Θάνος Ξυδόπουλος
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Tsukuba αποκάλυψαν ότι η διακύμανση των επιπέδων της ιντερλευκίνης 1β (IL-1β), μιας πρωτεΐνης που μεσολαβεί στη φλεγμονώδη απόκριση, σχετίζεται με διαφορές στις επιθετικές συμπεριφορές στα αρσενικά ποντίκια.
Για να κατανοήσουν καλύτερα αυτά τα ευρήματα, οι ερευνητές αποφάσισαν να ερευνήσουν τα επίπεδα της IL-1β στο αίμα των αρσενικών ποντικών, τα οποία ταξινόμησαν ως επιθετικά ή μη επιθετικά με βάση τη συμπεριφορά τους απέναντι σε άλλα αρσενικά ποντίκια.
Απροσδόκητα, δεν υπήρχαν διαφορές στα επίπεδα της IL-1β στο αίμα μεταξύ επιθετικών και μη επιθετικών ποντικών, σε αντίθεση με αυτά που είχαν αναφερθεί σε ανθρώπους. Αυτό το εύρημα έκανε τους ερευνητές και ήθελαν να μάθουν περισσότερα.
«Ο ραχιαίος πυρήνας της ραφής [dorsal raphe nucleus] είναι μια περιοχή του εγκεφάλου που είναι σημαντική στις επιθετικές συμπεριφορές», ανέφερε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης καθηγητής Aki Takahashi.
Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά: Η IL-1β ήταν στην πραγματικότητα χαμηλότερη στον ραχιαίο πυρήνας της ραφής των επιθετικών ποντικών από ό,τι στα μη επιθετικά. Επιπλέον, στα πειράματα όπου η IL-1β ήταν λιγότερο ικανή να δρα στους υποδοχείς της σε αυτήν την περιοχή του εγκεφάλου, τα ποντίκια ήταν πιο επιθετικά.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές αποφάσισαν να εξετάσουν τη σχέση μεταξύ της IL-1β και της σεροτονίνης, ενός βασικού νευροδιαβιβαστή στον έλεγχο της επιθετικότητας.
Διαπίστωσαν ότι κατά τη διάρκεια επιθετικών συναντήσεων, οι νευρώνες σεροτονίνης στο ραχιαίο πυρήνα της ραφής ήταν πιο δραστήριοι σε επιθετικούς ποντικούς από ό,τι σε μη επιθετικούς ποντικούς. Επιπλέον, όταν μείωσαν πειραματικά την έκφραση των υποδοχέων IL-1, οι νευρώνες σεροτονίνης ήταν επίσης πιο δραστήριοι σε αυτήν την περιοχή του εγκεφάλου.
«Τα ευρήματα δείχνουν ότι η IL-1β στο ραχιαίο πυρήνα της ραφής καταστέλλει την επιθετική συμπεριφορά, πιθανώς ενεργώντας στο σύστημα σεροτονίνης», είπε ο Takahashi. Υποδηλώνουν ότι η IL-1β και η σεροτονίνη μπορούν να είναι πιθανοί στόχοι φαρμάκων για τη μείωση της επιθετικότητας, η οποία επί του παρόντος έχει λίγες αποτελεσματικές θεραπείες. Τα αποτελέσματα της μελέτης θα μπορούσαν επομένως να θέσουν τις βάσεις για έρευνα σχετικά με τις προσεγγίσεις θεραπείας για επιθετικότητα σε ασθενείς με νευροψυχιατρικές παθήσεις.
Η δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Molecular Psychiatry,
