Έχει τη σημασία της η ευρεία νίκη του Ολυμπιακού επί της Μπενφίκα, δεδομένου ότι απέναντί του δεν βρισκόταν (αυτή τη φορά) η Νόρτζελαντ, αλλά μία έμπειρη ομάδα με καλούς ποδοσφαιριστές και τριπλάσιες εισπράξεις από αυτές του πρωταθλητή Ελλάδας. Ιδιαίτερα ο Ολυμπιακός του πρώτου μέρους αγωνίστηκε με εξυπνάδα, ομαδικότητα και ταχύτητα που θα εξουθένωνε οποιονδήποτε αντίπαλο (και όχι μόνο την Μπενφίκα, που –μεταξύ μας– δε διαθέτει τη σοβαρότερη άμυνα της Ευρώπης).
Με αμυντικούς χαφ – καμικάζι και τους τεχνίτες Γκαλέτι – Ντιόγο – Μπελούτσι σε εξαιρετική κατάσταση, ο Βαλβέρδε απέδειξε ότι μπορεί να στερεώσει καριέρα στον Πειραιά για σπουδαία πράγματα, ένα μήνα περίπου μετά την αμφισβήτηση που είχε εισπράξει (με τη μορφή μουρμούρας…).
Το ότι η ιστορική νίκη του Παναθηναϊκού στο Μιλάνο «ανέβασε» ψυχολογικά τους Πειραιώτες, είναι μια άποψη –θεωρητική βέβαια- που δεν απέχει της πραγματικότητας. Ε, βρήκαν και αντίπαλο στα μέτρα τους, οπότε έδειχνε λογικό να φτάσει το σκορ στο +7, που θα πλήρωνε απόδοση 20 /1 στα στοιχήματα και δόθηκαν ευκαιρίες για να προκύψει κάτι τέτοιο…) Γενικά, οι υποστηρικτές των δύο σημαντικότερων ελληνικών ομάδων έζησαν ένα διήμερο μεγαλείου.
Και αυτό έχει μεγάλη αξία. Κορυφαίος του ματς ο Ντουντού και τυχερός των αντιπάλων ο Κώστας Κατσουράνης, που δε συνδέει το όνομά του με τη βαριά ήττα… Επόμενη προσπάθεια θα δοθεί στο παγωμένο Χάρκοβο απέναντι στη Μέταλιστ, που δεν μπορεί να θεωρηθεί ανώτερη του Ολυμπιακού, παρά την «πονηρή» νίκη της χθες στην Πόλη επί της δήθεν φορμαρισμένης Γαλατάσαραϊ.
