Εκατοντάδες Ιρανοί παρέστησαν την Παρασκευή στην Τεχεράνη στην κηδεία του μεγαλύτερου σύγχρονου ποιητή της χώρας, του Χουσάνγκ Εμπτεχάτζ, του οποίου η σορός μεταφέρθηκε στο Ιράν μετά τον θάνατό του στις 19 Αυγούστου στη Γερμανία σε ηλικία 94 ετών.
Ήταν γνωστός με το ψευδώνυμο Σαγιέντ (“σκιά” στα περσικά), με το οποίο υπέγραφε τα λυρικά του ποιήματα στα οποία μιλούσε για την αγάπη και τη μοναξιά και απηχούσαν τους καημούς και τα όνειρα της ιρανικής κοινωνίας.
Η δημοτικότητά του αυξήθηκε όταν ο τραγουδιστής Μοχάμαντ-Ρεζά Σατζαριάν, αδιαμφισβήτητος δεξιοτέχνης του παραδοσιακού ιρανικού τραγουδιού, ερμήνευσε τα έργα του.
Το πρωί της Παρασκευής, πλήθος αξιωματούχων, καλλιτέχνες και θαυμαστές απέτισαν φόρο τιμής στον Εμπτεχάτζ μπροστά από το κτίριο όπερας Ρουντάκι στο κέντρο της Τεχεράνης.
“Ο Σαγιέντ επέστρεψε τελικά στη γη του”, δήλωσε η κόρη του Γιάλντα, λέγοντας ότι οι πατέρας της “επαναλάμβανε ακατάπαυστα ότι ήθελε να επιστρέψει κοντά στον λαό του”.
Μετά μια σύντομη τελετή, το πλήθος ακολούθησε το φέρετρο του Εμπτεχάτζ, υπό τον ήχο της φωνής του, της ηχογραφημένης απαγγελίας των ποιημάτων του από τον ίδιο.
Ο ποιητής πέθανε στις 19 Αυγούστου στην Κολωνία από επιπλοκές νεφρικής ανεπάρκειας, έπειτα από μερικές εβδομάδες νοσηλείας.
Η σορός του επέστρεψε την Τετάρτη το βράδυ στην ιρανική πρωτεύουσα, όπου την υποδέχτηκαν στο αεροδρόμιο Μεχραμπάντ οι οικείοι του, ο εκπρόσωπος της ιρανικής διπλωματίας Νάσερ Κανανί και αξιωματούχοι του υπουργείου Πολιτισμού.
Σε μήνυμά του, ο Ιρανός πρόεδρος Εμπραχίμ Ραϊσί εξήρε τον Εμπτεχάτζ για τον “ρόλο του στη διαφύλαξη του πλούσιου θησαυρού της περσικής λογοτεχνίας” και τα “αντι-αλαζονικά” ποιήματά του, ένας υπαινιγμός προς τη Δύση στη φρασεολογία της Ισλαμικής Δημοκρατίας.
Γεννημένος στις 26 Φεβρουαρίου 1928 από ευκατάστατη οικογένεια στο Ραστ του βόρειου Ιράν, ο Εμπτεχάτζ δημοσίευσε την πρώτη του συλλογή το 1946. Στα νιάτα του, προσέγγισε το ιρανικό κομμουνιστικό κόμμα Τουντέχ, παρότι πάντα αρνιόταν ότι ήταν μέλος του. Σε όλη του τη ζωή έμεινε πιστός στον σοσιαλισμό που θεωρούσε “τον μοναδικό δρόμο για την ανθρωπότητα” και αποκαλούσε τον κομμουνισμό “μακρινό ιδεώδες”.
Τον Μάιο του 1968, ο Εμπτεχάτζ συμμετείχε στην ίδρυση της Ένωσης Ιρανών συγγραφέων, επί του αυτοκρατορικού καθεστώτος του Σάχη, που έγινε με πρωτοβουλία μιας ομάδας συγγραφέων που ήθελαν να καταπολεμήσουν τη λογοκρισία.
Λίγες μέρες μετά τη “Μαύρη Παρασκευή” (8 Σεπτεμβρίου 1978), παραιτήθηκε από το κρατικό ραδιόφωνο, καταγγέλλοντας τη σφαγή εκατοντάδων διαδηλωτών από το καθεστώς του Σάχη.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο Εμπτεχάτζ συνελήφθη μαζί με μέλη του Τουντέχ, το οποίο είχε πλέον απαγορευτεί από τις ισλαμικές αρχές, πριν αφεθεί ελεύθερος μετά την παρέμβαση του ανώτατου ηγέτη Αλί Χαμενεΐ, ο οποίος τότε ήταν πρόεδρος.
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο Εμπτεχάτζ ζούσε μεταξύ Τεχεράνης και Κολωνίας, μια απλή ζωή με την οικογένειά του.
Η ταφή του θα γίνει το Σάββατο στον κήπο Μοχτασάμ, ένα δημόσιο πάρκο στην καρδιά της γενέτειράς του, της πόλης Ραστ.
