Η έκτακτη συνέντευξη τύπου που έδωσε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης έμοιαζε με επικήδειο κατόπιν ταφής (εορτής). Οι φιλότιμες προσπάθειες του υπουργού Προκόπη Παυλόπουλου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα λειτούργησαν αντίθετα, ρίχνοντας άπλετο φως στο χάος των αδυναμιών του σύγχρονου κράτους, το οποίο η σημερινή κυβέρνηση έχει αναλάβει να ανασυγκροτήσει…
Η Ελλάδα επέστρεψε εικοσιπέντε χρόνια πίσω στις δολοφονίες των Κουμή -Κανελλοπούλου, και του μικρού Μιχάλη Καλτεζά.
Είναι δύσκολη υπόθεση ο επιμερισμός ευθυνών όταν χάνεται μία ανθρώπινη ζωή, πολύ περισσότερο ενός παιδιού δεκαπέντε ετών -το οποίο ούτε ο δικός του χώρος προστάτεψε επαρκώς- από την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού, του ανεκπαιδεύτου αστυνομικού, του ανόητου μπάτσου ο οποίος αφού απομακρύνθηκε σε πρώτο χρόνο προκειμένου να προστατεύσει το περιπολικό του, επέστρεψε με την σιγουριά του όπλου να αντιμετωπίσει την παρέα του δεκαπεντάχρονου.
Είναι σχήμα οξύμωρο αλλά μπορεί να θεωρηθεί ευτύχημα ότι οι νεκροί δεκαπεντάχρονοι δεν είναι περισσότεροι μέσα στην ραστώνη του κυβερνητικού Σαββατοκύριακου!
Το κράτος κατά την διάρκεια των εορτών και των αργιών είναι ανύπαρκτο. Το κράτος έχει αρχίσει να γίνεται ανύπαρκτο καθημερινά.
Ούτε που μπορεί να φανταστεί κανείς πόσο ελλιπή είναι τα μέτρα φύλαξης των υψηλών προσώπων από αστυνομικούς με συνείδηση λαμόγιου, που κοιτάζουν πως θα την κοπανήσουν από την υπηρεσία για να την πληρώσει ο επόμενος.
Αυτοί που αδυνατούν να επιβάλουν μία υποτυπώδη τάξη και πειθαρχία για τη δική τους ασφάλεια, πιστεύει κανείς ότι είναι ικανοί να περιφρουρήσουν την ασφάλεια των πολιτών και πολύ περισσότερο την ασφάλεια ενός επαναστατημένου- θυμωμένου παιδιού;
Ποιος θα εξηγήσει τώρα στον Κλιντ Ίστγουντ που άφησε το περιπολικό του αμυνόμενος εκατό μέτρα μακρύτερα για να επιστρέψει πεζός και να καθαρίσει πυροβολώντας, ότι εκτός από το έγκλημα που έκανε, ξεβράκωσε ταυτόχρονα και την ανυπαρξία του κράτους και μάλλον γι αυτό θα τιμωρηθεί παραδειγματικά.
Για να μάθει ο επόμενος αστυνομικός ότι πρέπει να συμπεριφέρεται σαν μπάτσος. Με τη λογική της ζαρντινιέρας αρκεί να μην το πάρει η κάμερα και όχι με την υπευθυνότητα, την οργάνωση και τον προσήκοντα σεβασμό προς την ανθρώπινη ζωή, στην έννοια της οποίας συμπεριλαμβάνεται και η δική του φυσικά…
Οι μπράβοι αστυνομικοί που «τσάκισαν» τον Κύπριο φοιτητή στην Θεσσαλονίκη έπεσαν στα μαλακά και οι προϊστάμενοί τους που βγήκαν σήμερα να κλαφτούν, εκφράζοντας την οδύνη τους για τον χαμό του ανήλικου αντιεξουσιαστή, είναι οι ηθικοί αυτουργοί μίας ακόμα δολοφονίας.
Τώρα αφήνουν κάποιους ανεγκέφαλους να ξεσπούν πάνω στις περιουσίες ανυποψίαστων πολιτών και μεροκαματιάρηδων. Είναι κι αυτό μέσα στο κόλπο, γιατί η κοινή γνώμη πρέπει να πειστεί ότι από τον κακοποιό μπάτσο είναι πιο επικίνδυνος ο αναρχικός που σπάει βιτρίνες.
Έλα όμως που δεν είναι έτσι…
