Της Κορίνας Ντούβλη
Οδός Βασιλίσσης Σοφίας, ανάμεσα στην αμερικανική πρεσβεία και στο Πανεπιστημιακό Αρεταίειο Νοσοκομείο, μόλις έχει ξημερώσει, και το φως της ημέρας δείχνει την τραγική ειρωνεία της ζωής μέσα από τις κοινωνικές ανισότητες που το κράτος συνεχίζει να γεννά.
Ο άστεγος μόλις έχει ξυπνήσει, καθισμένος στο πεζοδρόμιο που οδηγεί στην πολυτέλεια, στην υγεία, στην ασφάλεια που δικαιούται να του παρέχεται ως άνθρωπος.
Πίσω ακριβώς το ολοκαίνουργιο (καλοπληρωμένο) αμάξι κάποιου ιατρού (που δεν φταίει σε τίποτα).
Ας ρωτήσουμε το κράτος, την κυβέρνηση, το σύστημα, τους εαυτούς μας: Πώς γίνεται το σύστημα να επιτρέπει στους ιατρούς να μπορούν να αγοράσουν και να συντηρήσουν πανάκριβα αυτοκίνητα (90.000-140.000 ευρώ αξίας) και να μην μπορεί να περιθάλψει έναν άστεγο πολίτη;
Ας αναλογιστούμε πώς είναι να κοιμάσαι σε μια τσιμεντένια πολυτέλεια περιβαλλόμενος από το Μέγαρο Μουσικής, πρεσβείες, πανεπιστημιακά νοσοκομεία, και για πρωινό βιαστικά να μπουκώνεσαι με ένα κουλούρι… Μακάρι το κουλούρι αυτό να αγοράστηκε από τον άνθρωπο-κάτοχο της Τesla…
