Όμορφη, ψηλή, γλυκιά με μπρίο και πολύ ταλέντο ήταν η Καίτη Παπανίκα, η οποία διακρίθηκε σε ρόλους ωραίου κοριτσιού στη διάρκεια της ακμής του εμπορικού κινηματογράφου τη δεκαετία του ’60 και τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο Α’ Γυναικείου ρόλου το 1990 για την ερμηνεία της στην ταινία «Άντε Γεια» του Γ. Τσεμπερόπουλου.
Μεταξύ άλλων, ξεχώρισε στον ρόλο της χαριτωμένης Γαλλίδας Ρενέ στην ταινία «Μια Ιταλίδα απ’ την Κυψέλη» και φυσικά στην ταινία ο τελευταίος άντρας ως σύζυγος του Κώστα Βουτσά.
Με αφορμή τα 80 χρόνια από τη γέννηση της αγαπημένης ηθοποιού και τα πέντε χρόνια από τον θάνατό της (12 Ιουνίου 2017), ας θυμηθούμε τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής της και της καλλιτεχνικής της διαδρομής.
Η Καίτη Παπανίκα γεννήθηκε στις 14 Ιουνίου του 1942 στη Νέα Φιλαδέλφεια. Οι γονείς της ήταν από τις Αχαρνές (Μενίδι) Αττικής. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και αποφοίτησε με Άριστα. Διδάχθηκε την υποκριτική από σημαντικούς δασκάλους όπως την Κατίνα Παξινού, την Άννα Συνοδινού, τον Θάνο Κωτσόπουλο, τον Δημήτρη Μυράτ, τον Λυκούργο Καλλέργη, την Ελένη Χαλκούση και τον Αλέξη Σολωμό. Παράλληλα, σπούδασε κλασικό τραγούδι στο Ωδείο Αθηνών. Μαθήτρια ακόμη, πήρε μέρος σε φεστιβάλ απαγγελίας ποίησης στο Παρίσι, βραβεύτηκε και κηρύχθηκε επίτιμη δημότης.
Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1964 στο έργο «Υπόγειο Της Λέλας» του Β. Ιμπροχώρη στο Θέατρο Αττικόν. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με θιάσους γνωστών πρωταγωνιστών και διακρίθηκε στην πρόζα και στην επιθεώρηση.
Στον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1963 με την ταινία «Μας Κρύβουν Τον Ήλιο» και το 1968 ήταν σταθμός για την καριέρα της, όπου έγινε περισσότερο γνωστή όταν έπαιξε στην ταινία «Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη».
Είχε λάβει μέρος σε περισσότερες από 50 ταινίες, δράματα, κωμωδίες και περιπέτειες και είχε τιμηθεί με το κρατικό βραβείο Α’ Γυναικείου ρόλου το 1990 για την ερμηνεία της στην ταινία «Άντε Γεια» του Γ. Τσεμπερόπουλου, ενώ συμμετείχε και σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές.
Η ηθοποιός, η οποία ξεχώριζε για το ήθος της, την καλοσύνη και τις προοδευτικές ιδέες της, πήρε την απόφαση να προσφέρει τον μισθό της σε άπορες οικογένειες. Ο προβληματισμός για τα κοινά την οδήγησε στη θέση της δημοτικής συμβούλου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ως αντιπρόεδρος στον τομέα του Πολιτισμού και του Αθλητισμού, έριξε στο τραπέζι τη ρηξικέλευθη πρόταση να δίνει τον μισθό της από το δημοτικό συμβούλιο (600 ευρώ) σε οικογένειες που έχουν πραγματική ανάγκη από χρήματα για να επιβιώσουν.
Η Καίτη Παπανίκα ήταν δασκάλα στη Σχολή Υποκριτικής του Αντώνη Ανδριόπουλου.
Στις 8/2/2015 ανακηρύχθηκε ομόφωνα επίτιμο μέλος της Φιλότεχνης Λέσχης Αχαρνών (Μενιδίου).
Πέθανε στις 12 Ιουνίου 2017, στην Αθήνα, σε ηλικία 74 χρόνων, χτυπημένη από τον καρκίνο. Από τον γάμο της με τον Θόδωρο Κατσαδράμη, ο οποίος διήρκεσε έως το 1992, απέκτησε έναν γιο.
Φιλμογραφία
1963 Μας κρύβουν τον ήλιο
1964 Αμφιβολίες
Ο ανήφορος
1965 Φτωχολογιά
1966 Οι ασυνείδητοι
Χωρίσαμε ένα δειλινό
Με την λάμψη στα μάτια
Ο μπαμπάς μου ο τεντυμπόυς
1967 Ο μεθύστακας του λιμανιού
Ο Λαμπίρης εναντίον παρανόμων
1968 Όλγα, αγάπη μου
Πολύ αργά για δάκρυα
Στα σύνορα της προδοσίας
Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη
Ο μοναχικός ναύτης και το κορίτσι Καίτη Αθανασιάδου
1969 Ο πρόσφυγας
Στον ίλιγγο της ζωής
Η θυσία μιας γυναίκας
Η αρχόντισσα του λιμανιού
Ένας άνδρας με συνείδηση
Φοβάται ο Γιάννης το θεριό
Ο άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα Φανή Κόνιαλη
1970 Ο αετός των σκλαβωμένων
Η αριστοκράτισσα και ο αλήτης
1971 Η ζαβολιάρα
Ο δρόμος των ηρώων
Δάκρυα για έναν αλήτη
Το φρούριο των αθανάτων
Ένας υπέροχος άνθρωπος
Για μια χούφτα τουρίστριες
1972 Ο αντιφασίστας
1973 Στα δίχτυα της αράχνης
Ένας τρελός αεροπειρατής
1974 Παύλος Μελάς
1979 Αγώνας μέχρι τέλος
1981 Ο τελευταίος άντρας
Το ξένο είναι πιο γλυκό
Είσαι στην ΕΟΚ, μάθε για την ΕΟΚ
1983 Μια παπαδιά στα μπουζούκια
1985 Μια παπαδιά στα μπουζούκια Νο2
1990 Άντε γεια
2002 Κτήμα αρμονία
2003 Τρία πουλάκια κάθονται
2004 Τεστοστερόνη θεία Φωτούλα
2008 Κάτω από το μακιγιάζ σου
2012 Δύο όχθες και ένας Ισμαήλ
