Στο όρος Κιθαιρώνας, βόρεια του οικισμού των Βιλίων Αττικής, σε υψόμετρο 730 μ. υπάρχει η πηγή της Γκούρας (= αρβανίτικη λέξη που σημαίνει πηγή), η οποία αποτελούσε τη σημαντικότερη πηγή υδροδότησης του οικισμού. Στην ίδια τοποθεσία βρίσκεται και το ομώνυμο εκκλησάκι της Παναγίας της Γκούρας, που γιορτάζει στις 23 Αυγούστου με τοπικό πανηγύρι.
Η μεταφορά του νερού στα Βίλια γινόταν αρχικά με πήλινους και στη συνέχεια (από 1930) με μαντεμένιους σωλήνες έως τη συμπληρωματική υδροδότηση από τον Μόρνο. Το νερό της Γκούρας χρησιμοποιήθηκε και για τη λειτουργία 3 εν σειρά νερόμυλων, οι οποίοι βρίσκονται κάτω από το εκκλησάκι. Ένας 4ος βρίσκεται χαμηλότερα στην περιοχή Λάνι (αρβανίτικη λέξη από το ρήμα λούαμ=πλένω, γιατί εκεί έπλεναν παλιότερα οι γυναίκες) στις βόρειες παρυφές του χωριού και ένας 5ος στη συνέχεια, κάτω από τον 4ο, στη βόρεια άκρη του οικισμού.
Σύμφωνα με τη βιομηχανική απογραφή του 1889, στν «θέση Γκούρα κοντά στα Βίλια» αναφέρονται υδροκίνητοι μύλοι, ενώ επίσης σημειώνεται σε πίνακα η ύπαρξη αλευρόμυλου στην ίδια θέση, με έτος ιδρύσεως το 1869. Κατά τις τοπικές προφορικές μαρτυρίες, οι νερόμυλοι λειτούργησαν μέχρι το 1918, οπότε ξεκίνησε τη λειτουργία του ο πρώτος ατμοκίνητος αλευρόμυλος μέσα στα Βίλια, ο οποίος οδήγησε σταδιακά στην εγκατάλειψή τους.
Σήμερα όλοι οι νερόμυλοι έχουν καταρρεύσει, αλλά διατηρούνται τα ερείπιά τους, τα οποία μαρτυρούν ότι ήταν πολύ αξιόλογες υδροκίνητες εγκαταστάσεις για την εποχή τους.
Δείτε το εναέριο βίντεο στο idrones.gr.
