Θάνος Ξυδόπουλος
Η υπερτροφική καρδιομυοπάθεια είναι μια πάχυνση του καρδιακού μυός, καθιστώντας πιο δύσκολη την άντληση αίματος. Οφείλεται σε ελαττωματικά γονίδια.
Ορισμένοι ασθενείς δεν έχουν συμπτώματα και ζουν μία φυσιολογική ζωή ενώ άλλοι αναπτύσσουν συμπτώματα τα οποία μπορεί να επιδεινώνονται με την επιδείνωση της νόσου. Η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια μπορεί να προκαλέσει αρρυθμίες τόσο στους κόλπους όσο και από τις κοιλίες.
Ο Δρ. Steve Ommen είναι καρδιολόγος στη Mayo Clinic και ειδικεύεται στην ασθένεια. Λέει ότι η δύσπνοια ή ο πόνος στο στήθος, ειδικά κατά τη διάρκεια της άσκησης, είναι κοινά συμπτώματα αυτής της πάθησης.
Πολλοί άνθρωποι με την ασθένεια δεν θα έχουν σημαντικά προβλήματα υγείας. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που απαιτούν θεραπεία. «Είναι σημαντικό να επισημάνουμε πρώτα ότι η νόσος είναι απολύτως συμβατή με μια κανονική διάρκεια ζωής και μια φυσιολογική ποιότητα ζωής», λέει ο Ommen. «Υπάρχουν επικίνδυνα πράγματα που πρέπει να προσέξουμε, αλλά αυτό επηρεάζει ένα μικρότερο ποσοστό».
Πολλοί ασθενείς παρουσιάζουν όμως ενοχλήματα, όπως εύκολη κόπωση, δύσπνοια και πόνο στο στήθος κατά τη σωματική προσπάθεια ή και στην ηρεμία, αίσθημα καρδιακών παλμών, καθώς και λιποθυμικά επεισόδια ή ζάλη. Σε ένα μικρό ποσοστό ασθενών υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για αιφνίδιο θάνατο λόγω καρδιακής αρρυθμίας. Η πάθηση είναι η πρώτη αιτία αιφνίδιου καρδιακού θανάτου σε νεαρούς ανθρώπους και σε νεαρούς αθλητές.
«Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι κάποια εκτίμηση κινδύνου για να βεβαιωθούμε ότι οι ασθενείς δεν διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για επικίνδυνες καρδιακές αρρυθμίες οπότε θα μπορούσαμε να εξετάσουμε το ενδεχόμενο να τους προσφέρουμε μια εμφυτεύσιμη συσκευή απινιδωτή που θα χρησιμεύσει ως δίχτυ ασφαλείας», είπε ο Ommen.
Εάν ένας ασθενής έχει συμπτώματα που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής του, η νόσος αντιμετωπίζεται με φάρμακα. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτείται χειρουργική επέμβαση ή άλλες διαδικασίες.
«Μπορούμε μηχανικά να λεπτύνουμε τον καρδιακό μυ όταν παρεμποδίζει τη ροή του αίματος είτε μέσω μιας διαδικασίας με καθετήρα είτε με μια καθιερωμένη χειρουργική επέμβαση που ονομάζεται χειρουργική διαφραγματική μυεκτομή», είπε ο Ommen.