Ένα φοβερό μυστικό πίσω από τη μοναδική συγκίνηση που κατάφερε να βγάλει επί σκηνής ο αεικίνητος Θανάσης Βέγγος.
Στις πρόβες του θεατρικού έργου του Γιώργου Λαζαρίδη «Ο Τρελός του Λούνα Παρκ», που ανέβηκε τη σεζόν 1969-1970 στο θέατρο «Αμιράλ» της Αθήνας, ο Θανάσης Βέγγος έπρεπε κάποια στιγμή να σταματήσει τις τρεχάλες πάνω στη σκηνή για να τον παρακολουθήσει και ο θεατής. «Δάσκαλε, αδύνατο να φρενάρω. Είμαι ηθοποιός ανοιχτής θάλασσας, κατάλαβέ το», έλεγε στον σκηνοθέτη της παράστασης Κωστή Μιχαηλίδη. «Κι όμως Θανάση μου, στη σκηνή του μονολόγου που λες για τη ζωή σου πρέπει να κάτσεις σ’ αυτό το σκαμνάκι και να συγκεντρωθείς. Αλλιώς, δεν βγαίνει συγκίνηση» αντέτεινε ο Μιχαηλίδης.
Πράγματι, στη γενική πρόβα ο Βέγγος κάθισε στο σκαμνάκι κι έδωσε ένα ρεσιτάλ υποκριτικής. Κλαίγοντας τελείωσε το μονόλογό του. Όρθιοι χειροκροτούσαν οι παριστάμενοι. Τρέχει συγκινημένος και ο Μιχαηλίδης στα παρασκήνια. «Είδες Θανάση μου που είχα δίκιο;». «Δάσκαλε, δεν βγήκε από το σκαμνάκι η συγκίνηση. Σκεφτόμουν ότι αύριο έρχονται κλητήρες να μου πάρουν το σπίτι και δεν ξέρω πού να βολέψω τη Μίνα και τα παιδιά…».
Το 1969 η εταιρεία του Θανάση Βέγγου «ΘΒ Ταινίες Γέλιου» είχε χρεοκοπήσει και ο δημοφιλής ηθοποιός αντιμετώπιζε τεράστια οικονομικά προβλήματα.
Πηγή: sansimera.gr
