Μετά την παγκόσμια πρεμιέρα στο 24ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, η ταινία «Οι μαθητές του Ουμπέρτο Πρίμο», αφιερωμένη στα θύματα του Ολοκαυτώματος στην Ελλάδα, προβλήθηκε στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας.
Στην αθηναϊκή προβολή παρευρέθηκαν απόγονοι των μαθητών του ιταλικού σχολείου Ουμπέρτο Πρίμο που κάποτε λειτουργούσε στην Θεσσαλονίκη, όπου φοιτούσαν εκατοντάδες Εβραίοι μαθητές μέχρι το σχολικό έτος 1941-42. Η εκδήλωση διοργανώθηκε από την «Ομάδα Όνειρο» σε συνεργασία με την πρεσβεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και την πρεσβεία της Ιταλίας στην Ελλάδα.
Η ταινία βασίζεται στο αρχείο που βρέθηκε από τον Ιταλό καθηγητή Αντόνιο Κρεσέντσι το 2003, στο υπόγειο του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου στη Θεσσαλονίκη. Το κτίριο υπήρξε η έδρα του ιταλικού σχολείου «Ουμπέρτο Πρίμο». Μέσα από τις φωτογραφίες, τις σχολικές εκθέσεις, τις ταυτότητες και τα απολυτήρια μαθητών που βρέθηκαν στις κούτες του αρχείου και με τις μαρτυρίες των πρωταγωνιστών, αναδεικνύεται με νέο βλέμμα μια πτυχή της ιστορίας του Ολοκαυτώματος στην Ελλάδα.
«Η εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης πλήρωσε ένα αδιανόητο τίμημα στην διάρκεια του Ολοκαυτώματος: σχεδόν 50.000 Εβραίοι (το 96% δηλαδή ολόκληρης της εβραϊκής κοινότητας) εκτοπίστηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ενώ αυτοί που κατάφεραν να επιστρέψουν ήταν λιγότεροι από χίλιοι. Πρόκειται πραγματικά για έναν δυσθεώρητο αριθμό και είναι σημαντικό να μην συνηθίσουμε ποτέ στο άκουσμά του» υπενθύμισε στην εκδήλωση η αναπληρώτρια πρέσβυς και εκτελούσα χρέη διευθύντριας του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου στην Αθήνα, Susanna Schlein.
Από την πλευρά της η Heike Dettmann, επιτετραμμένη της πρεσβείας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα, δήλωσε χαιρετίζοντας την ταινία: «Η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις χώρες εκείνες, οι οποίες υπέφεραν πολύ κατά τη διάρκεια του Βˊ Παγκοσμίου Πολέμου. Εκτός των πολλών άλλων εγκλημάτων που διέπραξαν οι Γερμανοί κατακτητές, οι άλλοτε ακμάζουσες εβραϊκές κοινότητες της Ελλάδας εξοντώθηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά. Η άβολη αυτή αλήθεια δεν έγινε σχεδόν καθόλου γνωστή στη Γερμανία μετά τον πόλεμο. Έπρεπε να περάσουν δεκαετίες, έως ότου οι φρικαλεότητες, που διαπράχθηκαν στην Ελλάδα, να γίνουν ευρύτερα γνωστές στη Γερμανία. Αυτή η μεταβολή είναι σημαντική. Και πιστεύω ότι η ταινία “Οι μαθητές του Ουμπέρτο Πρίμο” μπορεί να αποτελέσει μία πολύτιμη συνεισφορά και να μας διαφωτίσει αναφορικά με τα γεγονότα κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος στην Ελλάδα. Χαίρομαι πολύ για το γεγονός ότι το γερμανικό Ομοσπονδιακό υπουργείο Εξωτερικών είχε την ευκαιρία να χρηματοδοτήσει την ταινία αυτή με πόρους από το Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον».