Ζήσης Ψάλλας
Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η νηστεία έχει αρκετές επιτυχίες όσον αφορά τη βελτίωση της υγείας, και μια από τις πιο εντυπωσιακές αφορά τον διαβήτη τύπου 2.
Ως πρώτο βήμα, οι ερευνητές με επικεφαλής τον Valter Longo στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια, ξεκίνησαν δοκιμάζοντας εάν η περιοδική νηστεία θα μπορούσε να θεραπεύσει τον διαβήτη σε ποντίκια. Χρησιμοποίησαν μεταλλαγμένα ποντίκια που γίνονται παχύσαρκα και διαβητικά στην πρώιμη ενήλικη ζωή.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μετά από λίγους μόνο μήνες περιοδικής νηστείας -εναλλάσσοντας επτά ημέρες απεριόριστης διατροφής με τέσσερις περιορισμένες ημέρες- ο διαβήτης θεραπεύτηκε. Αυτό είναι ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα. Αλλά αυτό που είναι ακόμα πιο εκπληκτικό είναι η αιτία πίσω από αυτό. Τα ποντίκια έχασαν βάρος κατά την περιοδική νηστεία, κάτι που φυσικά βοήθησε. Αλλά αυτό δεν ήταν όλη η ιστορία. Η περιοδική νηστεία έλυνε το πρόβλημα σε μια από τις πηγές της ασθένειας, στο πάγκρεας.
Ο διαβήτης είναι μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από υπερβολικό «ζάχαρο» στο αίμα, που σημαίνει πραγματικά περίσσεια γλυκόζης στο αίμα. Είναι σε μεγάλο βαθμό πρόβλημα ινσουλίνης. Κανονικά, η ινσουλίνη αναγκάζει τα κύτταρα του σώματος να λάβουν γλυκόζη από το αίμα. Αλλά με τον διαβήτη, η γλυκόζη παραμένει στο αίμα επειδή τα κύτταρα δεν την προσλαμβάνουν πλέον. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι πολλά κύτταρα χάνουν την ευαισθησία τους στην ινσουλίνη, αλλά και επειδή το πάγκρεας σταματά να την παράγει.
Αποδεικνύεται ότι η περιοδική νηστεία έκανε το πάγκρεας να αρχίσει να παράγει ξανά ινσουλίνη. Οι μέρες της περιορισμένης κατανάλωσης τροφής έδωσαν στο πάγκρεας ένα διάλειμμα που του επέτρεψε να αφαιρέσει και να ανακυκλώσει πολλά από τα κύτταρα του. Στη συνέχεια, όταν τα ποντίκια άρχισαν να τρώνε ξανά, εμφανίστηκαν νέα κύτταρα που ήταν ικανά να παράγουν ινσουλίνη. Το πάγκρεας συρρικνώθηκε στην πραγματικότητα κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ημερών περιορισμένης κατανάλωσης τροφής και αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια των επτά ημερών χωρίς περιορισμούς διατροφής. Μετά από αρκετούς τέτοιους κύκλους συρρίκνωσης, ανακύκλωσης και αναγέννησης, το πάγκρεας ήταν σχεδόν τόσο καλό σαν να ήταν ένα καινούργιο όργανο.
