Σύμφωνα με τον νέο νόμο για την αρχαιοκαπηλία, ο Άρειος Πάγος ζητά να επιβάλλονται αυστηρότερες ποινές για το αδίκημα.
Όπως αποφάσισε το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου η αρχαιοκαπηλία που επιφέρει ζημία άνω των 150.000 ευρώ είναι κακούργημα και συνδυάζεται με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του δημοσίου.
Μετά την απόφαση αυτή ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ι. Τέντες με εγκύκλιό του ζητεί να εφαρμόζεται η συγκεκριμένη απόφαση του Αρείου Πάγου.
Αφορμή για την έκδοση της απόφασης αυτής υπήρξε η υπόθεση κατηγορούμενου για αρχαιοκαπηλία που συνελήφθη το 1999 στη Θεσσαλονίκη με την κατηγορία ότι προσπάθησε να πουλήσει αρχαία αντικείμενα από λαθρανασκαφή του 6ου, 5ου και 4ου αιώνα π. Χ.
Η αξία των αρχαίων ανερχόταν στα 164.105 ευρώ σύμφωνα με την αρμόδια επιτροπή του υπουργείου Πολιτισμού που εκτίμησε τα ευρήματα.
Πρωτοδίκως ο αρχαιοκάπηλος κρίθηκε ένοχος για πλημμεληματική υπεξαίρεση. Αντίθετα το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης έκρινε ότι σύμφωνα με το νέο νόμο περί αρχαιοκαπηλίας και εφόσον η αρχαιοκαπηλία υπερβαίνει τις 150.000 ευρώ τότε το αδίκημα αντιμετωπίζεται ως κακούργημα και ενεργοποιούνται και οι επιβαρυντικές διατάξεις του Ν. 1680/1950 περί καταχραστών του δημοσίου.
Έτσι καταδικάστηκε σε κάθειρξη έξι ετών.
Οι αρεοπαγίτες (1972/2010 απόφαση) απέρριψαν ως αβάσιμους όλους τους ισχυρισμούς του κατηγορούμενου και τάχθηκαν με την απόφαση του Εφετείου.
