Ζήσης Ψάλλας
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature Genetics υποδηλώνει ότι κάποια άτομα μπορεί να έχουν ισχυρούς μηχανισμούς που τους προστατεύουν από τον καρκίνο του πνεύμονα περιορίζοντας τις μεταλλάξεις.
«Αυτό μπορεί να αποδειχθεί ένα σημαντικό βήμα προς την πρόληψη και την έγκαιρη ανίχνευση του κινδύνου για καρκίνο του πνεύμονα και σημαντικό για τις προσπάθειες καταπολέμησης της νόσου στα τελευταία στάδια της δυστυχίας», δήλωσε ο Simon Spivack, ανώτερος συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής ιατρικής, επιδημιολογίας και γενετικής.
Εδώ και καιρό θεωρείται ότι το κάπνισμα οδηγεί σε καρκίνο του πνεύμονα πυροδοτώντας μεταλλάξεις του DNA στα κύτταρα του πνεύμονα.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια νέα μέθοδο για να συγκρίνουν το τοπίο μετάλλαξης των επιθηλιακών κυττάρων του πνεύμονα από δύο ομάδες ανθρώπων: 14 μη καπνιστές, ηλικίας 11 έως 86 ετών και 19 καπνιστές, ηλικίας 44 έως 81 ετών, που είχαν καπνίσει μέχρι 116 πακετοέτη -ένα πακετοέτος καπνίσματος ισοδυναμεί με κάπνισμα ενός πακέτου τσιγάρων κάθε ημέρα για ένα χρόνο.
Διαπίστωσαν ότι οι μεταλλάξεις συσσωρεύτηκαν στα πνευμονικά κύτταρα των μη καπνιστών καθώς γερνούσαν αλλά σημαντικά περισσότερες μεταλλάξεις βρέθηκαν στα πνευμονικά κύτταρα των καπνιστών. «Αυτό επιβεβαιώνει πειραματικά ότι το κάπνισμα αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του πνεύμονα αυξάνοντας τη συχνότητα των μεταλλάξεων, όπως υποθέταμε και προηγουμένως», είπε ο Spivack.
Το εύρημα της μελέτης ήταν ότι ο αριθμός των κυτταρικών μεταλλάξεων που ανιχνεύθηκαν στα κύτταρα του πνεύμονα αυξήθηκε ανάλογα με τον αριθμό των πακετοετών. Αλλά βρήκε και κάτι άλλο πολύ ενδιαφέρον, ότι η αύξηση των κυτταρικών μεταλλάξεων σταμάτησε μετά από 23 πακετοέτη έκθεσης.
«Οι πιο βαρείς καπνιστές δεν είχαν υψηλότερο βάρος μετάλλαξης», είπε ο Spivack. «Τα δεδομένα μας υποδηλώνουν ότι αυτά τα άτομα μπορεί να επιβίωσαν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, παρά το έντονο κάπνισμα, επειδή κατάφεραν να καταστείλουν τη συσσώρευση των μεταλλάξεων. Αυτή η εξομάλυνση των μεταλλάξεων θα μπορούσε να οφείλεται στο ότι αυτοί οι άνθρωποι αυτοί έχουν πολύ καλά συστήματα για την επιδιόρθωση της βλάβης του DNA ή αποτοξίνωσης από τον καπνό του τσιγάρου».
Το εύρημα μπορεί να οδηγήσει προς μια νέα ερευνητική κατεύθυνση. «Θέλουμε τώρα να αναπτύξουμε νέες αναλύσεις που μπορούν να μετρήσουν την ικανότητα κάποιου για επιδιόρθωση ή αποτοξίνωση του DNA, οι οποίες θα μπορούσαν να προσφέρουν έναν νέο τρόπο αξιολόγησης του κινδύνου για καρκίνο του πνεύμονα», είπε ο Vijg.
