Η αφύσικη ομοιότητα μεταξύ της μορφολογίας του εδάφους της Ευρώπης (του τέταρτου μεγαλύτερου δορυφόρου του Δία) και της Γροιλανδίας, κάνει τους επιστήμονες να πιστεύουν ότι ο συγκεκριμένος πλανήτης θα μπορούσε να φιλοξενεί ζωή.
Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε την Τρίτη εξετάστηκαν οι ομοιότητες μεταξύ διπλών κορυφογραμμών που μοιάζουν με τεράστιες ρωγμές στην επιφάνεια της Ευρώπης και μιας μικρότερης εκδοχής τους στη Γροιλανδία, οι οποίες ερευνήθηκαν με χρήση ραντάρ που διεισδύει στον πάγο.
«Αν κόβατε μία και παρατηρούσατε τη διατομή, θα έμοιαζε λίγο με το κεφαλαίο γράμμα M», δήλωσε ο γεωφυσικός Ράιλι Κάλμπεργκ από το πανεπιστήμιο Στάνφορντ, επικεφαλής των συγγραφέων της μελέτης που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Communications.
Τα στοιχεία που συνέλεξε το ραντάρ στη Γροιλανδία έδειξαν ότι η διαδοχική κατάψυξη υπόγειων υδάτων οδήγησε στον σχηματισμό της διπλής κορυφογραμμής. Αν στην περίπτωση του δορυφόρου του Δία σχηματίστηκε με τον ίδιο τρόπο, αυτό θα μπορούσε να σηματοδοτεί την παρουσία μεγάλης ποσότητας νερού -βασικής προϋπόθεσης για την ύπαρξη ζωής- κοντά στην επιφάνεια του παγωμένου φεγγαριού του Δία.
Στην αναζήτηση για εξωγήινη ζωή, η Ευρώπη έχει προσελκύσει την προσοχή των επιστημόνων ως μία από τις τοποθεσίες του ηλιακού μας συστήματος που μπορεί να είναι κατοικήσιμες, ενδεχομένως από μικρόβια, εξαιτίας ενός υπόγειου ωκεανού που θεωρείται ότι περιέχει αλάτι. Οι πολυάριθμοι θύλακες νερού κοντά στην επιφάνεια αντιπροσωπεύουν έναν δεύτερο πιθανό βιότοπο.
Το ρομποτικό διαστημόπλοιο της NASA Europa Clipper αναμένεται να εκτοξευτεί το 2024 για να ερευνήσει κατά πόσο ο συγκεκριμένος δορυφόρος του Δία διαθέτει συνθήκες κατάλληλες για την ύπαρξη ζωής.
Με διάμετρο 3.100 χιλιομέτρων, η Ευρώπη είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος από τους 79 γνωστούς δορυφόρους του Δία. Είναι λίγο μικρότερη από τη Σελήνη, αλλά μεγαλύτερη από τον Πλούτωνα. Ο ωκεανός της Ευρώπης μπορεί να έχει διπλάσια ποσότητα νερού από εκείνους της Γης. Οι πρώτες μορφές ζωής στη Γη ήταν θαλάσσια μικρόβια, σύμφωνα με τους επιστήμονες.
Οι διπλές κορυφογραμμές της Ευρώπης, που ορισμένες φορές εκτείνονται σε απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων, έχουν συνήθως ύψος γύρω στα 150-200 μέτρα, με τις κορυφές να απέχουν περίπου 0,5-1 χλμ μεταξύ τους.
Ο Κάλμπεργκ εντυπωσιάστηκε από την ομοιότητά τους με μια περιοχή της νοτιοδυτικής Γροιλανδίας – που ο ίδιος γνώριζε – η οποία έχει κορυφές ύψους μόλις δύο μέτρων, που απέχουν γύρω στα 50 μέτρα μεταξύ τους και εκτείνονται σε απόσταση μικρότερη του ενός χιλιομέτρου.
«Η διπλή κορυφογραμμή της Γροιλανδίας σχηματίστηκε από τη διαδοχική κατάψυξη, συμπίεση και θραύση ενός θύλακα νερού κοντά στην επιφάνεια», είπε ο Κάλμπεργκ.
Εάν οι διπλές κορυφογραμμές της Ευρώπης δημιουργήθηκαν με την ίδια διαδικασία, τότε εκτιμάται πως κάθε σχετιζόμενη ποσότητα νερού θα μπορούσε να αντιστοιχεί με μια από τις Μεγάλες Λίμνες της Βόρειας Αμερικής.
