Ζήσης Ψάλλας
Φανταστείτε ότι βρίσκεστε σε ένα λιβάδι και μαζεύετε λουλούδια. Ξέρετε ότι μερικά λουλούδια είναι ασφαλή, ενώ άλλα έχουν μέσα μια μέλισσα που μπορεί να σας τσιμπήσει. Πώς θα αντιδρούσατε σε αυτό το περιβάλλον και, το πιο σημαντικό, πώς θα αντιδρούσε ο εγκέφαλός σας; Αυτή είναι η σκηνή σε ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας που χρησιμοποιείται από ερευνητές για να κατανοήσουν τον αντίκτυπο που έχει το άγχος στον εγκέφαλο και πώς οι περιοχές του εγκεφάλου αλληλεπιδρούν μεταξύ τους για να διαμορφώσουν τη συμπεριφορά.
«Τα ευρήματα μας λένε ότι οι αγχώδεις διαταραχές μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από έλλειψη επίγνωσης του περιβάλλοντος ή άγνοια ασφάλειας, αλλά μάλλον ότι τα άτομα που πάσχουν από αγχώδη διαταραχή δεν μπορούν να ελέγξουν τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά τους, ακόμα κι αν το ήθελαν», είπε ο Benjamin Suarez- Jimenez, επίκουρος καθηγητής στο Del Monte Institute for Neuroscience, στο Πανεπιστήμιο του Rochester και πρώτος συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο «Communications Biology». «Οι ασθενείς με αγχώδη διαταραχή θα μπορούσαν λογικά να πουν “βρίσκομαι σε ασφαλή χώρο”, αλλά διαπιστώσαμε ότι ο εγκέφαλός τους συμπεριφέρεται σαν να μην ήταν».
Χρησιμοποιώντας fMRI, οι ερευνητές παρατήρησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα εθελοντών με γενικό και κοινωνικό άγχος καθώς περιηγούνταν σε ένα παιχνίδι εικονικής πραγματικότητας συλλογής λουλουδιών. Το μισό λιβάδι είχε λουλούδια χωρίς μέλισσες, το άλλο μισό είχε λουλούδια, με μέλισσες που τσιμπούσαν – όπως προσομοιώνεται από μια ήπια ηλεκτρική διέγερση στο χέρι. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όλοι οι συμμετέχοντες στη μελέτη μπορούσαν να διακρίνουν μεταξύ των ασφαλών και επικίνδυνων περιοχών, ωστόσο, οι σαρώσεις εγκεφάλου αποκάλυψαν ότι οι εθελοντές με άγχος είχαν αυξημένη ενεργοποίηση της νήσιδας και του ραχιαίου προμετωπιαίου φλοιού, υποδεικνύοντας ότι ο εγκέφαλός τους συνδέει μια ασφαλή περιοχή με κίνδυνο ή απειλή.
«Γνωρίζουμε ποιες περιοχές του εγκεφάλου πρέπει να κοιτάξουμε και είναι η πρώτη φορά που δείχνουμε αυτήν τη συναυλία δραστηριότητας σε ένα τόσο περίπλοκο περιβάλλον που μοιάζει με τον πραγματικό κόσμο», είπε ο Suarez- Jimenez. «Αυτά τα ευρήματα δείχνουν την ανάγκη για θεραπείες που επικεντρώνονται στο να βοηθήσουν τους ασθενείς να ανακτήσουν τον έλεγχο του σώματός τους».
