Τρία “κακά” πράγματα που μερικές φορές μπορεί να έχουν όφελος

Επιμέλεια: Ζήσης Ψάλλας

Η έρευνα αποκάλυψε μια ποικιλία από οφέλη που μπορεί να προκύψουν από περιπτώσεις που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως «κακή» συμπεριφορά.

Βρίσιμο

Υπάρχουν πολλά καλά τεκμηριωμένα οφέλη του να βρίζουμε, συμπεριλαμβανομένης της βελτίωσης της ανοχής του πόνου, της ενίσχυσης της σωματικής δύναμης και της κοινωνικής συνοχής. Μια διαπίστωσε μελέτη είναι ότι το βρίσιμο μπορεί να είναι μια αποτελεσματική στρατηγική αντιμετώπισης της οργής του δρόμου. Σε εκατοντάδες οδηγούς δόθηκαν φωτογραφίες που απεικόνιζαν τρία σενάρια οδήγησης που προκαλούν οργή: επιβράδυνση οχήματος λόγω πεζών που διασχίζουν το δρόμο, «κόψιμο» από άλλον οδηγό που δεν αναγνωρίζει δικαίωμα διέλευσης και παράνομο σταμάτημα στο δρόμο που εμποδίζει τη διέλευση. 

Στους μισούς δόθηκε εντολή να βρίσουν, δυνατά ή ήσυχα, ενώ στους άλλους μισούς να σιωπήσουν. Μετά το βρίσιμο οι οδηγοί ανέφεραν ότι αισθάνονταν πιο θετικοί, υποδηλώνοντας ότι αυτό μπορεί να μειώσει την οργή τους κατά τη διάρκεια της οδήγησης.

Πιοτό

Είναι αποδεκτό πλέον ότι δεν υπάρχει ασφαλές όριο για την κατανάλωση αλκοόλ, γεγονός που δείχνει ότι είναι σταθερά «κακό». Ωστόσο, παραμένει δημοφιλές και, σε μέτρια επίπεδα, δυνητικά χρήσιμο. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι το αλκοόλ μπορεί να σας κάνει πιο καλούς ομιλητές μιας ξένης γλώσσας. Οι ερευνητές έδωσαν αλκοόλ που ισοδυναμεί με ένα έως δύο μπουκάλια μπύρας, σε μερικούς Γερμανούς φοιτητές που ζούσαν και σπούδαζαν σε ολλανδικό πανεπιστήμιο.

Στη συνέχεια, ζητήθηκε από τους μαθητές να μιλήσουν για δύο λεπτά στα ολλανδικά, τη δεύτερη γλώσσα τους, για ένα θέμα που αφορούσε ζώα, ενώ βαθμολογήθηκε το λεξιλόγιο και η προφορά τους στα ολλανδικά. Η ευχέρεια τους ήταν καλύτερη σε σύγκριση με μια ομάδα ελέγχου που είχε πιει μόνο νερό. Φαίνεται ότι οι χαλαρωτικές ιδιότητες του αλκοόλ μείωσαν το άγχος που σχετίζεται με την ομιλία μιας ξένης γλώσσας. 

Μικρές “κοινωνικές” παραβάσεις

Σε μια μελέτη, οι ερευνητές τόλμησαν να πουν σε εκατοντάδες προπτυχιακούς φοιτητές να πάνε και να σπάσουν έναν μικρό κοινωνικό κανόνα ώστε να καταγράψουν τις συνέπειες. Κάποιος έτρεξε σε μια κυλιόμενη σκάλα σε ένα εμπορικό κέντρο. Ένας άλλος κατέβασε τα παράθυρα του αυτοκινήτου του και τραγούδησε δυνατά. Ένας άλλος κάθισε δίπλα σε μια γριά σε ένα άδειο λεωφορείο.

Συνολικά, όταν καταγράφηκαν και κατηγοριοποιήθηκαν όλα τα παραδείγματα, μόνο μια μειονότητα των παραβάσεων ελήφθησαν αρνητικά (35,4%). Οι κοινωνικές παραβάσεις χαμηλού επιπέδου μπορεί να είναι ένα εργαλείο απελευθέρωσης από τις συμβάσεις δημιουργώντας ανθρώπινη ζεστασιά και αλληλεπίδραση.