Ελένη Καραθάνου
Δεν έχει τέλος η ταλαιπωρία των χιλιάδων οδηγών που εγκλωβίστηκαν στην Αττική Οδό την πρώτη ημέρα που εκδηλώθηκε η κακοκαιρία στη χώρα, με αποτέλεσμα να μείνουν στα ακινητοποιημένα αυτοκίνητά τους και στους παγωμένους δρόμους για περισσότερο από 24 ώρες.
Παρά την κατακραυγή του κόσμου, οι υπεύθυνοι φαίνεται πως δεν… πτοήθηκαν, αφού δύο ημέρες μετά δεν φρόντισαν να διαθέσουν ούτε ένα όχημα ώστε να εξυπηρετηθούν οι οδηγοί από τις εισόδους της Αττικής Οδού και να τους μεταφέρει στα εγκαταλελειμμένα οχήματά τους προκειμένου να τα παραλάβουν.
«Ελάτε με τα πόδια», είναι η απάντηση που λαμβάνουν στο τηλέφωνο, ζητώντας τους δηλαδή να διανύσουν με τα πόδια ακόμα και μια απόσταση χιλιομέτρων εντός της χιονισμένης Αττικής Οδού για να πάρουν το αυτοκίνητό τους.
Ακούστε το ηχητικό:
Η περιπέτεια του κ. Νίκου Στέφανου, που βρέθηκε το πρωί της Δευτέρας 24 Ιανουαρίου εγκλωβισμένος στην Αττική Οδό, αντικατοπτρίζει τον Γολγοθά όλων των υπολοίπων που βίωσαν παρόμοιες καταστάσεις επειδή επέλεξαν να εισέλθουν στην Αττική Οδό, γιατί μέχρι πρότινος γνώριζαν ότι είναι ένας από τους ασφαλέστερους δρόμους.
Ο ίδιος, αγανακτισμένος και οργισμένος, δηλώνει στη «Ζούγκλα» ότι η ταλαιπωρία δεν έχει τελειώσει από την πλευρά των υπευθύνων της Αττικής Οδού, καθώς δύο μέρες μετά τον εγκλωβισμό, και σε επικοινωνία που είχε με την εν λόγω εταιρεία, του είπαν μεταξύ άλλων: «Δεν διαθέτουμε κανένα όχημα για να σας μεταφέρει από την είσοδο της Αττικής Οδού στο σημείο όπου αφήσατε το όχημά σας. Ελάτε με τα πόδια. Δεν επιτρέπεται να εισέλθετε στον χώρο με άλλο όχημα».
«Μας υποσχέθηκαν ξενοδοχείο – Τη βγάλαμε στα πατώματα του αεροδρομίου»
Ο ίδιος περιγράφει το μαρτύριο που έζησε, όχι λόγω της κακοκαιρίας, αλλά κυρίως της αναλγησίας των υπευθύνων της Αττικής Οδού, που δεν φρόντισαν να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα και να αποτρέψουν την ταλαιπωρία χιλιάδων οδηγών και επιβατών κατά τη χιονόπτωση.
Ο κ. Στέφανος εξήγησε «επέλεξα την Αττική Οδό γιατί νόμιζα πως είναι ένας ασφαλής δρόμος», όπως άλλωστε και οι χιλιάδες οδηγοί που επιλέγουν να πληρώσουν αδρά στις εισόδους της ακόμα και για μία διέλευση.
«Το πρωί της Δευτέρας μπήκα στην Αττική Οδό από το αεροδρόμιο γιατί θεώρησα ότι είναι ασφαλής ο δρόμος, με κατεύθυνση το Μοσχάτο, όπου εργάζομαι. Μια διαδρομή που κάνω καθημερινά, αλλά από άλλο σημείο, και πληρώνω στην Αττική Οδό περισσότερα από 150 ευρώ τον μήνα. Μόλις έφτασα στην είσοδο ρώτησα: “Είναι ανοιχτός ο δρόμος;” και έλαβα την απάντηση: “Βεβαίως, είναι εντάξει ο δρόμος”» περιέγραψε.
Έπειτα από ενάμισι χιλιόμετρο το όχημά του ακινητοποιήθηκε όπως όλα τα άλλα που ήταν εντός της Αττικής Οδού στο ύψος της Κάντζας. «Για τρεις με τέσσερις ώρες περπατήσαμε μέχρι τον σταθμό της Κάντζας και εκεί… τελειώσαμε. Μέχρι τις 11 το βράδυ δεν εμφανίστηκε ποτέ κανείς, να μας φέρει ένα μπουκάλι νερό, να δει αν χρειαζόμαστε κάτι…».
Μετά από 12 ώρες μέσα στο κρύο και στην παγωνιά, ενημερώθηκαν ότι ένα τραίνο θα φτάσει στον σταθμό να τους παραλάβει και να τους μεταφέρει στο αεροδρόμιο και σε ασφαλές σημείο και έπειτα σε κάποιο ξενοδοχείο για να ξεκουραστούν.
«Πηδήξαμε με κίνδυνο τις μάντρες, για να περάσουμε τις γραμμές απέναντι, επιβιβαστήκαμε στο τραίνο 60-70 άτομα. Και τότε ακούσαμε επί λέξει: Με εντολή του πρωθυπουργού και της Πολιτικής Προστασίας, σας μεταφέρουμε σε ένα ασφαλές σημείο και στη συνέχεια σε κάποιο ξενοδοχείο…
Πήγαμε στο αεροδρόμιο και σε εξωτερικό χώρο μάς έδωσαν ένα κουπόνι των 10 ευρώ για να πάρουμε κάτι να φάμε από το αεροδρόμιο. Μόλις φτάσαμε εκεί, μας είπαν οι υπεύθυνοι του “Ελ. Βενιζέλος”: “Δεν έχουμε καμία ενημέρωση για εσάς. Καθίστε όπου βρείτε”, γιατί λόγω της ακύρωσης των πτήσεων είχε πολύ κόσμο και ούτε μία άδεια θέση.
Εμείς, οι εγκλωβισμένοι της Αττικής Οδού, καθίσαμε στα πατώματα… Εκεί κοιμηθήκαμε», περιγράφει στη «Ζούγκλα» ο κ. Στέφανος και δηλώνει πως όλοι τους αποφάσισαν να κάνουν μήνυση στην εταιρεία Διαχείρισης της Αττικής Οδού για την ταλαιπωρία που υπέστησαν.
