Στο «θολωμένο του μυαλό» απέδωσε την άγρια δολοφονία της 20χρονης συζύγου του, Καρολάιν, απολογούμενος ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, ο οποίος, μετά το… παραμύθι που αφηγήθηκε για τη σχέση τους, κατάληξε στη στιγμή που όλα έγιναν μαύρα.
Ύστερα από τέσσερις ολόκληρες ώρες απολογίας, ο 33χρονος αναφέρθηκε στο στυγερό έγκλημα, ισχυριζόμενος πως ακόμη και τώρα δεν μπορεί να το εξηγήσει. «Ακόμα τη λατρεύω. Ψάχνω να βρω λογική σε ένα σημείο που δεν υπάρχει», είπε, μην μπορώντας αυτή τη φορά να βρει λέξεις για να δικαιολογήσει το ότι σε μια στιγμή έγινε δολοφόνος της γυναίκας που δήλωνε πως αγαπούσε και συνεχίζει ν’ αγαπάει.
Όλα ξεκίνησαν με αφορμή το κλάμα του μωρού όταν πήγε να πέσει από τον καναπέ. Ακολούθησε ένα λεκτικό επεισόδιο ανάμεσα στην Καρολάιν και στον κατηγορούμενο, που αποδείχτηκε ολέθριο. Η 20χρονη πήγε στην κρεβατοκάμαρα να ξαπλώσει, αλλά ο 33χρονος πιλότος επέμεινε. Προσπάθησε, όπως ισχυρίστηκε, να την αγκαλιάσει, αλλά εκείνη δεν ήθελε. Αυτό στάθηκε, όπως φαίνεται, μοιραίο.
«Ίσως έφτασα στα όριά μου. Από τις 1.000.000 την 1.000.001 αντέδρασα έτσι», είπε κλαίγοντας ο κατηγορούμενος, επιχειρώντας να ρίξει το φταίξιμο στην Καρολάιν για το βίαιο ξέσπασμά της.
Πρόεδρος: Ποτέ νιώσατε εκτός ελέγχου;
Κατηγορούμενος: Όταν με έδιωχνε ενώ της έλεγα «Κατάλαβες τι έκανες; Χτύπησες το παιδί».
Για τον κατηγορούμενο, άθελά του το κλάμα του μωρού έγινε η αφορμή για όσα επακολούθησαν. «Κάποια στιγμή σηκώθηκε η μικρούλα και πήγε να πέσει. Τρόμαξα και την άρπαξα άγαρμπα από τον φόβο μου. Εκεί η μικρή έκλαψε και ήρθε η Καρολάιν και μου λέει “γιατί έκλαψε;”. Της λέω “δεν έπεσε, αλλά τρόμαξε”. “Όχι, δώσε μού την να την ηρεμήσω”. Αυτό ήταν το συμβάν. Μετά νευρίασε και μου λέει “κάνε ό,τι νομίζεις, εγώ πάω πάνω να κοιμηθώ”».
Πρόεδρος: Μέχρι εδώ εγώ δεν βλέπω κάποια ιδιαίτερη ένταση, δεν είναι σοβαρά τα πράγματα.
Κατηγορούμενος: Ξέρω τι θα έρθει, τι ξέσπασμα έρχεται, το γνώριζα. Αυτό το περιστατικό που σας περιγράφω μπορεί να έχει συμβεί άλλες εκατό φορές. Κανονικά θα καθόμουν κάτω, θα τάιζα τη μικρούλα και έπειτα από κάποια ώρα θα ηρεμούσε.
Πρόεδρος: Εκείνο το βράδυ τι έγινε;
Κατηγορούμενος: Ανέβηκε στο δωμάτιο. Άφησα λίγο χρόνο και μου έστειλε μήνυμα «you stupid». Μου έστειλε μετά δεύτερο μήνυμα «μη μου τη φέρεις πάνω, μη μου την αφήσεις το πρωί». Θεώρησα ότι μου έστειλε ένα μήνυμα να με πληγώσει.
Πρόεδρος: Την είχε πειράξει που δεν της δώσατε το παιδί να το ηρεμήσει;
Ο 33χρονος πιλότος ισχυρίστηκε πως άφησε λίγο χρόνο να περάσει μέχρι να ανεβεί στο δωμάτιο όπου ήταν ξαπλωμένη η 20χρονη σύζυγός του. «Μετά τις 12 ανέβηκα με τη μικρούλα. Της είπα να γυρίσουμε να κοιμηθούμε όλοι μαζί. Ήταν νωρίς για εμάς, αλλά για τη μικρή ήταν ώρα για ύπνο. Εκείνη αρνήθηκε. Μας είπε να φύγουμε. Της λέω «Τι θα κάνω το πρωί; Έχω πτήση» και είπε πως δεν τη νοιάζει. Έπειτα ανέβηκα με τη μικρή άλλες δύο φορές. Και η χρονική απόσταση ήταν περίπου μισή με μία ώρα. Ανεβήκαμε και έβαλα τη μικρή στο κρεβάτι. Πήγα να ανέβω κι εγώ. Αυτό την εξόργισε. Ήξερα ότι δεν έχει περάσει ο θυμός, αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να ανέβουμε. Άρχισε να μου φωνάζει «Σου είπα να μη τη φέρεις». Μου είπε βρισιές, αλλά δεν έχουν σημασία» ανέφερε, με την πρόεδρο να ρωτά: «Δεν είχαν σημασία για εσάς οι βρισιές δηλαδή;».
Κατηγορούμενος: Για την ψυχολογία μου ναι, αλλά δεν θέλω να μιλάω άσχημα. Αν ξέρατε πόσο σημαντικός άνθρωπος είναι για μένα… Μου φώναζε και έβρισε και πάνω στην ένταση της στιγμής αφού μου έχει πει φωναχτά «Δεν με νοιάζει, πάρ’ την από εδώ, άι στο διάολο!».
Πρόεδρος: Τι διάρκεια είχε το επεισόδιο;
Κατηγορούμενος: Πέντε λεπτά.
Πρόεδρος: Βγήκε από το δωμάτιο; Φαίνεται να διανύει βήματα…
Κατηγορούμενος: Από το δωμάτιο δεν βγήκε, νομίζω, ήμουν δύο ορόφους κάτω. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως, αφού έκανε μια κίνηση… όχι να χτυπήσει τη μικρή… αλλά ανασηκώθηκε και είπε «σας είπα ότι δεν σας θέλω εδώ». Απώθησε τη μικρή… Το παιδί τρόμαξε… Σε όλα τα περιστατικά βίας που είχαν συμβεί, μετά από λίγο ηρεμούσε.
Πρόεδρος: Τι ακολούθησε τώρα; Σας είπε κάτι;
Κατηγορούμενος: Γύρισε, με κοίταξε, είπε «φύγε» και «μη μου φέρεις τη μικρή». Εγώ της είπα «αγάπη μου…».
Πρόεδρος: Το «αγάπη μου» δεν δηλώνει βρασμώ ψυχικής οργής, το «αγάπη μου» δεν δηλώνει κάτι τέτοιο.
Κατηγορούμενος: Όσο πιο έντονα έκανε κινήσεις «φύγε», η πρώτη μου κίνηση δεν θα ήταν να την πιάσω απότομα. Αρχικά πήγα να την αγκαλιάσω.
Πρόεδρος: Χρησιμοποιήσατε και τον κορμό σας;
Κατηγορούμενος: Ναι. Μετά το πρώτο χτύπημα ανέβηκα και στο κρεβάτι πάνω της.
Πρόεδρος: Γιατί ανεβήκατε πάνω της;
Κατηγορούμενος: Έτσι όπως χτυπιόταν προσπαθούσα να την αγκαλιάσω. Μην προσπαθείτε να βρείτε ιδιαίτερη λογική εκείνη τη στιγμή. Ήθελα να της πω «χτύπησες τη μικρή».
Πρόεδρος: Ναι, αλλά όταν τη χτύπησε εσείς φύγατε, δεν είπατε κάτι. Είχαν περάσει 2,5 ώρες.
Κατηγορούμενος: Εκείνη την ώρα είχα ένα κράμα θυμού, θλίψης και στενοχώριας. Δεν υπάρχει ένας φόβος για το παιδί.
Πρόεδρος: Υπήρχε συμπεριφορά της μάνας μέχρι εκείνη την ημέρα που να σας φόβισε για το παιδί;
Κατηγορούμενος: Όχι, ήταν η πρώτη φορά που το ξέσπασμά της αυτό επηρέασε και το παιδί.
Πρόεδρος: Το άθελα της δίνει άλλη βαρύτητα στην πράξη σας.
Κατηγορούμενος: Δεν το πήρε και το χτύπησε, θα αντιδρούσα αλλιώς, ήθελα να κατευνάσω τα πνεύματα. Ήθελα να ηρεμήσει.
Πρόεδρος: Πώς θα ηρεμούσε ενώ ήσασταν από πάνω της;
Κατηγορούμενος: Η συγκεκριμένη φορά ήταν η εξαίρεση.
Πρόεδρος: Η εξαίρεση που αφαιρεί τη ζωή.
Κατηγορούμενος: (Με λυγμούς) Το ξέρω. Ίσως έφτασα στα όριά μου. Από τις 1.000.000 την 1.000.001 αντέδρασα έτσι.
Πρόεδρος: Πότε νιώσατε εκτός ελέγχου;
Κατηγορούμενος: Όταν με έδιωχνε ενώ της έλεγα «κατάλαβες τι έκανες; Χτύπησες το παιδί».
Για το παιδί του ισχυρίζεται ότι έπαιξε το «θέατρο»
«Κατάλαβα πως είναι νεκρή από τους σφυγμούς και από ότι ήταν ανοιχτά τα μάτια της. Είχε αιμάτωμα. Άρχισα να κλαίω. Να κινούμαι πάνω-κάτω στο δωμάτιο. Ακολούθησαν χαοτικές στιγμές. Τραβάω τα μαλλιά μου. Κλαίω, περπατάω πάνω στο δωμάτιο. Είμαι σε πλήρη σύγχυση και διάλυση», είπε ο κατηγορούμενος, αναφερόμενος σε χρόνο ενεστώτα για τη στιγμή του εγκλήματος.
Δολοφόνησε το σκύλο της Καρολάιν για να στήσει με μεγαλύτερη πειστικότητα το σκηνικό της δήθεν ληστείας το οποίο παρουσίαζε σε όλους, επί 37 ολόκληρες ημέρες ο Μπ. Αναγνωστόπουλος για να αποφύγει τη σύλληψη. Η πρώτη του σκέψη ήταν να σκοτώσει τη Ρόξυ και στη συνέχεια να την κρεμάσει από την κουπαστή της εσωτερικής σκάλας. Όπως παραδέχτηκε ο ίδιος ο 33χρονος πιλότος, το σκυλάκι υπέφερε κι εκείνος το μόνο που έκανε ήταν να απομακρύνει το μωρό για να μην το βλέπει.
«Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πιστέψει κανείς ότι έγινε ληστεία χωρίς να πειράξουν τίποτα. Η μόνη απίστευτη σκέψη που έκανα για να το πιστέψουν, ήταν να κάνω κακό και στο ζωάκι. Στο απελπισμένο μου μυαλό ήταν η πρώτη σκέψη. Πήρα το σκυλί και έβαλα το κολάρο στο λουρί του και το κρέμασα στο κάγκελο της σκάλας. Την ώρα που διήρκησε ο θάνατος της και έκλαιγε, εγώ έφυγα και πήγα στην κουζίνα, γιατί δεν μπορούσα να το βλέπω. Είχα πάρει το μωρό στην αγκαλιά μου για να μη βλέπει όλο αυτό το σκηνικό».
Με αυτά τα λόγια περιέγραψε την ανείπωτη αγριότητα με την οποία ξέσπασε το θυμό του στο σκυλάκι της 20χρονης συζύγου του κι άρχισε να φτιάχνει το σενάριο που θα έλεγε στους αστυνομικούς ότι δήθεν το ζευγάρι έπεσε θύμα ληστείας.
Κατηγορούμενος: Είχα απέναντι μου τον άνθρωπο μου και ό,τι κάνω με πονάει. Σκέφτηκα να παρουσιάσω σκηνικό ληστείας. Δεν υπήρχε λογική και καθαρό μυαλό…
Πρόεδρος: Αυτό που παρουσιάσατε έγινε πιστευτό. Εγώ προσωπικά σας πίστεψα. Αυτό το έγκλημα το βιώσαμε όλοι. Η ελληνική αστυνομία επικήρυξε τους ληστές.
Κατηγορούμενος: Ό,τι θυμάμαι από τις τέσσερις και μετά είναι θολό. Το πρώτο που σκέφτομαι μετά, είναι να ανακατέψω τη βιβλιοθήκη. Πέταξα κάτω τη Μονόπολη. Τράβηξα το καλώδιο της κάμερας. Δεν υπήρχε κανένα πλάνο. Έβγαλα την κάρτα μνήμης. Ό,τι πανικόβλητος έτρεχα στο σπίτι και έκανα, είχε τη λογική του παραλόγου.
Πρόεδρος: Γιατί επιλέξατε να βάλετε το βρέφος πάνω στη μητέρα της;
Κατηγορούμενος: Θα ήταν καλύτερα στην κούνια της. Στην κατάσταση που φτάσαμε, ήθελα να είναι το παιδί όσο το δυνατόν καλύτερα. Τελευταία κίνηση ήταν να δεθώ με σπάγκο. Έδεσα τα πόδια και τα χέρια μεταξύ τους και είχα δέσει τα μάτια και το στόμα μου.
Πρόεδρος: Γιατί δεν βρέθηκαν αποτυπώματα στα αντικείμενα που αγγίξατε ;
Κατηγορούμενος: Κάποια στιγμή όταν έβγαλα το παράθυρο έβαλα τα γάντια της μηχανής. Ενδεχομένως και την κάμερα να την έβγαλα με τα γάντια. Κάποια στιγμή κατέβηκα στο υπόγειο, πήρα τα γάντια για να κάνω τα υπόλοιπα της συγκάλυψης.
Πρόεδρος: Ακολούθως αναφέρετε στις αρχές τα περί ληστείας και επί 37 ημέρες αποκρύπτετε το έγκλημα. Αυτό σας ήταν εύκολο;
Κατηγορούμενος: Καθόλου εύκολο. Οι 37 αυτές ημέρες δεν ήταν λιγότερο βασανιστικές .
Πρόεδρος: Αν σας βασάνιζε αυτό γιατί δεν πήγατε στις αρχές να πείτε την αλήθεια;
Κατηγορούμενος: Σκέφτομαι το μωρό μου που ήταν όλη μου η ζωή όπως και η. μητέρα του, και έκλαιγα στον καναπέ στο πατρικό μου, με το μωρό μου αγκαλιά. Πίστευα πως στο Ανθρωποκτονιών ειλικρινά ότι αργά ή γρήγορα θα εύρισκαν την αλήθεια. Είχα πολλές ευκαιρίες αν ήθελα να έχω φύγει αν η βούληση μου ήταν να παρατήσω τους πιο κοντινούς ανθρώπους.
Πρόεδρος: Παραμείνετε εδώ για να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες των πράξεων σας;
Κατηγορούμενος: Εγώ είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσω ότι δεν θα ξαναδώ τη γυναίκα μου. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να έχω αγκαλιά την κόρη μου και ότι δεν θα την αφήσω ποτέ. Ήλπιζα ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα το κατάφερνα.
Πρόεδρος: Είχατε το ηθικό ανάστημα να μεγαλώσετε αυτό το παιδί;
Κατηγορούμενος : Εγώ ήμουν διαλυμένος και το. μόνο που μπορούσα να κάνω, ήταν κάθε δευτερόλεπτο να προσπαθώ για εκείνη που δεν θα γνωρίσει τη μητέρα της εξαιτίας μου. Και η Καρολάιν θα έπρεπε να είναι δίπλα μου. Όχι εδώ. Να είμαστε κάπου αλλού. Στο παιδί μου αξίζουν τα πάντα αλλά τα πάντα δεν θα τα έχει ποτέ γιατί δεν έχει τη μανούλα της, την οποία της τη στέρησα εγώ.
Πρόεδρος: Στερήσατε από την πεθερά σας αυτό για το οποίο θρηνούσε.
Κατηγορούμενος : Θρηνούσαμε μαζί .Είστε σε μια δίκη που ο άνθρωπος που δικάζεται θρηνεί κάθε μέρα.
Πρόεδρος: Κερδίσατε την ελευθερία σας για τριάντα επτά ημέρες και μεγαλώνατε το παιδί σας.
Κατηγορούμενος : Η ζωή μου τελείωσε πέρυσι τέτοια μέρα. Όταν έχασα την Καρολάιν…
