Ο Aldo Braca είναι ο ιδιοκτήτης της Bsp Pharmaceuticals, η οποία παράγει το μονοκλωνικό αντίσωμα της Eli Lilly, το οποίο καταλήγει σε όλο τον κόσμο εκτός από την Ιταλία, όπου δεν επιτρέπεται, την ώρα που οι καθυστερήσεις στα εμβόλια αυξάνουν την παγκόσμια ζήτηση για τη συγκεκριμένη θεραπεία. «Γιατί πρέπει να δώσω ένα εικονικό φάρμακο στους ασθενείς όταν υπάρχει θεραπεία για να τους θεραπεύσει;» λέει ο επιχειρηματίας.
«Ξέρεις ότι έχω συγγενείς που νόσησαν από Covid-19; Αλλά έχω επίσης και χιλιάδες υπαλλήλους που ελέγχω κάθε πρωί και πολλοί από αυτούς αρρώστησαν εκτός του εργασιακού περιβάλλοντος διακινδυνεύοντας τη ζωή τους. Από το “σύστημά” μου προέρχεται το φάρμακο που μπορεί να τoυς θεραπεύσει αμέσως. Ξέρετε τι θα μου συμβεί αν βγάλω τη θεραπεία από αυτή την πύλη; Θα με συλλάβουν, γιατί στην Ιταλία δεν είναι εξουσιοδοτημένο» προσθέτει.
Ο Aldo Braca είναι ο ιδιοκτήτης της Bsp Pharmaceuticals, μια εταιρεία που έγινε διάσημη στην εποχή του Covid, επειδή τα φορτηγά- ψυγεία που μεταφέρουν τα μονοκλωνικά αντισώματα της Eli Lilly αναχωρούν από εκεί για όλον τον κόσμο εκτός από την Ιταλία, όπου ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων δεν τα έχει εγκρίνει. Οι τελευταίες δημοσιευμένες μελέτες επιβεβαιώνουν μείωση κατά 70% του κινδύνου θανάτου, ωστόσο τα φιαλίδια από τη Ιταλία πηγαίνουν στη Γαλλία και στη συνέχεια σε νοσοκομεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, στον Καναδά, στο Ισραήλ, στη Γερμανία, στην Αγγλία και στην Ουγγαρία. Όχι πάντως σε ιταλικά νοσοκομεία.
«Δεν κοιμάμαι τη νύχτα από τότε που άρχισα να στέλνω το προϊόν μακριά από την Ιταλία. Με εκνευρίζει όχι μια φορά, αλλά δέκα φορές. Η Ιταλία πρέπει να κάνει μια κίνηση» λέει ο ιδιοκτήτης. Όπως παράλληλα αποκαλύπτει, η εταιρεία, κατά τη διάρκεια της συμφωνίας που είχε κάνει, είχε υποσχεθεί πως η θεραπεία θα διατεθεί και στην Ιταλία.
Ο Ιταλικός Οργανισμός Φαρμάκων, ο οποίος εξαρτάται από το υπουργείο, δεν ενέκρινε την πειραματική θεραπεία, ούτε καν όταν τα φιαλίδια προσφέρθηκαν δωρεάν για τον σκοπό αυτό με πρωτοβουλία του ιολόγου Guido Silvestri. Από την Ατλάντα, ο ίδιος ζητάει με σαφήνεια να μάθει το ποιος στη Ρώμη είναι υπεύθυνος για την καθυστέρηση στην πρόσβαση στη θεραπεία και για τις ζωές που θα μπορούσαν να σώσουν. Η υπερβολική γραφειοκρατία, οι συγκρούσεις συμφερόντων μεταξύ των υπευθύνων λήψης αποφάσεων, δεν έχουν γίνει ποτέ κατανοητές. Το γεγονός είναι ότι την απογοήτευση μερικών ακολούθησε ο θυμός των πολλών. Αλλά κανένας, εν τω μεταξύ, δεν νοιάζεται για την προμήθεια.
«Με τα εμβόλια, η παγκόσμια ζήτηση για αντισώματα καθυστερεί» προειδοποιεί ο Braca. «Έχω ακόμα παραγωγική ικανότητα, αλλά μετά τον Τραμπ η κυβέρνηση Μπάιντεν επέλεξε αμέσως άλλες δύο εκατομμύρια δόσεις, τώρα και η Γερμανία. Η Lilly έχει κάνει πολλές κρατήσεις, αλλά, αν δεν κάνουμε σύντομα κάτι και για την Ιταλία, θα επιλεγεί ολόκληρη η παραγωγή» αναφέρει.
Το κράτος πάντως δεν βιάζεται. Στις 21 Ιανουαρίου, ο Ιταλικός Οργανισμός Φαρμάκων εξέδωσε μια «πρόσκληση για τυχαιοποιημένη μελέτη» σχετικά με τα μονοκλωνικά αντισώματα. Οι ευρωπαϊκές χώρες, η Γερμανία κατά κύριο λόγο, έχουν αρχίσει να προμηθεύουν νοσοκομεία χωρίς να περιμένουν άδεια από την Ευρώπη. Έτσι, ο ιταλικός οργανισμός, ο οποίος για μήνες αγνόησε τη δοκιμή των μονοκλωνικών αντισωμάτων επικαλούμενος προβλήματα και αμφιβολίες σχετικά με την αποτελεσματικότητά τους, ανακαλύπτει τώρα ότι υπάρχει μεγάλη αναμονή για τη χρήση τους, και όχι για περιττές μελέτες.
Ο Matteo Bassetti είναι ο διευθυντής του Τμήματος των Μολυσματικών Ασθενειών στο Νοσοκομείο San Martino στην Τζένοβα. Ο ίδιος λέει: «Όταν διάβασα την ανακοίνωση του ιταλικού οργανισμού δεν το πίστευα. Δεν έχει νόημα τώρα να προταθεί ένα πρωτόκολλο μελέτης για φάρμακα των οποίων η αποτελεσματικότητα αποδεικνύεται από επικυρωμένα δεδομένα της Φάσης III και τα οποία έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί ως θεραπεία από άλλες χώρες όπως η Γερμανία. Με 500 θανάτους την ημέρα, τι κάνουμε; Περιμένουμε τα αποτελέσματα της μελέτης που θα μπορούσε, σύμφωνα με το πρωτόκολλο του Οργανισμού, να διαρκέσει έως και 12 μήνες; Ο καθυστερημένος πειραματισμός αυτός θέτει επίσης ένα ηθικό πρόβλημα για το οποίο ενδιαφέρονται λίγοι. Πώς μπορώ να ζητήσω από ασθενείς να αποδεχτούν το εικονικό φάρμακο ως εθελοντές εάν το φάρμακο που τους θεραπεύει υπάρχει ήδη; Αντί να χάνουμε χρόνο, να ξεκινήσουμε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα παρηγορητικής χρήσης. Ως γιατροί, περισσότερο από την έρευνα, μας ενδιαφέρει ένα πράγμα: ότι υπάρχουν θεραπείες που μπορούν να σώσουν τη ζωή των ασθενών. Όχι σε έξι μήνες, αλλά τώρα».
Πηγή: ilfattoquotidiano.it
