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
Ο «Πεθερόπληκτος» με τον Γιάννη Γκιωνάκη σε σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
Ο «Άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα» με τον Κώστα Χατζηχρήστο σε σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
«Οι τέσσερις άσσοι» με τους Ντίνο Ηλιόπουλο και Νίκο Σταυρίδη σε σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
Ο «Δασκαλάκος ήταν λεβεντιά» με τον Κώστα Βουτσά σε σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
Η «Ταξιτζού» με τη Δέσποινα Στυλιανοπούλου σε σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
Ο «Γίγας της Κυψέλης» με τον Νίκο Ρίζο σε σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
Ο «Εμίρης και ο Κακομοίρης» με τους Μίμη Φωτόπουλο και Γιώργο Πάντζα σε σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
«Αυτό το κάτι άλλο!» σε σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
«Φουσκοθαλασσιές» σε σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
«Τα παιδιά της πιάτσας» σε σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
Έτος: 1979
«Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» με τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο, σε σκηνοθεσία και σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
Έτος: 1953
«Η αγάπη μας» σε σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
Έτος: 1968
«Κολωνάκι διαγωγή μηδέν» σε σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
Έτος: 1967
«Ο ζιγκολό της Αθήνας» με τη Μαίρη Χρονοπούλου, σε σκηνοθεσία και σενάριο του Γιώργου Λαζαρίδη
Έτος: 1984
«Όργια σε τιμή ευκαιρίας» με τον Γιάννη Βόγλη σε σενάριο Γιώργου Λαζαρίδη
«Μπουμ ταρα τατζούμ» με τον Γιώργο Κωνσταντίνου σε σενάριο Γιώργου Λαζαρίδη
«Υπαστυνόμος Θανάσης» 1989 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιώργου Λαζαρίδη
