Ζήσης Ψάλλας
Λιγότερο από το 7% πληθυσμού των ΗΠΑ έχει καλή καρδιομεταβολική υγεία, σύμφωνα με έρευνα με επικεφαλής μια ομάδα από το Friedman School of Nutrition Science and Policy στο Πανεπιστήμιο Tufts. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Journal of the American College of Cardiology.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν τους Αμερικανούς σε πέντε στοιχεία της υγείας: αρτηριακή πίεση, σάκχαρο αίματος, χοληστερόλη αίματος, παχυσαρκία και παρουσία ή απουσία καρδιαγγειακών παθήσεων (καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό κ.λπ.). Διαπίστωσαν ότι μόνο το 6,8% των ενηλίκων των ΗΠΑ είχαν τα βέλτιστα επίπεδα και των πέντε παραγόντων υγείας το διάστημα 2017-2018. Μεταξύ αυτών των πέντε παραγόντων, οι τάσεις μεταξύ 1999 και 2018 επιδεινώθηκαν για την παχυσαρκία και τη γλυκόζη αίματος. Το 1999, 1 στους 3 ενήλικες είχε βέλτιστα επίπεδα παχυσαρκίας (χωρίς να είναι υπέρβαρος ή παχύσαρκος). Αυτός ο αριθμός μειώθηκε σε 1 στους 4 έως το 2018. Ομοίως, ενώ 3 στους 5 ενήλικες δεν είχαν διαβήτη ή προδιαβήτη το 1999, 4 στους 10 ενήλικες ήταν ελεύθεροι από αυτές τις παθήσεις το 2018.
«Αυτοί οι αριθμοί είναι εντυπωσιακοί. Είναι βαθιά προβληματικό το γεγονός ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες, λιγότεροι από 1 στους 15 ενήλικες έχουν βέλτιστη καρδιομεταβολική υγεία», δήλωσε η Meghan O’Hearn, υποψήφια διδάκτορας στο Friedman School και επικεφαλής της μελέτης. «Χρειαζόμαστε μια πλήρη αναμόρφωση του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης, του συστήματος διατροφής και του δομημένου περιβάλλοντος, γιατί αυτή είναι μια κρίση για όλους, όχι μόνο για ένα τμήμα του πληθυσμού».
Η μελέτη εξέτασε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα περίπου 55.000 ατόμων ηλικίας 20 ετών και άνω από το 1999 έως το 2018. Η ερευνητική ομάδα επικεντρώθηκε στα επίπεδα καρδιομεταβολικής υγείας και των συστατικών της, και όχι απλώς στην παρουσία ή απουσία ασθένειας.
Οι ερευνητές εντόπισαν επίσης μεγάλες ανισότητες στην υγεία μεταξύ ατόμων φύλων, ηλικιών, εθνοτήτων και επιπέδου εκπαίδευσης. Για παράδειγμα, οι ενήλικες με λιγότερη εκπαίδευση είχαν τις μισές πιθανότητες να έχουν τη βέλτιστη καρδιομεταβολική υγεία σε σύγκριση με τους ενήλικες με περισσότερη εκπαίδευση και οι Μεξικανοί Αμερικανοί είχαν το ένα τρίτο των βέλτιστων επιπέδων έναντι των μη Ισπανόφωνων λευκών ενηλίκων. Επιπλέον, μεταξύ 1999 και 2018, ενώ το ποσοστό των ενηλίκων με καλή καρδιομεταβολική υγεία αυξήθηκε μεταξύ των μη Ισπανόφωνων Λευκών Αμερικανών, μειώθηκε για τους Μεξικανούς Αμερικανούς, άλλους Ισπανόφωνους και ενήλικες άλλων φυλών.
