Σαράντα χρόνια φούρναρης, έλεγε η γνωστή διαφήμιση, έχω ψήσει… Μόνο που στην περίπτωση του Γιάννη Κεφαλογιάννη, η τεσσαρακονταετία στον πολιτικό βίο έχει συμπληρωθεί προ πολλού: Για την ακρίβεια πριν από 10 ολόκληρα χρόνια.
«Τα 40 χρόνια θητείας του στην πολιτική, του επιτρέπουν να γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα και συχνά να γίνεται σκληρός με «εχθρούς και φίλους». Είναι ο άνθρωπος που βοήθησε αποφασιστικά στην εκλογή τους, στην αρχηγία της ΝΔ, όχι μόνο τον σημερινό πρόεδρό της, αλλά και τους δύο προηγούμενους, παρ’ ότι και ο ίδιος διεκδίκησε κάποια στιγμή αυτή τη θέση», γράφει ένας πρόλογος πολιτικής εφημερίδας, το 1998.
Το 2004, ο βουλευτής της ΝΔ Γιάννης Κεφαλογιάννης γινόταν ρέκορντμαν: Ήταν ο μόνος της τότε βουλής, που είχε εκλεγεί πριν από τη Δικτατορία (1958, 1961, 1963, δεν εκλέχτηκε το 1964) και είχε εκλεγεί σε όλες τις εκλογές, μετά το 1974 (1974, 1977, 1981, 1985, 1989, 1989, 1990, 1993, 1996, 2000, 2004). Κατ΄επανάληψη υπουργός και υφυπουργός (7), ήταν ο αρχαιότερος βουλευτής της βουλής του 2004.
Οι κατηγορίες
Σύμφωνοι, όλοι είμαστε αθώοι μέχρι αποδείξεως τουναντίον, αλλά οι καταγγελίες εναντίον του πολιτικού, που μετρά 50 χρόνια ενεργής ενασχόλησης με τα κοινά, προκαλούν σοκ και δικαιώνουν την κρατούσα άποψη των πολιτών: ΄Οποια πέτρα σκανδάλου και αν σηκώσεις, όλο και κάποιον πολιτικό θα βρεις από κάτω. Και τα σκάνδαλα στην Ελλάδα είναι σαν τις πέτρες: Έχουμε μπόλικα!
Ο σύμβουλος του πρωθυπουργού και πρώην υπουργός, θα βρεθεί στις 22 Σεπτεμβρίου, στο εδώλιο του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρεθύμνου αντιμέτωπος με σοβαρότατο αδίκημα. Κατηγορείται ότι άσκησε πιέσεις σε αστυνομικούς να ψευδομαρτυρήσουν, προκειμένου να αθωωθεί ύποπτος για καλλιέργεια δενδρυλλίων ινδικής κάνναβης.
Οι καταγγέλλοντες ισχυρίζονται ότι ο Γιάννης Κεφαλογιάννης προσέφερε και τα ανάλογα ανταλλάγματα: Διορισμό στη γυναίκα του ενός και καλή αντιμετώπιση από το Σώμα και στους δύο!
Εναντίον του ασκήθηκε ποινική δίωξη για δύο πλημμελήματα. “Πρόκληση σε τέλεση πλημμελήματος” και “απόπειρα υπόθαλψης εγκληματία” που αφορούν σε πιέσεις που φέρεται ότι είχε ασκήσει σε αστυνομικούς προκειμένου να μην καταθέσουν σε βάρος κατηγορουμένου για καλλιέργεια 1.500 δενδρυλλίων χασίς, ο οποίος είχε συλληφθεί το 2005.
Ο ίδιος ο σύμβουλος του πρωθυπουργού έκανε λόγο για σκευωρία, που θα αποκαλυφθεί στις αίθουσες των δικαστηρίων, (υπεν)θυμίζοντας τη ρήση: «Καθαρός ουρανός, αστραπές δεν φοβάται».
Τι έγραψαν οι εφημερίδες το 1958, όταν για πρώτη φορά πολιτεύθηκε ο Ανωγειανός πολιτικός.
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο στοιχεία για το βίο και την πολιτεία του Γιάννη Κεφαλογιάννη, μπορεί κανείς να βρει αποσπάσματα από τα όσα είχαν γράψει οι εφημερίδες, όταν το 1958 έκανε τα πρώτα βήματά του στην πολιτική σκηνή της χώρας. ΄Εχει ενδιαφέρον:
«΄Hταν μια τάξη από παιδιά ατίθασα, θρεμμένα από τον αέρα του Ψηλορείτη, γαλουχημένα από το νάμα της παράδοσης. Mιλούσαν με τις πέτρες, παίζοντας στις άπλες του χωριού, ζούσαν με τον πλούτο της απόλυτης αυτάρκειας, που τους έδινε η δύναμη που μέστωνε σιγά – σιγά στα άγουρα κορμιά τους.
Eίχαν και αρχηγό. Aκολουθούσαν τις επιταγές του με την γνωστή Aνωγειανή πρεπιά του ανυπόκριτου σεβασμού που μισεί και αποκηρύσσει τη δουλοπρέπεια.
Kάποια μέρα, ένας από τη συντροφιά, ζήτησε να πάρει την αρχηγία. Oι φιλοδοξίες δεν έχουν ηλικία. O αρχηγός δεν θύμωσε. Aπλά ζήτησε από τον επίδοξο διάδοχό του, να πάρουν από δυο δικούς τους και να πάνε στο αλώνι να παλέψουν. ΄Oποιος νικούσε θα΄παιρνε την αρχηγία. ΄Eτσι κι έγινε. Aλλά η ομάδα, δεν άλλαξε αρχηγό.
Aπλά δόθηκε η δυνατότητα σε κείνο το αγόρι να δείξει, πως εκτός από ηγετικές ικανότητες είχε κι ένα ακόμα προσόν. Ήξερε από τη φύση του να εφαρμόζει τις βασικές αρχές της δημοκρατίας και να κερδίζει την υπεροχή του με αγώνες στο πεδίο της τιμής.
Aυτό το παιδί ακολούθησε την ίδια τακτική κι όταν μεγάλωσε, γράφοντας τη δική του ιστορία στο χώρο της πολιτικής και σημαδεύοντας τον κοινοβουλευτικό βίο της χώρος με ιστορικές πρωτοβουλίες. Aυτό το παιδί, ήταν ο Γιάννης Kεφαλογιάννης.
΄Hταν ένα χρέος τιμής από έναν άνθρωπο, που λόγω ιδιότητας έζησε από κοντά τη δράση του, χωρίς ποτέ να ανήκει στη χορεία των ένθερμων οπαδών του, να καταγράψει την πορεία, ενός μεγάλου πολιτικού, που λάτρεψε τον τόπο του και συνεχίζει να του προσφέρει.
Δεν υπάρχει γωνιά που να μην έχει τη σφραγίδα της δημιουργίας του. Δεν υπάρχει σελίδα της σύγχρονης ιστορίας, από τη μεταπολίτευση και πέρα, που να μην έχει τη δική του παράγραφο.
Δεν υπάρχει καινοτομία σε βασικούς τομείς της σύγχρονης διοίκησης, που να μη φέρει την υπογραφή του. Δεν υπάρχει πρωτοβουλία για την ανακούφιση του ανθρώπου και την ποιότητα ζωής του πολίτη, που να μην έχει το δικό του θεμέλιο.
Δεν υπάρχει σταθμός στον κοινοβουλευτικό βίο των τελευταίων 50 χρόνων, που να μην έχει την παρέμβασή του για την ενότητα και την συμπόρευση των δυνάμεων με βασικό γνώμονα το συμφέρον της χώρας.
Aυτή τη μεγάλη προσωπικότητα της πολιτικής ζωής, με απόλυτο σεβασμό και μεγάλο αίσθημα ευθύνης σκιαγραφούμε με τα στοιχεία που δίνει η πορεία και το έργο του, μέχρι σήμερα και έχουν καταγραφεί στον τύπο από το 1958 ως τις μέρες μας.
Πρόκειται για μοναδικά ντοκουμέντα που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας συνολικά, ενώ θα ΄πρεπε, γιατί η κοινοβουλευτική παρουσία του Γιάννη Kεφαλογιάννη αποτελεί και ένα μοντέλο πολιτικής αγωγής και διδάσκει στους νεότερους τις πραγματικές αξίες, που θα πρέπει να χαρακτηρίζουν έναν πολιτικό. ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ»
Ο Γιάννης Κεγαλογιάννης είναι αθώος και όχι ένοχος, μέχρι αποδείξεως τουναντίον. ΄Όμως, αν τα δικαστήρια αποφανθούν για το αντίθετο, τότε θα αποδειχθεί για μια ακόμη φορά ότι η κυβέρνησή μας είναι… σκανδαλιάρα (και όχι σκανταλιάρα), όπως έγραφε έξυπνα και ένα blog. Τι λέει η κυβέρνηση: ΄Οτι ο Γιάννης Κεφαλογιάννης είναι απλώς, σύμβουλος του πρωθυπουργού. Τι λένε τα άλλα κόμματα; ΄Οτι αν αποδειχθούν αληθινές οι κατηγορίες, θα πρόκειται για βαρύ χτύπημα κατά της κυβέρνησης και των (όποιων) θεσμών!
Διότι, παρότι το κοινό στοιχεία σχεδόν όλων των μεγάλων σκανδάλων είναι ασφαλώς οικονομικό, ο ΄Ελληνας παραμένει ευαίσθητος σε ότι έχει να κάνει με ναρκωτικά. Και κάποιος που καλλιεργούσε 1.500 δενδρύλλια ινδικής κάνναβης, και, με πολιτικά μέσα, εκβίαζε αστυνομικούς, μόνο συμπάθεια δεν προκαλεί!
΄Οσο για τον πολιτικό; Αφήστε το καλύτερα…
