Της Ελένης Δρίβα
Πληροφορίες
Τίτλος: The Suicide of Rachel Foster
Διαθέσιμο σε: PlayStation 4, Xbox One, PC
Δοκιμάστηκε σε: PlayStation 4
Εταιρεία Ανάπτυξης: One O One Games
Εκδότρια Εταιρεία: Daedalic Entertainment
Είδος: Adventure
Ηλικίες: 16+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 9 Σεπτεμβρίου 2020 (PS4/Xbox One)
Το κύμα των indie walking-sims κυκλοφοριών, που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, γνωρίζει μεγάλη επιτυχία, έχοντας βρει το δικό του κοινό. Παρά τις αναγκαστικές “εκπτώσεις” σε κάποιους τομείς είτε λόγω budget και χρόνου, είτε λόγω έλλειψης εμπειρίας, πολύ συχνά τα εν λόγω παιχνίδια δεν κάνουν καμία “έκπτωση” στη θεματολογία τους. Οι ιδέες που πραγματεύονται είναι συνήθως σοβαρές, δύσκολες στη “χώνεψη” και καμιά φορά, αφόρητα δυσάρεστες.
Το The Suicide of Rachel Foster, το οποίο κυκλοφόρησε αρχικά τον περασμένο Φεβρουάριο για το PC και τώρα κάνει το ντεμπούτο και στα PlayStation 4 και Xbox One, ανήκει ακριβώς σε αυτή την κατηγορία παιχνιδιών. Τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται είναι η παιδοφιλία και η σεξουαλική (και μη) κακοποίηση, με την εταιρεία ανάπτυξης, την One O One Games, να προειδοποιεί τους παίκτες στην αρχή της ιστορίας για αναφορές που μπορεί να ενοχλήσουν κάποιους. Πρόκειται για έναν τίτλο που θέλει να τονίσει μια άσχημη πλευρά του κόσμου που κατοικούμε και παράλληλα να προσφέρει ένα μυστήριο προς εξιχνίαση.
Όλα ξεκινάνε όταν η Nicole Wilson αποφασίζει να επιστρέψει στο οικογενειακό ξενοδοχείο, που μετά από τον θάνατο του πατέρας της ανήκει πλέον σε εκείνη. Έχοντας επιλέξει να το πουλήσει, η πρωταγωνίστρια θα χρειαστεί να κάνει μια τελευταία επιθεώρηση του χώρου, όμως τελικά αναγκάζεται να έρθει αντιμέτωπη με το παρελθόν και τις αναμνήσεις που θα προτιμούσε να ξεχάσει…
Στο διάστημα των 3 με 5 ωρών (εξαρτάται από τον ρυθμό σας) που διαρκεί το παιχνίδι, καλείστε να εξερευνήσετε το εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο υπό τη συνοδεία της χιονοθύελλας, που μαίνεται έξω από τα παλιά παράθυρα και της φωνής ενός νεαρού, του Irving Crawford, που μέσω τηλεφώνου σας βοηθάει να θυμηθείτε τα κατατόπια και προσφέρει την απαραίτητη υποστήριξη. Η One O One Games έχει επιλέξει ένα εξαιρετικό setting που σχεδόν ποτέ δεν αποτυγχάνει (θυμίζοντας κάτι από το The Shining) και με έξυπνες και απλές κινήσεις καταφέρνει να κεντρίσει το ενδιαφέρον των παικτών.
Όντας ένα walking simulator, το The Suicide of Rachel Foster δεν έχει περίπλοκους χειρισμούς και μάχες. Το παιχνίδι ποντάρει στην ατμόσφαιρα και στον τρόπο που αφηγείται τα γεγονότα για να κρατήσει την προσοχή και ως ένα σημείο τα καταφέρνει. Προς τιμήν του, μάλιστα, δεν προσφεύγει σε φθηνά jump scares για να τα καταφέρει, ούτε θα σας αφήσει εκτεθειμένους στο έλεος κάποιου διώκτη. Θα περιπλανηθείτε στους άδειους διαδρόμους του ξενοδοχείου, φέρνοντας εις πέρας απλά objectives και μαζεύοντας στοιχεία που θα σας οδηγήσουν στην επίλυση μιας υπόθεσης που είχε συγκλονίσει τους κατοίκους της περιοχής και η κινητήρια δύναμή σας θα είναι η εκπληκτική ατμόσφαιρα και η επιθυμία σας για να μάθετε την αλήθεια.
Σε αυτό συμβάλλουν και οι πολύ καλές ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών, οι οποίοι καταφέρνουν να χρωματίσουν με έντονα συναισθήματα την κάθε σκηνή. Όπως προαναφέραμε, η θεματολογία του παιχνιδιού είναι βαριά και η σοβαρότητα με την οποία εκφράζονται οι χαρακτήρες καταφέρνει να οξύνει περαιτέρω τη “δυσφορία”.
Παρ’ όλα αυτά, μιας πραγματικά έντονης μορφής δυσφορία μας προκάλεσε ο τρόπος που διαχειρίζεται τη θεματολογία που διάλεξε η εταιρεία και κατά κύριο λόγο, προς το τέλος της ιστορίας. Είναι αδύνατο να εξηγήσουμε τι ακριβώς εννοούμε χωρίς να κάνουμε spoiler, όμως μπορούμε να πούμε ότι μερικές απόψεις που εκφράζονται μέσα στο παιχνίδι θα μπορούσαν να είχαν διατυπωθεί αλλιώς ή να μην είχαν προσπεραστεί χωρίς κάποιο αντίλογο. Ακόμα χειρότερο το κάνει το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της ιστορίας θα σας δοθεί αρκετές φορές η επιλογή να διαλέξετε την απάντηση που θα δώσετε (ακόμα και αν δεν αλλάζει σχεδόν τίποτα), όμως στην προκειμένη περίπτωση όχι. Εκφράζονται τοποθετήσεις που είναι απορίας άξιο γιατί δεν αμφισβητούνται ούτε στο ελάχιστο, ρομαντικοποιώντας μια σχέση που δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να παρουσιαστεί υπό αυτό το πρίσμα.
Στα σημεία που πραγματικά μετράει, το The Suicide of Rachel Foster δείχνει έλλειψη λεπτότητας, προσεγγίζοντας μια σχέση παιδικής εκμετάλλευσης μονόπλευρα και λάθος. Παράλληλα, το φινάλε του παιχνιδιού έρχεται τελείως ξαφνικά, αμέσως μετά από την κορύφωση του μυστηρίου, ρίχνοντας την αυλαία πιο σύντομα από ότι θα έπρεπε. Στα περίπου 30 τελευταία λεπτά, ο τίτλος έχει τόσο λάθος προσέγγιση που σχεδόν καταφέρνει να αναιρέσει όλα τα θετικά του.
Αντίθετα, το soundtrack του The Suicide of Rachel Foster δεν αποτυγχάνει ούτε δευτερόλεπτο. Οι μελωδίες που συνοδεύουν τα γεγονότα που διαδραματίζονται στην οθόνη είναι από τις καλύτερες που έχουμε συναντήσει σε παιχνίδια του είδους και αποτελούν μεγάλο ατού στη δημιουργία ατμόσφαιρας.
Το εγχείρημα της One O One Games δεν είναι το πιο εντυπωσιακό οπτικά παιχνίδι που θα παίξετε, όμως είναι αρκετά όμορφο. Θα μπορούσε να πει κανείς πως το ξενοδοχείο είναι ο τρίτος πρωταγωνιστής της ιστορίας, με τους άδειους διαδρόμους και τους φανταχτερούς χώρους του να πυροδοτούν ένταση, όσες φορές και αν χρειαστεί να τους διασχίσετε. Στο PlayStation 4 δεν παρατηρήσαμε κανένα τεχνικό πρόβλημα.
Συμπέρασμα
Το The Suicide of Rachel Foster τολμά να καταπιαστεί με θέματα που άλλοι τίτλοι αποφεύγουν εμφατικά και αυτό το τιμάει, όμως η προσέγγισή του χρειαζόταν περισσότερη λεπτότητα και σκέψη. Ο τρόπος που η One O One Games διαχειρίζεται τα σοβαρά, βαριά και δύσκολα ζητήματα που επέλεξε θυμίζει κάτι από μπουλντόζα σε υαλοπωλείο. Παρ’ όλα αυτά, το παιχνίδι συνοδεύεται από πολύ καλό voice acting, εξαιρετική ατμόσφαιρα και soundtrack. Αν μπορείτε να προσπεράσετε την άγαρμπη αντιμετώπιση και τη μικρή διάρκεια, τότε θα εμπλακείτε σε ένα ενδιαφέρον μυστήριο.
Βαθμολογία: 
6/10
Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.
